Zen.com

The Courtauld Insitute of Art (pol. Instytut Courtaulda, Courtauld) – brytyjska szkoła wyższa specjalizująca się w historii i konserwacji dzieł sztuki, wchodząca w skład Uniwersytetu Londyńskiego. W jej posiadaniu znajduje się bogata kolekcja obrazów, grafiki, rzeźby i wyrobów rzemiosła artystycznego, częściowo eksponowana w Courtauld Gallery.

Somerset House – charakterystyczna budowla w Londynie, położona po południowej stronie ulicy Strand w dzielnicy City of Westminster, po prawej stronie Waterloo Bridge. Centralna część, utrzymana w stylu neoklasycystycznym, powstała w latach 1776-1796. Została zaprojektowana przez angielskiego architekta Williama Chambersa. Rozwinięciem tej koncepcji są dobudowane skrzydła w stylu wiktoriańskim, które wychodzą w kierunku północnym i południowym. Obecnie, w Somerset House East Wing znajduje się wydział prawa King’s College London. Budowla o tej samej nazwie została wybudowana w tym miejscu ponad 200 lat wcześniej. Mniej więcej od połowy XVIII wieku zauważono, że urzędy publiczne są rozrzucone po całym mieście i rezydują najczęściej w starych, zaniedbanych budynkach. Głosy krytyki wymogły na władzach działania dla podniesienia komfortu pracy najwyższych urzędników w państwie oraz zapewnienia prestiżu oficjalnym siedzibom najważniejszych instytucji. Głównym inicjatorem powstania „narodowego gmachu” był Edmund Burke. W 1775 Parlament Angielski przyjął ustawę, zakładającą przeniesienie urzędów publicznych do mającego powstać specjalnie w tym celu – Somerset House. Przez około 200 lat gmach był siedzibą najważniejszych urzędów w państwie – służb skarbowych, morskich, podatkowych, Ministerstwa Księstwa Lancaster oraz Kornwalii, Urzędu Generalnego Kontrolera Ziem Królewskich i innych. Przez około 100 lat miała tu swoją główną siedzibę Royal Academy, prestiżowa królewska instytucja artystyczna. Do ważnych instytucji, których biura mieściły się w tym miejscu, należy również Royal Society (będące odpowiednikiem akademii nauk) oraz Society of Antiquaries of London (zajmujące się m.in. badaniami historycznymi, archeologią, historią sztuki, architektury, konserwacją zabytków). Od powstania w 1837 rezydowała tu Government School of Design, przemianowana następnie na Royal College of Art (pl. Królewską Akademię Sztuki). W 1853 została zmuszona do opuszczenia budynku z uwagi na rozrost Centralnego Rejestru Urodzeń Ślubów i Zgonów (ang. Registrar General of Births, Marriages and Deaths). Część pomieszczeń zajmował także Uniwersytet Londyński. Przez krótki czas mieściły się tu biura Admiralicji. W 1604 roku w Sommerset House podpisano traktat pokojowy (tzw. pokój londyński 1604) pomiędzy Hiszpanią Filipa III a Anglią Jakuba I, który zakończył trwającą od 1588 wojnę pomiędzy tymi państwami. W 1973 miejsce urzędów zajął Courtauld Institute of Art, który w Courtauld Gallery wystawia kolekcję sztuki europejskiej. Galeria posiada ponad 500 płócien, 7000 rysunków (m.in. dzieła Petera Rubensa, Paula Cézanne'a, Claude Moneta, Vincenta van Gogha i Paula Gauguina), a także rzeźby, ceramikę, meble i tkaniny. Na dziedzińcu, który do późnych godzin wieczornych jest otwarty do publicznego użytku, odbywają się koncerty muzyczne i pokazy filmowe. Zimą pełni funkcję lodowiska.

Courtauld Gallery – londyńska galeria sztuki europejskiej od renesansu po impresjonizm i post-impresjonizm.

St Mary le Strand (ang. St Mary le Strand) – kościół anglikański znajdujący się przy ulicy Strand w gminie Westminster w centrum Londynu. Oficjalny kościół Women’s Royal Naval Service.

King’s College London (Kolegium Królewskie w Londynie), skrótowiec KCL – brytyjska uczelnia, współzałożyciel i jedna z części Uniwersytetu Londyńskiego. Założona przez króla Jerzego IV oraz księcia Wellington w 1829, jest trzecią królewską uczelnią w Anglii (po Uniwersytecie Oksfordzkim i Uniwersytecie w Cambridge). W 1836 r. uczelnia została jedną z dwóch kolegiów założycielskich Uniwersytetu Londyńskiego. Pod koniec XX wieku King's rozbudował się w wyniku szeregu fuzji, w tym z Queen Elizabeth College i Chelsea College of Science and Technology (w 1985 r.), Institute of Psychiatry (w 1997 r.), United Medical and Dental Schools of Guy's and St Thomas' Hospitals i Florence Nightingale School of Nursing and Midwifery (w 1998 r.). King's College London jest jednym z dziesięciu najlepszych brytyjskich uniwersytetów na świecie (QS World University Rankings, 2018/19). King's posiada rewelacyjną reputację za światowej klasy nauczanie i pionierskie badania naukowe. W najnowszym badaniu Research Excellence Framework 2021 (REF), King's uplasował się na 6. miejscu w kraju w rankingu mocy i na 3. miejscu w kraju spośród interdyscyplinarnych uniwersytetów ze względu na wpływ badań. Warto wyróżnić, że kierunki związane z szeroko rozumianą ochroną zdrowia (Florence Nightingale Faculty of Nursing, Midwifery & Palliative Care, the Faculty of Dentistry, Oral & Cranofacial Sciences, oraz School of Life Course Sciences i Institute of Pharmaceutical Sciences) zajęły 1. miejsce w kraju pod względem jakości badań. Sposród innych, Business and Management zajęły 9. miejsce w kraju pod względem jakości badań, chemia 5. miejsce w kraju pod względem jakości badań, filologia i literatura klasyczna 1. miejsce w kraju pod względem jakości badań, a natomiast Politics and International Studies zdobyły 1. miejsce w kraju pod względem mocy. Globalnie zajął 31. miejsce w rankingu QS World University 2021, 35. w rankingu Leiden CWTS 2019, 36. w rankingu THE World University 2020, i 47. w rankingu ARWU w 2020 roku. King's College London zajął 5. miejsce w kraju, 5. miejsce w Europie i 24 na świecie w 2022 Times Higher Education (THE) Impact Rankings. King's również zajął 4. miejsce w Wielkiej Brytanii i 11 na świecie jako najbardziej międzynarodowy uniwersytet według THE World University Rankings. King's zajął 39. miejsce na świecie za reputację w corocznym badaniu naukowców Times Higher Education w 2021 r. Co więcej, w 2019 r. King's zajął 10. miejsce w kraju i 15 w Europie w QS Graduate Employability Rankings 2019, rankingu, który przedstawia perspektywy zawodowe dla absolwentów. Z kolei, według Best Global Universities by U.S. News, KCL zostało sklasyfikowane na 7. miejscu w Europie, a na 33 na świecie. Na skalę krajową zajął 20. miejsce w przewodniku studenckim The Complete University Guide, 35. w przewodniku uniwersyteckim Times/Sunday Times, i 42. w przewodniku uniwersyteckim Guardian 2021. King's ma szczególnie wyróżniającą się reputację w naukach humanistycznych, prawie, naukach ścisłych (w tym w wielu dziedzinach zdrowia, takich jak psychiatria, medycyna, pielęgniarstwo i stomatologia) oraz w naukach społecznych, w tym w sprawach międzynarodowych. King's odegrał ważną rolę w wielu odkryciach, które ukształtowały współczesne życie, takich jak odkrycie struktury DNA i badań, które doprowadziły do rozwoju radia, telewizji, telefonów komórkowych i radarów. King’s jest założycielem i członkiem Russell Group oraz Golden Triangle, tworząc tym samym największe w Europie centrum edukacji naukowo-medycznej, siedzibę pięciu centrów naukowo-badawczych (ang. Medical Research Council Centres). Obecnie uczelnia kształci na dziewięciu wydziałach rozrzuconych po obu brzegach Tamizy. Kampusy znajdują się w centrum Londynu oraz w dzielnicy Denmark Hill w południowym Londynie. Wydział prawa (Dickson Poon School of Law) plasuje się w czołowej czwórce szkół prawa w Wielkiej Brytanii oraz zajmujące siedemnaste miejsce na świecie. W latach 2018–19 King's College London miał dochód w wysokości 902,0 mln GBP, z czego 194,7 mln GBP pochodziło z grantów i kontraktów badawczych. Jest to 12. największy uniwersytet w Wielkiej Brytanii pod względem liczby studentów. King's College London cieszy się patronatem królewskim z racji swojego założenia. Obecnym patronem jest królowa Elżbieta II.

Aldwych – nieczynna stacja metra londyńskiego na odgałęzieniu linii Piccadilly, położona na terenie City of Westminster, przy skrzyżowaniu ulic Strand i Surrey Street.

Strand – ulica w Londynie, znana również jako The Strand. Ulica biegnie od Trafalgar Square w kierunku wschodnim do londyńskiego City, gdzie przechodzi w Fleet Street. Ulica jest arterią łączącą City of Westminster z City of London.

Waterloo Bridge – most znajdujący się pomiędzy mostami Blackfriars Bridge a Hungerford Bridge nad rzeką Tamizą w Londynie. Most ten jest mostem drogowo-pieszym. Jego nazwa upamiętnia zwycięstwo w bitwie pod Waterloo w 1815 roku. Autorem pierwszego mostu był szkocki inżynier John Rennie, zaś most został otwarty w 1817 roku. W dwudziestoleciu międzywojennym most w wyniku coraz większego zużycia całkowicie zburzono, a rada hrabstwa Londyn postanowiła wybudować na jego miejscu nowy most. Projektantem i budowniczym nowego mostu został Giles Gilbert Scott. Nowy most częściowo oddano do użytku w 1942 roku, a całkowicie ukończony w 1945 roku. Most ten był zarazem jedynym w Londynie, który został uszkodzony w wyniku bombardowań podczas drugiej wojny światowej.

Temple Station jest stacją londyńskiego metra położoną pomiędzy Victoria Embankment a Temple Place, w dzielnicy City of Westminster, w centralnym Londynie. Znajduje się na trasach linii Circle i District, pomiędzy stacjami Embankment i Blackfriars, w pierwszej strefie biletowej. W 2011 roku stacja obsłużyła 9,99 miliona pasażerów. Stacja została otwarta 30 maja 1870 roku przez Metropolitan District Railway (obecnie linie Circle i District), kiedy linie rozbudowały sieć połączeń z Westminsteru do Blackfriars. Budowa nowego odcinka MDR odbyła się wraz z budową ulicy Victoria Embankment.

Aldwych Theatre – teatr w Londynie położony na West Endzie. Został założony w roku 1905 (oficjalne otwarcie 23 grudnia 1905), m.in. przez Seymour Hicks i Amerykanina Charlesa Frohmana z 1092 miejscami siedzącymi. W latach 1923–33 dokonywano w nim inscenizacji fars. W latach 1960–82 teatr ten był sceną współczesną Royal Shakespeare Company. Z kolei od 1964 do 1975 roku instytucja ta była gospodarzem międzynarodowego festiwalu teatralnego World Theatre Season, którego inspiratorem był P. Daubeny. Obecnie w teatrze znajduje się 1200 miejsc siedzących. Można w nim zobaczyć głównie komedie i przedstawienia muzyczne. Jego właścicielem jest Amerykanin James Nederlander.

The London School of Economics and Political Science (w skrócie London School of Economics, LSE) – część Uniwersytetu Londyńskiego (od 1900 roku), jedna z najważniejszych uczelni specjalizujących się w ekonomii i naukach społecznych. LSE jest jedną z uczelni o znacznym wpływie na kształt współczesnego świata. Według WEALTH-X and UBS Billionaire Census 2014, LSE znalazła się na 10. miejscu wśród światowych uniwersytetów pod względem liczby absolwentów-miliarderów. W 2021 roku w rankingu Top Universities, LSE zajęło drugie miejsce na świecie w kategorii swoich dziedzin.

Pałac Savoy (ang. Savoy Palace) – rezydencja królewska istniejąca w Londynie w XIII i XIV wieku. Ziemia pod przyszły pałac, położona przy ulicy Strand, uważanej wówczas za najbardziej prestiżową w mieście, została nadana przez Henryka III jego szwagrowi, Piotrowi, księciu Savoy (który później został władcą Sabaudii jako Piotr II) w 1246 roku. Nieco później w gotowym już pałacu zamieszkał książę Edmund, młodszy z synów Henryka. W drugiej połowie XIV wieku rezydował tam m.in. Jan, książę Lancaster, sprawujący wówczas władzę regencką w imieniu swego nieletniego bratanka, króla Ryszarda II. Jego decyzja z 1381 roku, aby po raz trzeci w ciągu zaledwie czterech lat nałożyć podatek pogłówny, wywołała chłopską rebelię. W toku walk pałac uległ doszczętnemu zniszczeniu. Wszystko, czego nie dało się spalić, chłopi rozbili na drobne części i wrzucili do pobliskiej Tamizy. Pałac zniknął, ale przetrwała jego nazwa, którą nadawano kolejnym budynkom stawianym w tym miejscu. W 1512 roku Henryk VII ufundował Szpital Savoy, mający służyć najuboższym. Choć sam gmach szpitala rozebrano, do dziś zachowała się jego kaplica. Obecnie w tym miejscu stoją dwa budynki z lat 80. XIX wieku: jeden z najbardziej prestiżowych hoteli Londynu oraz teatr. Oba noszą nazwę Savoy.