Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Katowicach

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Katowicach – rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych przy ul. Mieszka I na katowickim Osiedlu Tysiąclecia. Odpust przypada w drugą niedzielę września, w związku ze świętem Podwyższenia Krzyża Świętego obchodzonym w liturgii 14 września.

Osiedle Tysiąclecia (Osiedle im. Tysiąclecia Państwa Polskiego, pot. Tauzen) – osiedle mieszkaniowe oraz dzielnica Katowic, położona w północno-zachodniej części miasta, w zespole dzielnic północnych, pomiędzy Dębem, Załężem i miastem Chorzowem, częściowo na terenie historycznej gminy Dąb. Obszar dzielnicy zamieszkany był już od XVII wieku, kiedy to nad potokiem Rawa powstała kolonia Dębu – Sośnina. W XIX wieku przy ulicy Chorzowskiej wybudowano przysiółek Dębu – Bederowiec, natomiast w latach 50. XX wieku na obszarze obecnego Górnego Tysiąclecia, na obszarze Klimzowca powstała kolonia domków fińskich – osiedle W. Pstrowskiego. W ich miejscu, w 1961 roku rozpoczęto budowę nowego osiedla mieszkaniowego, którego nazwa nawiązuje do obchodzonego w tym okresie Tysiąclecia Państwa Polskiego. Zaprojektowane zostało ono przez czterech architektów: Henryka Buszkę, Aleksandra Frantę, Mariana Dziewońskiego i Tadeusza Szewczyka, z których dwaj pierwsi sprawowali później nadzór nad budową. Osiedle Tysiąclecia jako dzielnica ma głównie mieszkaniowy charakter. Jest ona bardzo dobrze skomunikowana dzięki Drogowej Trasie Średnicowej i drodze krajowej nr 79 (ulica Chorzowska wraz z linią tramwajową biegnącą równolegle do ulicy), przebiegających po zewnętrznej stronie Osiedla Tysiąclecia. Powierzchnia dzielnicy wynosi 1,88 km² (1,14% powierzchni miasta), a liczba mieszkańców w 2007 roku wynosiła 23 501 mieszkańców (7,4% ludności Katowic).

IX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Integracyjnymi im. Henryka Sienkiewicza w Katowicach – publiczne liceum ogólnokształcące w Zespole Szkół nr 3 w Katowicach, mieszczące się przy ulicy Bolesława Chrobrego 4 w Katowicach, w dzielnicy Osiedle Tysiąclecia. Historia szkoły sięga roku 1955 jako Liceum Ogólnokształcące Towarzystwa Przyjaciół Dzieci do 1986 roku miało ono swoją siedzibę na terenie Koszutki. Od 1961 roku patronem szkoły był Jan Kawalec, zaś w latach 1990–1995 szkoła ta nie miała swojego patrona, po czym został nim Henryk Sienkiewicz. Swoją obecną siedzibę IX Liceum Ogólnokształcące ma od 2012 roku. W szkole tej działają się klasy integracyjne, a także dla uczniów z autyzmem i zespołem Aspergera.

Osiedle Kolonia Mościckiego (także Kolonia Mościckiego) – kolonia bliźniaczych domów jednorodzinnych położonych w zachodniej części Katowic, na terenie dzielnicy Załęże, pomiędzy linią kolejową nr 137 a ulicą Gliwicką.

Państwowa Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Katowicach – szkoła muzyczna w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Wojciecha Kilara w Katowicach, łącząca kształcenie muzyczne z ogólnokształcącym położona w Katowicach, na Osiedlu Tysiąclecia, przy ul. Ułańskiej 7b.

Kukurydze – wieżowce mieszkaniowe położone w Katowicach na Osiedlu Tysiąclecia, naprzeciwko Parku Śląskiego, przy ulicy Zawiszy Czarnego. Kukurydze są najwyższymi budynkami mieszkalnymi w Katowicach. Budynki mają charakterystyczny kształt kolby kukurydzy, ponieważ balkony mieszkań mają kolisty kształt. Inspiracją dla architektów Kukurydz, Henryka Buszko i Aleksandra Franty, były bliźniacze wieżowce Marina City wybudowane w Chicago. W podziemiach budynków mieszczą się garaże. Kukurydze to łącznie pięć wysokościowców, z czego trzy budynki mają wysokość 82 m (87 m razem z antenami), dwa sięgają 56 m . Są one zarządzane przez Spółdzielnię Mieszkaniową Piast. Budowę Kukurydz, pierwotnie przeznaczonych na 4 tysiące mieszkańców, rozpoczęto w połowie lat osiemdziesiątych XX w. w centralnej części Osiedla Tysiąclecia. W 2014 Kukurydze liczyły ok. 2 100 mieszkańców.

Kopalnia Węgla Kamiennego „Kleofas” – kopalnia węgla kamiennego w Katowicach, funkcjonująca w latach 1840–2004 w rejonie Załęża (dzielnica Osiedle Witosa). Założona została przez górnośląskiego przemysłowca Karola Godulę pod nazwą „Cleophas” pochodzącą od imienia św. Kleofasa. Pierwotnie wydobycie w niej węgla prowadzono w latach 1840–1862 z rejonu późniejszej ulicy F. Bocheńskiego. W 1880 roku zakład kupiła spółka Georg von Giesches Erben, która zgłębiła nowe szyby w rejonie późniejszej ulicy Obroki. W 1974 roku kopalnię „Kleofas” połączono z kopalnią „Gottwald” w Dębie, a połączony zakład w latach 1974–1990 nosił nazwę Kopalnia Węgla Kamiennego „Gottwald”. W 1996 roku zakład połączono z kopalnią „Katowice” w Bogucicach pod nazwą Kopalnia Węgla Kamiennego „Katowice-Kleofas”. W 1999 roku wstrzymano wydobycie w Ruchu II – „Katowice”, a w 2004 roku w Ruchu I – „Kleofas”.

Katastrofa górnicza w kopalni „Cleophas” – katastrofa, do której doszło w nocy z 3 na 4 marca 1896 roku w kopalni „Cleophas” (późniejszy „Kleofas”) w Załężu (od 1924 roku część Katowic).

Zespół Szkół Plastycznych w Katowicach – publiczne liceum ogólnokształcące założone w 1947 roku, które kształci w zakresie sztuki stosowanej. Zespół Szkół Plastycznych, którego budynek znajduje się na ulicy Ułańskiej, jest kontynuatorem poprzedniego Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych

Obroki – część Katowic, ciągnąca się wzdłuż ulicy Obroki, położona w północno-zachodnim rejonie dzielnicy Osiedle Witosa. Początki osady, wówczas będącej przysiółkiem Załęża, sięgają XVII wieku. W XVIII wieku powstał folwark, w którym hodowano owce. Szybszy rozwój osady wiąże się z powstaniem w połowie XIX wieku w Obrokach kopalni „Cleophas” (później przemianowanej na „Kleofas”), zlikwidowanej w 2004 roku. Obecnie Obroki mają charakter mieszany charakter – zarówno mieszkaniowy, jak i też stanowią ośrodek handlu hurtowego oraz przemysłu maszynowego.

Ulica Obroki w Katowicach – ulica w katowickiej dzielnicy Osiedle Witosa. Rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ulicą Wiśniową, ulicą Stanisława Kossutha i ulicą Józefa Pukowca. Następnie krzyżuje się z ulicą Wincentego Witosa i ulicą Henryka Dulęby. Kończy swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Józefa Maronia, na granicy miasta z Chorzowem. Ulica jest główną drogą w części miasta Katowice noszącą nazwę Obroki.

Park Śląski, do 2012: Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku im. gen. Jerzego Ziętka (WPKiW) – park miejski w Chorzowie, zajmujący powierzchnię około 535 ha, jeden z największych w Europie. Nazywany jest zielonymi płucami Górnego Śląska. Stanowi kulturalne centrum konurbacji górnośląskiej.