Budynek mieszkalny przy ulicy marszałka Józefa Piłsudskiego 92 we Wrocławiu

Hotel Europejski, jeden ze znaczących obiektów hotelowych we Wrocławiu, położony przy ul. Piłsudskiego, niegdyś ul. Ogrodowej (Gartenstrasse) 88, róg ul. Stawowej (Teich Strasse). Zbudowany w latach 1876-1877 jako Hohenzollern Hof (Dwór Hohenzollernów). W okresie powojennym był zarządzany przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Turystycznej "Odra" we Wrocławiu pod nazwą Hotelu Europejskiego, które przekształciło się w Odra Tourist Hotele Sp z oo, obecnie przez COHM.

Budynek mieszkalno-usługowy przy ulicy marszałka Józefa Piłsudskiego 94-96 – budynek mieszkalno-usługowy położony we Wrocławiu na osiedlu Przedmieście Świdnickie, w pobliżu dworca Wrocław Główny. Adres budynku to ulica marszałka Józefa Piłsudskiego 94-96. Jest to budynek plombowy, zbudowany w latach 1954–1955 według projektu Witolda Skowronka, określany także jako kamienica lub dom. Uznaje się, że jest to pierwszy lub co najmniej jeden z pierwszych domów zbudowanych od podstaw po zakończeniu II wojny światowej. Z tego między innymi powodu uznawany jest za ważny dla historii i architektury Wrocławia. Jego architektura zaliczana jest do nurtu realizmu socjalistycznego. Budynek został ujęty w ewidencji zabytków, a wcześniej znajdował się na liście wrocławskich dóbr kultury współczesnej.

Hotel Germania – hotel, który znajdował się we Wrocławiu przy ul. Piłsudskiego (niem. Gartenstrasse) 101-103, naprzeciwko dworca głównego. Przed hotelem, 16 listopada 1900 pani Schnapka usiłowała dokonać zamachu na cesarza Wilhelma II. Hotel został zniszczony podczas II wojny światowej. W miejscu, w którym znajdował się hotel postawiono baraki, a w 2011 rozpoczęto budowę biurowca.

Ulica Tadeusza Rejtana – ulica położona we Wrocławiu, łącząca ulicę Stawową z ulicą Hugona Kołłątaja, na osiedlu Przedmieście Świdnickie w dawnej dzielnicy Stare Miasto. Ulica należy do kategorii dróg gminnych i ma 137 m długości. Przebiega przez obszar zabudowy śródmiejskiej o pierzejowej zabudowie znajdującej się po obu jej stronach. Przy ulicy położone są zachowane z okresu przedwojennego budynki, które zostały ujęte w gminnej ewidencji zabytków, w tym jedna z kamienic wpisana także do rejestru zabytków. Sama ulica na całej swojej długości przebiega przez obszar Przedmieścia Południowego, którego układ urbanistyczny podlega ochronie i również wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków. Jedynym budynkiem współczesnym położonym w pierzei tej ulicy jest budynek biurowy z garażem wielopoziomowym zbudowany w 1998 r. w miejscu zniszczonej podczas II wojny światowej kamienicy.

Ulica Stawowa – ulica położona we Wrocławiu, łącząca ulicę Tadeusza Kościuszki z ulicą Borowską, na osiedlu Przedmieście Świdnickie w dawnej dzielnicy Stare Miasto. Ulica należy do kategorii dróg gminnych i ma 401 m długości, a ponadto do tej ulicy przypisane są sięgacze o statusie dróg wewnętrznych. Odcinek ulicy rozpoczynający się przy ulicy Tadeusza Kościuszki, a kończący przy ulicy Józefa Piłsudskiego przebiega przez obszar zabudowy śródmiejskiej o pierzejowej zabudowie znajdującej się po obu stronach ulicy. Dla pozostałego odcinka zabudowa nie jest już tak intensywna, a przy końcowym fragmencie ulicy znajduje się skwer Czesława Niemena. Koniec ulicy znajduje się przy zachodnim krańcu zespołu stacji kolejowej Wrocław Główny, przechodząc pod wiaduktem kolejowym, na którym przebiegają linie kolejowe biegnące od wymienionej stacji, przy której znajduje się Dworzec Główny. Przy ulicy położonych jest kilka zachowanych z okresu przedwojennego budynków oraz obiektów kolejowych, które zostały ujęte w gminnej ewidencji zabytków, w tym zespół dworca wpisany do rejestru zabytków, a sama ulica na całej swojej długości przebiega przez obszar Przedmieścia Południowego, którego układ urbanistyczny podlega ochronie i również wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków.

Budynek hotelu pracowniczego nr 1 PKP – budynek położony we Wrocławiu przy ul. Rejtana 11.

Hotel Piast – dwugwiazdkowy hotel znajdujący się naprzeciwko dworca Wrocław Główny przy ulicy Piłsudskiego 98.

Hotel Reichshof – obiekt położony we Wrocławiu przy ul. Kołłątaja 15 róg ul. Rejtana.

Budynek mieszkalny przy ulicy marszałka Józefa Piłsudskiego 80-86 – budynek mieszkalny, z użytkowym parterem, położony we Wrocławiu na osiedlu Przedmieście Świdnickie. Adres budynku to ulica marszałka Józefa Piłsudskiego 80-86. Budynek został zbudowany w latach 1954-1955 r. Jego architektura zaliczana jest do nurtu realizmu socjalistycznego. Budynek został ujęty w ewidencji zabytków, a wcześniej znajdował się na liście wrocławskich dóbr kultury współczesnej.

Grand Hotel – obiekt hotelowy położony naprzeciwko dworca Głównego we Wrocławiu przy ul. Józefa Piłsudskiego 100-102, róg ul. Hugona Kołłątaja.

Mezonetowiec (od fr. maisonnette „domek”, ang. maisonette „mieszkanie dwupoziomowe”) − budynek mieszkalny przy ul. Kołłątaja we Wrocławiu, wzniesiony w latach 1958−1960 według projektu Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak, Edmunda Frąckiewicza oraz Igora i Marii Tawryczewskich; wpisany do rejestru zabytków w 2017.

Ulica Hugona Kołłątaja – jedna z ulic Przedmieścia Świdnickiego we Wrocławiu. Ulica Kołłątaja została wytyczona w roku 1823 po zburzeniu kilka lat wcześniej fortyfikacji miejskich. 19 października tegoż roku nadano jej nazwę Neue Taschenstraße (po polsku Nowa Sakwowa), gdyż była przedłużeniem w kierunku południowym ulicy Taschenstraße, czyli dzisiejszej ulicy Piotra Skargi. Początkowo kończyła swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Neue Tauentzienstraße (dzisiejszą ul. Kościuszki) i była zabudowana w niewielkim stopniu. Ożywienie w inwestycjach budowlanych wniosło otwarcie w pobliżu dworca Kolei Górnośląskiej. Pod koniec lat pięćdziesiątych XIX w. została przedłużona w kierunku południowym do skrzyżowania z Gartenstraße (ul. Piłsudskiego), osiągając tym samym ostateczną długość, którą zachowała do dziś. W drugiej połowie XIX w. została w całości zabudowana luksusowymi kamienicami czynszowymi. Niektóre z nich, jak zachowany do dziś dom nr 31-33, noszą cechy architektury pałacowej. Oprócz kamienic czynszowych w zabudowie ulicy wyróżniały się także hotele. Ze względu na bliskość dworca na przełomie XIX i XX w. działało ich kilka, m.in. pod nr 15 Reichshof w latach 1877–1919 noszący nazwę Kaiserhof, pod nr 14 Breslauer Hof, pod nr 10 Dresdner Hof i Hansa hotel pod nr 25, a także dwa schroniska prowadzone przez organizacje chrześcijańskie. W roku 1945 znaczna część zabudowy legła w gruzach. Wśród nowych budynków wzniesionych głównie w latach pięćdziesiątych swoją architekturą wyróżnia się Mezonetowiec z dwupoziomowymi mieszkaniami zaprojektowany przez zespół Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak.