Getto we Włocławku

Stary włocławski cmentarz żydowski – został założony w 1830 r. Znajdował się na terenie dzisiejszego Zespołu Szkół Budowlanych oraz Centrum Doskonalenia i Edukacji przy ul. Nowomiejskiej 25 (dawna ul. Żałobna). Patrząc od strony północnej cmentarz zaczynał się przy ulicy Nowomiejskiej, a kończył w pobliżu niedziałającej już linii kolejowej prowadzącej do Fabryki Celulozy, zajmował powierzchnię 2,5 ha. Teren cmentarza wchodził w skład utworzonego w 1940 r. getta żydowskiego. Podczas okupacji niemieckiej co cenniejsze pod względem rodzaju kamienia macewy hitlerowcy wywieźli w sobie znane miejsce, resztę cmentarza, po wojnie, rozkradła miejscowa ludność. Był w znacznej mierze zniszczony, pozostawał jednak ogrodzony i czynny. Jeszcze w latach 1946–1950 pochowano na nim 4 osoby, o czym informuje notatka urzędowa Serafina Kiryłowicza z Urzędu do Spraw Wyznań, sporządzona 31 marca 1953 roku przy okazji pierwszych zabiegów w sprawie ostatecznej likwidacji cmentarza. Nie została wykonana ekshumacja zwłok znajdujących się na obszarze rekreacyjno-sportowym ZSB, trudno dziś ustalić jak przebiegała powojenna ekshumacja na terenie, który zabudowano. Przebieg likwidacji innych dawnych cmentarzy włocławskich każe domniemywać, że szczątki pochowanych przewiezione na wytyczony nowy cmentarz żydowski przy Al. Chopina zostały odkryte na starym cmentarzu podczas wyrównywania terenu i wznoszenia budynków. Wiele lat wcześniej, w listopadzie 1945 r. z dwóch grobów ekshumowano zwłoki 42 nieznanych osób. 15 czerwca 2001 r. przed budynkiem ZSB uroczyście odsłonięto tablicę upamiętniającą getto włocławskie. Na tablicy znajduje się taki oto napis w języku polskim i hebrajskim: „Na tym terenie Niemcy stworzyli getto, z którego w roku 1942 deportowali obywateli polskich narodowości żydowskiej do obozów zagłady”. Tereny starego cmentarza żydowskiego nie są wpisane do rejestru zabytków i nie są w żaden sposób oznaczone na działce (cmentarz znajduje się wyłącznie pod ziemią i na mapach historycznych), w związku z czym w 2011 r. miasto potraktowało działkę jako najzwyklejszy obszar inwestycyjny i na terenie byłego cmentarza zleciło budowę Orlika 2012. Nowy cmentarz żydowski powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku przy Al. Chopina jako wydzielona, ogrodzona murem i na co dzień zamykana na klucz część cmentarza komunalnego. Na powierzchni 0,1 ha zachowało się około 20 nagrobków. Na cmentarzu znajduje się także pomnik poświęcony pamięci ofiar włocławskiego getta i zniszczonego starego cmentarza, umieszczono na nim taki oto napis w języku polskim i jidysz: „Tu spoczywają prochy ofiar włocławskiego getta oraz tych, których pochowano na zdewastowanym podczas okupacji hitlerowskiej cmentarzu żydowskim. Cześć ich pamięci!”

Zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego we Włocławku – zbór adwentystyczny we Włocławku, należący do okręgu kujawskiego diecezji zachodniej Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP. Pastorem zboru jest Tomasz Roszak, natomiast starszym – Paweł Mikołajczyk. Nabożeństwa odbywają się w kaplicy przy ul. Cichej 14a każdej soboty o godz. 9.30.

Rakutówka – część miasta Włocławek

Włocławek Wąskotorowy – nieistniejąca już stacja kolejowa, znajdująca się niegdyś nieopodal normalnotorowej stacji Włocławek.

Poczta Główna we Włocławku – modernistyczny gmach u zbiegu Alei Fryderyka Chopina 54 i ulicy Królewieckiej we Włocławku, zbudowany w latach 1935-37 roku według projektu Maksymiliana Goldberga z Warszawy, użytkowany przez Pocztę Polską. 15 stycznia 1993 roku został wpisany do rejestru zabytków.

Plac Przyjaciół Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy – bezadresowy plac w formie ronda we Włocławku, usytuowane u zbiegu ulic Wroniej, Kruszyńskiej, Planty i Dojazdowej. Rondo wyposażone jest w sygnalizację świetlną. Uchwała Rady Miasta Włocławek nadała rondu przedrostek „plac”, gdyż według samorządu miasta skrzyżowanie nie spełnia warunków kwalifikujących je jako rondo.

Miejska Biblioteka Publiczna im. Zdzisława Arentowicza we Włocławku – samorządowa instytucja kultury, składająca się z biblioteki głównej oraz 9 filii, w tym jednej dziecięcej, dysponująca na koniec 2024 r. ogółem 305500 materiałami bibliotecznymi, głównie książek oraz ponad 4300 audiobooków, dvd i cd oraz prenumerat blisko 40 tytułów czasopism.

Wydmuchowo – nazwa osiedla we Włocławku. Historycznie grunt o tej nazwie znajdował się na obszarze wschodniej pierzei obecnego Placu Wolności. Żadna z ówczesnych map ani dokumentów nie określa Wydmuchowa mianem osiedla, przedmieścia czy folwarku. Od czasu zabudowania placu w drugiej połowie XIX wieku nazwa Wydmuchowo nie pojawia się na mapach. Mimo to, Wydmuchowo jako osiedle (część miasta) nadal jest ujęte w Krajowym Rejestrze Urzędowym Podziału Terytorialnego Kraju TERYT.

Zbór Chrystusa Zbawiciela we Włocławku – zbór Kościoła Zielonoświątkowego w RP znajdujący się we Włocławku. Pastorem zboru jest Mieczysław Kotelnicki. Nabożeństwa odbywają się przy ul. Kościuszki 26 każdej niedzieli o godz. 10:00 oraz każdego czwartku o godz. 18:00.

Pałac Klaukego we Włocławku – zabytkowa kamienica znajdująca się przy ul. Kościuszki, w dzielnicy Śródmieście, we Włocławku.

Pałac Cohna we Włocławku – zabytkowa kamienica w centrum Włocławka.

Śródmieście – najstarsza dzielnica Włocławka, położona na lewym brzegu Wisły. Według oficjalnego projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z 2007 r. na północy granicę Śródmieścia wyznacza rz. Wisła, na wschodzie granicznymi ulicami są ul. Ogniowa, Łęgska, Okrężna i Wincentego Witosa, na południu granicę wyznacza linia kolejowa nr 18, a na zachodzie rz. Zgłowiączka. Średniowieczne stare miasto ograniczało się do północno-zachodniej części dzisiejszego Śródmieścia. Miasto rozrastało się równomiernie, ciążąc jednak ku Wiśle, dopiero budowa dworca linii kolejowej warszawsko-bydgoskiej (1862 r.) spowodowała gwałtowny rozrost miasta w kierunku południowym. Na początku XIX w. nie było jeszcze ulicy Kilińskiego, nie było zabudowań przy dzisiejszych ulicach Kościuszki i Polskiej Organizacji Wojskowej, na południu miasto kończyło się mniej więcej na dzisiejszych ulicach Zduńskiej i Stodólnej, a na wschodzie na dzisiejszych ulicach Królewieckiej i Ogniowej. Śródmieście może poszczycić się licznymi zabytkami, świeckimi i kościelnymi, w znacznej mierze zachowało swój wielowiekowy charakter. Nadal pozostaje centrum handlu, znajdują się tu również najważniejsze urzędy oraz najlepiej oceniane szkoły średnie.