place

Kamienica (Bielsko-Biała)

Dzielnice i osiedla Bielska-BiałejSzablon cytowania książki – brak numeru strony
Bielsko Biała, Kamienica
Bielsko Biała, Kamienica

Kamienica (niem. Kamitz, czes. Kamenice) – dzielnica zwyczajowa Bielska-Białej położona w południowo-zachodniej części miasta, dawna wieś założona w XIII wieku i przyłączona w 1969. Charakteryzuje się zróżnicowaną zabudową od rozproszonej jednorodzinnej przez wielkopłytowe osiedla Beskidzkie i Karpackie po współczesne inwestycje deweloperskie, na północnym wschodzie płynnie przechodzi w bielskie śródmieście. Do Kamienicy należą również rozległe obszary górskie wchodzące w skład Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego, w tym stoki Dębowca, Cybernioka i Szyndzielni. Znajduje się tu m.in. cmentarz komunalny, Szpital Wojewódzki, hala widowiskowo-sportowa, zakłady spirytusowe Polmos Bielsko-Biała, a także zespół przyrodniczo-krajobrazowy Gościnna Dolina. Jednostka pomocnicza gminy o tej nazwie obejmuje mniejszy obszar niż historyczna Kamienica.

Fragment artykułu z Wikipedii Kamienica (Bielsko-Biała) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Kamienica (Bielsko-Biała)
Karpacka, Bielsko-Biała Kamienica

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Kamienica (Bielsko-Biała)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 49.798611 ° E 19.016389 °
placePokaż na mapie

Adres

Karpacka
43-308 Bielsko-Biała, Kamienica
Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Bielsko Biała, Kamienica
Bielsko Biała, Kamienica
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół św. Małgorzaty w Bielsku-Białej
Kościół św. Małgorzaty w Bielsku-Białej

Kościół Świętej Małgorzaty – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Bielsko-Biała II – Stare Bielsko diecezji bielsko-żywieckiej. Znajduje się w dzielnicy Kamienica. Budowa świątyni została rozpoczęta w drugiej połowie sierpnia 1897 roku według projektu wiedeńskiego architekta Karola Stainhofera. Prace budowlane prowadził Andrzej Walczok z Bielska. Koszt budowy został oszacowany na 60000 guldenów austro-węgierskich. Nazwiska ofiarodawców, do których należeli między innymi papież Leon XIII i kardynał Georg Kopp, zostały umieszczone na tablicy wykonanej z czarnego marmuru. W dniu 11 czerwca 1899 roku świątynia została konsekrowana. Budowlę konsekrował wspomniany wyżej biskup wrocławski kardynał Georg Kopp. W metalowej puszce pod wieżą został umieszczony dokument budowy nowej świątyni z datą 3 lipca 1898 roku. Jest to budowla reprezentująca styl neoromańsko-neogotycki i wzniesiona na planie krzyża, wymiary świątyni to: długość – 25 metrów, szerokość – 11 metrów. Do kościoła jest dostawiona asymetrycznie ustawiona wieloboczna wieża posiadająca wysmukły hełm i nakryta spadzistym dachem miedzianym; jej wysokość od strony głównego wejścia to 40 metrów. W wieży znajdowały się dwa dzwony, które zostały zarekwirowane podczas działań wojennych w czasie I wojny światowej. W latach sześćdziesiątych XX wieku świątynia została zradiofonizowana i otrzymała ogrzewanie, wyremontowane zostały dach i wieża oraz zostały założone nowe tynki. W 1968 roku biskup katowicki Herbert Bednorz konsekrował trzy nowe dzwony.

Osiedle Beskidzkie (Bielsko-Biała)
Osiedle Beskidzkie (Bielsko-Biała)

Osiedle Beskidzkie – osiedle mieszkaniowe położone w Bielsku-Białej na pograniczu dzielnic Aleksandrowice i Kamienica. Zostało wybudowane w technologii wielkopłytowej w latach 1976–1982 według projektu Ryszarda Dudy i Stanisława Smolarka. Granicę osiedla wyznaczają: na północy ulica Babiogórska, na wschodzie aleja Andersa, na południu granica naturalna w postaci skarby opadającej ku dolinie Kamieniczanki, a na zachodzie ulica Wadowicka. Jednostka pomocnicza gminy o nazwie Osiedle Beskidzkie różni się w stosunku do jego granic urbanistycznych tylko nieznacznie: obejmuje oprócz bloków także pas zabudowy szeregowej i jednorodzinnej między ulicami Wadowicką a Orzeszkowej oraz kilka domów na południowym krańcu ulicy Sterniczej. W 2017 była zamieszkiwana przez 7436 osób. Historyczna granica między Aleksandrowicami a Kamienicą, którą odzwierciedla podział na obręby ewidencyjne, biegnie w osi wschód–zachód dokładnie środkiem osiedla. Osiedle w swojej pierwotnej postaci składa się z 15 budynków jedenastokondygnacyjnych ustawionych w układzie południkowym oraz 21 budynków pięciokondygnacyjnych ustawionych w układzie równoleżnikowym. W 2014 r. zostało rozbudowane o inwestycję deweloperską Suska Park złożoną z czterech pięciokondygnacyjnych budynków. Centralną część wypełnia wieloczłonowy obiekt szkolny zajmowany przez Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Armii Krajowej (Szkoła Podstawowa nr 36 i VI Liceum Ogólnokształcące) oraz Przedszkole nr 55. Zaplecze handlowo-usługowe tworzą pierwotne i później dobudowane pawilony rozsiane po całym terenie osiedla, a także otwarte w XXI wieku supermarkety przy ulicy Babiogórskiej. Poza ulicą Sterniczą i Babiogórską, nazwy pozostałych nawiązują do miejscowości dawnego województwa bielskiego (budowę osiedla rozpoczęto rok po reformie administracyjnej z 1975): Andrychowska, Goleszowska, Skoczowska, Suska, Wadowicka. Pętlę autobusowę Osiedle Beskidzkie zlokalizowaną przy ulicy Babiogórskiej obsługuje (stan 2022) 9 linii MZK Bielsko-Biała, taka sama liczba linii zatrzymuje się na przystanku Osiedle Beskidzkie Kładka przy alei Andersa. Aleja ta, okalająca osiedle od zachodu, jest częścią Śródmiejskiej Obwodnicy Zachodniej. Skrzyżowanie alei Andersa z ulicą Babiogórską stanowi bezkolizyjny węzeł drogowy.

Osiedle Karpackie
Osiedle Karpackie

Osiedle Karpackie – osiedle mieszkaniowe położone w Bielsku-Białej, w dzielnicy Kamienica, na wzgórzu Troclik (369 m n. p. m.). Zostało wybudowane w technologii wielkopłytowej w latach 1979–1982 według projektu Stanisława Smolarka i Zbigniewa Komusińskiego. Osiedle składa się łącznie z 53 bloków z 3594 mieszkaniami należącymi do Karpackiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Jest podzielone przestrzennie na trzy części, nazywane „jednostkami”: jednostka A obejmuje rejon ulicy Kolistej, Morskie Oko i Pięciu Stawów (północno-wschodni), jednostka B rozciąga się po obu stronach ulicy Doliny Miętusiej (rejon południowo-wschodni), a jednostka C obejmuje budynki na zachód od alei Andersa. W skład jednostki pomocniczej gminy o nazwie Osiedle Karpackie wchodzi o nieco większy obszar, w tym zabudowa jednorodzinna w rejonie ulicy Filomatów i Zajazdowej, zakłady spirytusowe Polmos Bielsko-Biała przy ulicy Karpackiej i fragment Gościnnej Doliny. Jej granice wyznaczają: na północy ulica Karpacka i Kolista, na wschodzie ulica Partyzantów, na południu aleja Andersa i Gościnna Dolina, na zachodzie ulica Kowalska. W 2017 była zamieszkiwana przez 9390 osób, z tego ludność właściwego osiedla była szacowana na 7600. Na osi północ-południe osiedle przecina Śródmiejska Obwodnica Zachodnia tworzona na tym odcinku aleją Andersa. W pobliżu skrzyżowania alei Andersa z ulicami Doliny Miętusiej i Sosnkowskiego, które stanowi centralny punkt osiedla, znajduje się hipermarket Kaufland, centrum handlowe Retail Park Karpacka (otwarte w 2014), kryta pływalnia Troclik (2006) i katolicki kościół parafialny pod wezwaniem Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka (1984–1989). Pomiędzy jednostkami A i B znajduje się obiekt szkolny zajmowany przez Szkołę Podstawową nr 37 i Społeczną Szkołę Podstawową Katolickiego Towarzystwa Kulturalnego. Obsługę komunikacyjną osiedla zapewnia (stan 2022) dziewięć linii autobusowych MZK Bielsko-Biała przejeżdżających przez aleję Andersa (3, 6, 21, 23, 28, 32, 34, 50, nocna N1) oraz linie 7 i 18 kursujące po ulicy Karpackiej. Jakkolwiek nazwa osiedla nawiązuje do Karpat, większość ulic (w obrębie jednostki A i B) została nazwana od nazw geograficznych związanych z samymi tylko Tatrami: Doliny Miętusiej, Roztoki, Giewont, Morskie Oko, Pięciu Stawów. Aleja Andersa do 1992 nosiła nazwę Czerwonych Wierchów, jej przemianowanie jest przypisywane błędnie zrozumianej idei dekomunizacji. Nazewnictwo ulic w jednostce C wychodzi z innego klucza: Klemensa Matusiaka, Mariusza Zaruskiego.