Plac św. Herberta w Katowicach

Osiedle Witosa (osiedle im. Wincentego Witosa) – osiedle mieszkaniowe oraz dzielnica Katowic, położona w północno-zachodniej części miasta, w zespole dzielnic północnych, pomiędzy Załężem, Załęską Hałdą-Brynowem częścią zachodnią i miastem Chorzów, na terenie historycznej gminy Załęże. Początki osadnictwa w rejonie dzielnicy wiążą się z powstaniem na jej terenie dwóch kolonii Załęża, wybudowanych w XVIII wieku: Obroków i Załęskiej Hałdy. Samo zaś osiedle mieszkaniowe im. W. Witosa powstało na terenie kolonii fińskich domków w latach 70. i 80. XX w. Obecnie dzielnica ma charakter głównie mieszkaniowo-handlowy. Osiedle Witosa jest bardzo dobrze skomunikowane dzięki autostradzie A4 biegnącej przy osiedlu, a także międzynarodowej linii kolejowej E 30. Dzielnica ma powierzchnię 3,49 km² (2,11% powierzchni miasta) i liczyła w 2007 roku 12 401 mieszkańców (3,9% ludności miasta).

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta – parafia rzymskokatolicka w Katowicach, wchodząca w skład dekanatu Katowice-Załęże, w archidiecezji katowickiej. Znajduje się ona w zachodniej części miasta i obejmuje ona swoim zasięgiem dzielnicę Osiedle Witosa. Parafia liczy 13 850 wiernych, a kościół parafialny znajduje się przy ul. N. Barlickiego 2.

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta przy ul. Barlickiego w katowickiej dzielnicy Osiedle Witosa. Odpust przypada w trzecią niedzielę września.

Ulica Wincentego Witosa w Katowicach – ulica w katowickiej dzielnicy Osiedle Witosa. Rozpoczyna swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Obroki. Następnie kieruje się w kierunku osiedla Wincentego Witosa na południe, krzyżuje się z ulicą Stanisława Kossutha, ulicą Macieja Rataja (rondo Aleksandry Śląskiej), ulicą Eugeniusza Kwiatkowskiego (rondo Józefa Olejniczaka) i ulicą Norberta Barlickiego. Kończy swój bieg za skwerem rtm. Witolda Pileckiego i za skrzyżowaniem z ulicą Michała Ossowskiego − przy autostradzie A4 (ulica Kochłowicka). Droga powstała po II wojnie światowej na terenach Załęskiej Hałdy. W latach 1947–1948 zbudowano przy niej osiedle domków fińskich dla pracowników KWK „Kleofas”, istniejące do lat 70. XX wieku. W latach osiemdziesiątych XX wieku przy ulicy wzniesiono budynki mieszkalne z tzw. „wielkiej płyty”. Cztero- i ośmiokondygnacyjne bloki zaprojektowali Jerzy Rak, Marek Olas, Andrzej Trybuś i Janusz Grzegorczyk, pracujący dla firmy „Inwestprojekt Katowice”. Uchwałą Rady Miasta Katowice nr LII/1070/10 z dnia 25 stycznia 2009 roku plac położony na rogu ul. Wincentego Witosa i ul. Michała Ossowskiego nazwano skwerem rtm. Witolda Pileckiego. Na rogu ulic Wincentego Witosa i Michała Ossowskiego znajduje się przydrożny krzyż z początku XX wieku (rejon skweru rtm. Witolda Pileckiego). Przy ulicy Wincentego Witosa swoją siedzibę mają m.in. (stan na 2011 rok): firmy handlowo-usługowe, prywatne przedszkole, biura rachunkowe, prywatna szkoła podstawowa, Spółdzielnia Mieszkaniowa „Załęska Hałda”, Biuro Projektowo-Inwestycyjne Służby Zdrowia, Szkoła Podstawowa nr 33, Poradnia dla Dorosłych i Dzieci czy Miejskie Przedszkole nr 13. Plac świętego Herberta przy ul. Wincentego Witosa jest terenem zielonym, pełniącym integrującą funkcję w założeniu urbanistycznym o mniejszej skali, jakim jest osiedle Wincentego Witosa. Ulicą kursują linie autobusowe ZTM.

Skwer Rotmistrza Witolda Pileckiego w Katowicach – jest to plac, położony na osiedlu W. Witosa w Katowicach. Skwer leży przy skrzyżowaniu ulicy Wincentego Witosa i ulicy Michała Ossowskiego. Skwer otrzymał imię rotmistrza Witolda Pileckiego uchwałą Rady Miasta Katowice nr LII/1070/10 z dnia 25 stycznia 2009. Uchwała weszła w życie 31 marca 2010. W uzasadnieniu napisano iż koniecznym jest uczczenie w ten sposób pamięci rtm Witolda Pileckiego za bohaterstwo i działalność na rzecz wyzwolenia RP. Skwer stanowią alejki i tereny zielone. W jego centralnej części położony jest plac zabaw dla dzieci. Przy placu znajduje się zabytkowy przydrożny krzyż z figurą Jezusa i Matki Boskiej. Pierwotnie nazwę tę planowano nadać skwerowi przed Wojewódzkim Sztabem Wojskowym w Katowicach przy ulicy Francuskiej.

Obroki – część Katowic, ciągnąca się wzdłuż ulicy Obroki, położona w północno-zachodnim rejonie dzielnicy Osiedle Witosa. Początki osady, wówczas będącej przysiółkiem Załęża, sięgają XVII wieku. W XVIII wieku powstał folwark, w którym hodowano owce. Szybszy rozwój osady wiąże się z powstaniem w połowie XIX wieku w Obrokach kopalni „Cleophas” (później przemianowanej na „Kleofas”), zlikwidowanej w 2004 roku. Obecnie Obroki mają charakter mieszany charakter – zarówno mieszkaniowy, jak i też stanowią ośrodek handlu hurtowego oraz przemysłu maszynowego.

XV Liceum Ogólnokształcące im. rtm. Witolda Pileckiego w Katowicach – publiczne liceum ogólnokształcące w Katowicach, położone przy ulicy Obroki 87, w granicach dzielnicy Osiedle Witosa. Szkoła specjalizuje się w klasach mundurowych, a także prowadzone są w niej oddziały związane m.in. z promocją zdrowia. Początki liceum sięgają 1945 roku jako szkoły przemysłowo-górniczej przy kopalni „Kleofas”, a samo XV Liceum Ogólnokształcące zostało powołane 1 września 2008 roku.

Ulica Obroki w Katowicach – ulica w katowickiej dzielnicy Osiedle Witosa. Rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ulicą Wiśniową, ulicą Stanisława Kossutha i ulicą Józefa Pukowca. Następnie krzyżuje się z ulicą Wincentego Witosa i ulicą Henryka Dulęby. Kończy swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Józefa Maronia, na granicy miasta z Chorzowem. Ulica jest główną drogą w części miasta Katowice noszącą nazwę Obroki.

Kopalnia Węgla Kamiennego „Kleofas” – kopalnia węgla kamiennego w Katowicach, funkcjonująca w latach 1840–2004 w rejonie Załęża (dzielnica Osiedle Witosa). Założona została przez górnośląskiego przemysłowca Karola Godulę pod nazwą „Cleophas” pochodzącą od imienia św. Kleofasa. Pierwotnie wydobycie w niej węgla prowadzono w latach 1840–1862 z rejonu późniejszej ulicy F. Bocheńskiego. W 1880 roku zakład kupiła spółka Georg von Giesches Erben, która zgłębiła nowe szyby w rejonie późniejszej ulicy Obroki. W 1974 roku kopalnię „Kleofas” połączono z kopalnią „Gottwald” w Dębie, a połączony zakład w latach 1974–1990 nosił nazwę Kopalnia Węgla Kamiennego „Gottwald”. W 1996 roku zakład połączono z kopalnią „Katowice” w Bogucicach pod nazwą Kopalnia Węgla Kamiennego „Katowice-Kleofas”. W 1999 roku wstrzymano wydobycie w Ruchu II – „Katowice”, a w 2004 roku w Ruchu I – „Kleofas”.

Katastrofa górnicza w kopalni „Cleophas” – katastrofa, do której doszło w nocy z 3 na 4 marca 1896 roku w kopalni „Cleophas” (późniejszy „Kleofas”) w Załężu (od 1924 roku część Katowic).

Johanka  (lub Johanne) – część Katowic, położona w zachodniej części miasta, na obszarze dzielnicy Załęska Hałda-Brynów część zachodnia. Niewielka kolonia Johanka została wybudowana na polanie leśnej, pomiędzy współczesnymi ulicami: Feliksa Bocheńskiego, Kochłowicką (autostradą A4), Upadową i Załęska Hałda. Nazwa kolonii pochodzi od imienia żony Karla von Wachowskiego z domu Pełka . Jej powstanie i funkcjonowanie miał związek z hutą szkła i późniejszą huty cynku, która była zlokalizowana daleko od zwartej zabudowy Załęża, w Załęskiej Hałdzie, na zachodnim skraju obecnej ulicy Upadowej. Huta szkła rozpoczęła działalność w 1820 roku, natomiast dwa lata później na jej obszarze została nadana huta cynku „Johanna”. Huta ta w latach 1826–1839 była zamknięta. W granicach kolonii , w 1840 roku powstała huta cynku „Viktor”, która znajdowała się w rejonie obecnego skrzyżowania ulic: Feliksa Bocheńskiego i Załęska Hałda. W 1877 roku z uwagi na jej zestarzenie została ona zamknięta, a zabudowa zakładu po pewnym czasie została rozebrana. W grudniu 1885 roku kolonie zamieszkiwało 286 osób i należała ona wówczas do gminy Załęże. Na terenie Johanki znajduje się ROD Załęski Las, a także dwa serwisy samochodowe. Wokół tej części miasta rozciąga się Las Załęski.

Miejska Biblioteka Publiczna w Katowicach – samorządowa instytucja kultury, której organizatorem jest Miasto Katowice, służąca zaspokajaniu potrzeb edukacyjnych, informacyjnych i kulturalnych ogółu społeczeństwa oraz uczestnicząca w upowszechnianiu wiedzy i kultury.