Ulica Armii Krajowej w Chorzowie

Chorzów Batory – stacja kolejowa w Chorzowie, położona w dzielnicy Chorzów-Batory, stanowiąca początek magistrali węglowej. Stacja powstała w 1913 roku (pod niem. nazwą Bismarckhütte) jako jeden z dwóch nowych obiektów (drugim jest przystanek kolejowy Świętochłowice) po zamkniętej wtedy stacji Schwientochlowitz.

Dawny ratusz Hajduków Wielkich – budynek zlokalizowany przy ulicy Ratuszowej 3, w chorzowskiej dzielnicy Chorzów-Batory. Neobarokowy ratusz został zbudowany w latach 1909–1911 jako siedziba naczelnika gminy Bismarckhütte. Po przyłączeniu tych terenów do Polski gmina otrzymała nazwe Hajduki Wielkie, natomiast sama budowla do 1939 roku była siedzibą władz starostwa świętochłowickiego. W piwnicy ratusza znajdowały się takie pomieszczenia jak: kotłownia centralnego ogrzewania, dwa mieszkania z kuchnią (mieszkanie dozorcy), pomieszczenia piwniczne i toalety i pomieszczenia policji razem z celami. Na parterze były umieszczone: kasa podatkowa z ogniotrwałym sejfem, biuro meldunkowe, biura policji z pomieszczeniem szefa policji (Wachmeister), pokój gońców, pokój pisarza, księgowość. Z kolei na pierwszym piętrze znajdowały się pomieszczenia biurowe i urzędowe. Natomiast na drugim piętrze usytuowana była reprezentacyjna sala posiedzeń razem z pomieszczeniami towarzyszącymi oraz mieszkanie burmistrza. Sala obrad charakteryzowała się bogatym wystrojem plastycznym m.in. w trzech oknach umieszczone były witraże z herbami. Na klatce schodowej, o podwójnych schodach, ściany ozdobione były okładziną ceramiczną. Na sufitach znajdowała się dekoracja sztukatorska. Po 1948 roku ratusz stał się własnością Skarbu Państwa. W budynku znalazły siedzibę kolejno Milicja Obywatelska, a potem Policja - do 1998 roku. Następnie budowla należała do prywatnych właścicieli, do 2018 roku, kiedy to dawny ratusz został wykupiony przez miasto. We wrześniu 2023 roku prezydent Chorzowa, Andrzej Kotala, podpisał akt notarialny, na mocy którego ratusz przeszedł na własność Sądu Rejonowego, a jego właścicielem stał się znowu Skarb Państwa.

Stadion Ruchu Chorzów – kompleks sportowy zbudowany w latach 1934–1935 na podstawie projektu inż. Nowaka na terenie Wielkich Hajduków (obecnie Chorzów Batory), na którym rozgrywała swoje mecze drużyna piłkarska Ruchu Chorzów.

Instytut Systemów Sterowania (ang. Institute of Control Systems) – państwowy ośrodek badawczo-rozwojowy z siedzibą w Chorzowie, założony w 1977 roku, 1 stycznia 2007 roku włączony do EMAG-u; najstarszy ośrodek informatyki inżynierskiej w Polsce.

Osiedle Ruch w Chorzowie – osiedle położone w Chorzowie, w dzielnicy Centrum, pomiędzy ul. Henryka Dąbrowskiego, ul. Hajducką, aleją Bojowników o Wolność i Demokrację a Drogową Trasą Średnicową. Osiedle swoją nazwę zawdzięcza bliskości stadionu Ruchu Chorzów.

Ulica 16 Lipca w Chorzowie – ulica zlokalizowana w dzielnicy Chorzów-Batory. Rozpoczyna swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Szpitalną, zaś przy jej końcowym odcinku łączy się z ulicą Kaliny. Swoją nazwę zawdzięcza zorganizowanej 16 lipca 1922 roku w Katowicach uroczystości obchodów włączenia ówczesnego województwa śląskiego w granice Rzeczypospolitej. Przy ulicy dominuje zabudowa mieszkalna, składająca się z tzw. familoków. Znajduje się tu również trójstanowiskowy przystanek autobusowy, który obsługują następujące linie ZTM Katowice: 22, 48, 74, 98, 139, 144, 165, 632, 663, oraz 974.

Huta Batory (1922–1933 Huta Bismarck, też: Huta Bismarcka; niem. Bismarckhütte) – huta żelaza, która istniała jako podmiot gospodarczy w latach 1873–2013 w Chorzowie-Batorym. W wyniku przekształceń własnościowych, w latach 2005–2019 jej części zostały skonsolidowane (jako oddziały, spółki i działy), wchodząc w skład grupy kapitałowej lub spółki Alchemia S.A. w Warszawie: Alchemia S.A. – Oddział Walcownia Rur Batory (ul. Dyrekcyjna 6), Alchemia S.A. – Oddział Stalownia Batory (ul. Dyrekcyjna 6), Alchemia S.A. – Oddział Kuźnia Batory (ul. Stalowa 1),zamknięty w 2024 r Alchemia S.A. – Dział Zakupów i Dział Handlowy (ul. Dyrekcyjna 6), Laboratoria Badań Batory Sp. z o.o. (ul. Dyrekcyjna 6).

Hala MORiS – hala widowiskowo-sportowa w Chorzowie, część Miejskiego Ośrodka Rekreacji i Sportu. Hala została otwarta w 1982 roku. Początkowo należała do Huty Batory, w 1996 roku przejął ją Miejski Ośrodek Rekreacji i Sportu w Chorzowie. Podczas imprez sportowych pojemność hali wynosi 1100 widzów, a w czasie koncertów – 1500. Na obiekcie swoje spotkania rozgrywają m.in. futsaliści Clearexu Chorzów oraz piłkarki ręczne Ruchu Chorzów.

Górnośląska Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości im. Karola Goduli – to jedna z najstarszych uczelni niepublicznych na Śląsku, kształcąca na kierunkach ekonomicznych, informatycznych i zdrowotnych, założona w Chorzowie, w 1999 roku przez Fundację Edukacji Przedsiębiorczej. Górnośląska Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości im. Karola Goduli jest uczelnią jednowydziałową (Wydział Nowej Ekonomii i Gospodarki Kreatywnej).

Zakłady Chemiczne Hajduki (początkowo Rudolf Rütgers Chemische Fabrik für Theerprodukte, Zakłady Koksochemiczne Hajduki) – polskie przedsiębiorstwo państwowe, które prowadziło zakłady chemiczne w Chorzowie-Batorym, założone w 1888 roku jako prywatna firma, upaństwowione w 1945 roku, zlikwidowane w 2012 roku. W czasach PRL-u jeden z dwóch największych producentów benzoli w Polsce, a także jeden z najbardziej szkodliwych dla środowiska zakładów krajowych.

Parafia i kościół Ducha Świętego w Chorzowie − rzymskokatolicka parafia znajdująca się w mieście Chorzów, przy ul. gen. H. Dąbrowskiego 104.

Kościół Ducha Świętego w Chorzowie – jeden z kościołów parafialnych w Chorzowie. Należy do dekanatu Chorzów Batory archidiecezji katowickiej. Znajduje się na Osiedlu Ruch, w dzielnicy Centrum. Forma świątyni kształtem nawiązuje do kaplicy w Ronchamp zaprojektowanej przez Le Corbusiera. Kościół został wzniesiony w 1963 roku. Nowoczesna, zaokrąglona budowla została zaprojektowana przez architektów: Mieczysława Króla, Jerzego Winnickiego i Zygmunta Winnickiego. Konstruktorem świątyni był inżynier Franciszek Klimek. Przygotowania do budowy kościoła zaczęły się w 1957 roku. Pojawiły się niestety problemy. Na początku w 1958 roku została wzniesiona kaplica, która została oddana do użytku wiernym. Kiedy kilka miesięcy później świątynia została zbudowana aż do dachu, jej budowa została przerwana. Służby aresztowały księdza dr Karola Nawę, głównego inicjatora prac budowlanych. W 1961 roku jego funkcję przejął ksiądz Teodor Polaczek, który otrzymał zgodę na prowadzenie dalszych prac budowlanych i ostatecznie świątynia została poświęcona w dniu 15 czerwca 1963 roku. Modernistyczna budowla charakteryzuje się czystą elewacją. Powtarza się to także we wnętrzu, gdzie przestrzeń ożywia światło wpadające przez barwne witraże. Te ostatnie zostały zaprojektowane przez Marię Skąpską i w stanie nienaruszonym zachowały się do dnia dzisiejszego. Forma świątyni przypomina dużą łódź na rozkołysanym morzu. Wrażenie robi również łącznik między kościołem właściwym a kościołem zastępczym, który kształtem nawiązuje do wielkiego wiosła. W kościele są umieszczone trzy kaplice. Są one rozdzielone od siebie białymi ścianami, co ma symbolizować otwarte księgi