Chorzów II

Kościół św. Józefa w Chorzowie – rzymskokatolicki kościół parafialny w Chorzowie, należący do dekanatu Chorzów archidiecezji katowickiej, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Parafia św. Józefa w Chorzowie – rzymskokatolicka parafia pod wezwaniem św. Józefa w Chorzowie.

Górne Łagiewniki − dawna część wsi Łagiewniki (zob. Łagiewniki), położona na północ od Królewskiej Huty. Obecnie stanowi część dzielnicy Chorzowa Chorzów II (m.in. rejon ul. Floriańskiej).

Pniaki (śl. Pnioki) − oficjalna część miasta, dawna kolonia robotnicza, założona w 1. połowie XIX wieku na północ od Królewskiej Huty, wydzielona ze Świętochłowic. Stanowi dziś część dzielnicy Chorzów II (rejon ul. Opolskiej i Mariańskiej).

Kościół Świętej Barbary w Chorzowie – rzymskokatolicki kościół parafialny z 2. połowy XIX wieku w Chorzowie, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Parafia św. Barbary w Chorzowie – rzymskokatolicka parafia w dzielnicy Chorzów II pod wezwaniem św. Barbary z Nikomedii.

Ulica Teodora Kalidego w Chorzowie – jedna z ulic w chorzowskiej dzielnicy Chorzów II. Biegnie równolegle do ul. Katowickiej (DK 79). Łączy ul. Piotra Niedurnego z ul. 3 Maja. Droga przed I wojną światową nosiła nazwę Kalidestraße/Colonia Weg, a w czasach Polski Ludowej – ul. Romana Rogowskiego. Przy ul. T. Kalidego 1 znajduje się zabytkowy dom rzeźbiarza Teodora Kalidego, wybudowany w pierwszej połowie XIX wieku. Budynek jest murowany, potynkowany, narożny, dwukondygnacyjny, podpiwniczony, na rzucie prostokąta z dwoma niewielkimi skrzydłami od zachodu. Wnętrze posiada układ dwutraktowy (w skrzydłach – jednotraktowy). Fasada jest ośmioosiowa, z niewielkimi ryzalitami, w których zlokalizowano wejścia. Na budynku umieszczono czterospadowy dach. Obiekt wpisano do rejestru zabytków 15 marca 1973 (nr rej.: 1203/73, granice ochrony obejmują cały obiekt w ramach parceli budowlanej). Na fasadzie tego budynku (od strony ul. 3 Maja) umieszczona jest tablica upamiętniająca Teodora E. Kalidego. Przy ul. T. Kalidego swoją siedzibę mają m.in.: Świetlica Dziecięca Ośrodka Pomocy Społecznej (ul. T. Kalidego 1), firmy i przedsiębiorstwa handlowo-usługowe, Stowarzyszenie „Ostoja” (ul. T. Kalidego 23), znajduje się przy niej najstarsza w Chorzowie kolonia robotnicza, wzniesiona dla pracowników Huty Królewskiej pod koniec XVIII wieku.

Średnie Łagiewniki − dawna część wsi Łagiewniki, położona na północ od Królewskiej Huty. Stanowi dziś część dzielnicy Chorzów II (rejon ul. Krzyżowej, ul. Stanisława Ligonia, ul. Teodora Kalidego).

Dom Kalidego – dom dla urzędników Huty Królewskiej z 1. połowy XIX wieku (sprzed 1802 roku) w Chorzowie, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego, jeden z najstarszych domów Królewskiej Huty. Stanowił część kolonii założonej pod koniec XVIII wieku dla pracowników Huty Królewskiej; rodzinny dom i miejsce urodzenia rzeźbiarza Theodora Erdmanna Kalidego.

Ulica 3 Maja w Chorzowie − jedna z ulic w chorzowskiej dzielnicy Chorzów II. Biegnie od ul. Katowickiej (DK 79) do granicy ze Świętochłowicami. Wzdłuż ulicy prowadzą tory tramwajowe linii nr 11. Droga przed I wojną światową nosiła nazwę Kronprinzenstrasse (a jeszcze wcześniej Gleiwitzer Straße), a w czasach Polski Ludowej − ul. Józefa Wieczorka. Przy ulicy znajdują się następujące historyczne obiekty: kościół parafialny pw. św. Barbary (ul. 3 Maja 18), wzniesiony w 1852, przebudowany w stylu neogotyckim według projektu Paula Jackischa w latach 1894−1895, wpisany do rejestru zabytków 8 września 1978 (nr rej.: A-1235/78, granice ochrony obejmują cały obiekt wraz z wyposażeniem oraz najbliższym otoczeniem w granicach ogrodzenia); we wnętrzu kościoła umieszczono trzy tablice, upamiętniające wręczenie sakry biskupiej księdzu Józefowi Gawlinie; probostwo parafii św. Barbary (ul. 3 Maja 18), wybudowane w 1892, wpisane do rejestru zabytków 25 maja 2009 (nr rej.: A/240/09); grób Juliusza Ligonia (koło cmentarza parafii pw. św. Barbary); cmentarz parafialny parafii św. Barbary (ul. 3 Maja 18); budynek mieszkalny (ul. 3 Maja 29/31), na jego fasadzie umieszczono tablicę, upamiętniającą Karola Miarkę − w tym budynku mieszkał i pracował w latach 1869−75; kościół ewangelicki pw. św. Elżbiety (ul. Katowicka 94, w zamknięciu ul. 3 Maja), wybudowany w latach 1840−1844 według projektu architekta Augusta Sollera, wzniesiony ze współfundacji Elżbiety − królowej Prus; neogotycki obiekt wpisano do rejestru zabytków 20 grudnia 1972 (nr rej.: 1201/72, granice ochrony obejmują cały obiekt w ramach ogrodzenia); budynek Szkoły Podstawowej nr 15 im. Konstantego Wolnego (ul. 3 Maja 78); wewnątrz obiekty znajduje się tablica upamiętniająca nauczycieli szkoły, poległych w czasie II wojny światowej; kamienice mieszkalne z końca XIX i początku XX wieku. Przy ul. 3 Maja swoją siedzibę mają: Zespół Szkół Specjalnych nr 3 (ul. 3 Maja 16), parafia św. Barbary w Chorzowie (ul. 3 Maja 18), firmy i przedsiębiorstwa handlowo-usługowe, Szkoła Podstawowa nr 15 (ul. 3 Maja 78), Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1 (ul. 3 Maja 22). Ulicą kursują autobusy oraz tramwaje ZTM. W 2019 roku rozpoczął się generalny remont ulicy, wraz z wymianą torowiska tramwajowego, który zakończył się w 2022 roku.

Plac Powstańców Śląskich w Chorzowie − plac położony w Chorzowie, przy skrzyżowaniu ul. Katowickiej i ul. Krakusa w Chorzowie. W centralnym punkcie pl. Powstańców Śląskich znajduje się Pomnik Powstańca Śląskiego projektu Henryka Goraja i Tadeusza Ślimakowskiego (będący rekonstrukcją przedwojennego pomnika Stefana Zbigniewicza) odsłonięty 1 września 1971 r.

Chorzów (1922–1934 Królewska Huta; niem. Königshütte) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP), lokalny ośrodek gospodarczy oraz kulturalny. Przez miasto przepływa rzeka Rawa. Dzisiejszy Chorzów powstał z połączenia w latach 30. XX wieku miasta Królewska Huta oraz dwóch gmin wiejskich – Chorzowa (obszar nazywany dziś Chorzowem Starym) i Wielkich Hajduk.