Kościół Świętej Rodziny i św. Maksymiliana Kolbego w Katowicach

Parafia Świętej Rodziny i św. Maksymiliana Kolbego w Katowicach – katolicka parafia w dekanacie Katowice Panewniki. Liczy 6.000 wiernych. Parafia została erygowana 17 października 1982 roku. Kościół poświęcił abp Damian Zimoń w 1993 roku. Budowę kościoła prowadził ks. Józef Nowaczyk.

Ulica Rolna w Katowicach – ulica w Katowicach, położona w środkowo-zachodniej części miasta, biegnąca w całości przez teren dzielnicy Załęska Hałda-Brynów część zachodnia. Droga ta łączy z zachodniej strony Ligotę (jej część zwaną Stara Ligota), a od wschodu Brynów. Ulica w dużej mierze swój przebieg uzyskała w okresie Polski Ludowej. W tym też czasie powstała znaczna część zabudowy wzdłuż ulicy, w tym osiedle Rolna-Wodospady oraz osiedle w rejonie kolonii domków fińskich dla pracowników kopalni „Wujek”. Przy ulicy Rolnej działa także szereg przedsiębiorstw i instytucji różnych branż, w tym Akademia Śląska.

Akademia Śląska (ang. Academy of Silesia) – uczelnia niepubliczna o profilu technicznym, artystycznym oraz medycznym, istniejąca w Katowicach od 2003 roku.

Ulica Ligocka w Katowicach − ulica w katowickiej dzielnicy Załęska Hałda-Brynów część zachodnia. Swą nazwę wzięła od części Katowic − Ligoty, do której prowadzi z Brynowa; przedłużeniem drogi jest ulica Piotrowicka.

Stadion Rozwoju Katowice – stadion sportowy w Katowicach, w Polsce. Został otwarty w 1974 roku. Może pomieścić 2472 widzów. Do 2019 roku swoje spotkania rozgrywali na nim piłkarze klubu Rozwój Katowice. Pierwszym boiskiem, na którym piłkarze Rozwoju Katowice rozgrywali swoje spotkania był plac wojskowy 73 Pułku Piechoty przy ulicy Koszarowej (obecnie tereny kąpieliska „Bugla”). Następnie klub występował na boisku w Załęskiej Hałdzie. W 1935 roku oddano do użytku stadion przy ulicy Mikołowskiej. Klub korzystał z niego do 1969 roku, a po jego zamknięciu (teren obiektu przeznaczono pod budowę Centralnego Ośrodka Informatyki Górniczej) przez pięć lat występował na boiskach KS Ligocianki oraz Górnika Piotrowice. Stadion Rozwoju przy ulicy Zgody oddano do użytku w 1974 roku. Obiekt wyposażony był w bieżnię lekkoatletyczną. W latach 1983–1984 przeprowadzono pierwszą modernizację obiektu, a piłkarze Rozwoju tymczasowo występowali wówczas na stadionie Kolejarza Katowice przy ulicy Asnyka. Kolejną modernizację przeprowadzono w latach 2010–2012. W 2015 roku Rozwój Katowice po raz pierwszy w historii awansował do I ligi. Pobyt na drugim szczeblu rozgrywek piłkarskich w Polsce trwał jednak tylko przez jeden sezon, po czym drużyna spadła do II ligi. Rozwój swój jedyny sezon na zapleczu Ekstraklasy rozgrywał na własnym boisku jedynie w rundzie jesiennej. Stadion nie spełniał wymogów licencyjnych i był wówczas jedynie warunkowo dopuszczony do rozgrywek. Z powodu niepodjęcia inwestycji rundę wiosenną Rozwój musiał rozegrać na stadionie GKS-u. W 2019 roku klub wycofał się z rozgrywek i zaprzestał korzystania ze stadionu przy ulicy Zgody. W przeszłości ze stadionu korzystali również zawodnicy klubu futbolu amerykańskiego, Silesii Rebels.

Rozwój Katowice – polski klub piłkarski z Katowic grający w IV lidze.

Ulica Kłodnicka w Katowicach – ulica w Katowicach, położona w środkowo-zachodniej części miasta, na terenie dzielnicy Ligota-Panewniki. Droga ta, położona w Ligocie, łączy tę część miasta z Brynowem. Wykształciła się ona na początku XX wieku, a zabudowę wzdłuż niej stanowią głównie dwukondygnacyjne wille, zarówno z okresu międzywojennego jak i powojenne. Nazwa ulicy pochodzi od płynącej równolegle do drogi Kłodnicy.

Osiedle Rolna; Osiedle Rolna-Wodospady – osiedle mieszkaniowe w Katowicach, w położone w granicach dzielnicy Załęska Hałda-Brynów część zachodnia. Położone jest ono w historycznej części miasta nazywanej Starą Ligotą i rozciąga się od ulicy Kredytowej po ulicę Kazimierza Gołby pomiędzy ulicą Rolną a rzeką Kłodnicą.

Harcerskie Muzeum Etnograficzne – muzeum w Katowicach-Brynowie, założone i prowadzone przez harcerzy z IV Szczepu Harcerskiego ZHP im. Obrońców Katowic. Eksponaty do Muzeum zdobywają harcerze podczas zwiadów etnograficznych w trakcie obozów i biwaków. Zdobyte eksponaty to głównie przedmioty użytkowe z terenów Górnego Śląska, Beskidu, Spiszu, Orawy i Kaszub. Założycielami muzeum są harcmistrz Leszek Piasecki i harcmistrz Andrzej Kubicki.

Indata Cities SA – integrator IT, specjalizująca się w kompleksowych rozwiązaniach informatycznych dla przedsiębiorstw produkcyjnych (produkcja dyskretna i ciągła), energetyki, gazownictwa, przedsiębiorstw wodociągowych i ciepłowniczych. Obszarem działania firmy była Polska oraz kraje Europy środkowo-wschodniej. Ogromną wartością integratora IT był zespół ekspertów posiadających wiedzę i doświadczenie zdobyte przez lata pracy w wielu złożonych projektach informatycznych. Do czerwca 2017 firma działała pod nazwą Proximus. Głównym obszarem działalności firm były usługi konsultingowe, budowa oraz modernizacja dużych systemów informatycznych, zarządzanie projektami, zarządzanie zakupem energii, zarządzanie środowiskiem IT, wdrożenia rozwiązań opartych na najnowocześniejszych technologiach, systemy GIS i paszportyzacja, rozwiązania do zabezpieczania danych, audyty, centrum serwisowe, serwis infrastruktury systemowej i sprzętowej, narzędzia wspierające zarządzanie przedsiębiorstwem. Według Raportu TOP 200 za 2012 rok, opublikowanego w czerwcu 2013 r., integrator Proximus zajął 4 miejsce wśród firm osiągających największe przychody z obsługi sektora utilities 12 miejsce wśród firm informatycznych o największym wzroście przychodów na latach 2008-2009 Indata SA współpracowała z takimi liderami rynku IT jak BPSC, Cisco, Citrix Systems, Consorg, Transition Technologies, HP, Globema, IBM, Microsoft, Oracle, SAP, Sun Microsystems, Sybase, Symantec, Xerox. Od czerwca 2017 Proximus SA działała w spółce Indata Cities SA oraz Indata Utilities SA. W Indata Utilities SA konsolidowane były wszystkie kompetencje oraz zasoby dla sektora utilities. Spółka INDATA Cities S.A. koncentrowała się na obsłudze sektora samorządowego. W marcu 2018 roku zarząd spółki złożył w sądzie wniosek o upadłość, zarówno Indata Cities jak i Indata S.A., a w czerwcu, jeszcze w trakcie rozpatrywania wniosku o upadłość, dodatkowy wniosek o restrukturyzację. 18 czerwca wniosek o upadłość został odrzucony. W sierpniu sąd wszczął postępowanie układowe. Spółka Indata S.A. ogłosiła stan upadłości 23 sierpnia tego samego roku.

Parafia Najświętszych Imion Jezusa i Maryi – parafia rzymskokatolicka w Załęskiej Hałdzie-Brynowie, w dekanacie Katowice Panewniki w archidiecezji katowickiej. Liczy 6.951 wiernych. W 1945 roku mieszkańcy południowej dzielnicy Katowic-Brynowa, należącej do parafii św. Piotra i Pawła postanowili wybudować kościół. 21 października 1945 roku na zebraniu mieszkańców zawiązał się Komitet Budowy Kościoła, który na tymczasową kaplicę wytypował przedwojenną świetlicę strzelecką. Po dwóch miesiącach pracy, kaplica nadawała się do użytku liturgicznego. Przy remoncie zatrudnieni byli między innymi jeńcy wojenni skoszarowani na terenie kopalni "Wujek", którzy wykonali prace malarskie i stacje Drogi Krzyżowej. Główny ołtarz został sprowadzony z parafii Bytom - Rozbark. Tymczasowy kościół poświęcił biskup Stanisław Adamski 23 listopada 1945 roku. W latach 1945–1951 kościół brynowski był kościołem filialnym parafii pw. św. Piotra i Pawła w Katowicach. Dekretem biskupa Stanisława Adamskiego z 3 grudnia 1951 roku Brynów stał się samodzielną placówką duszpasterską (kuracja). Obecny istniejący Kościół Najświętszych Imion Jezusa i Maryi został zbudowany w 1957 roku przez księdza Adolfa Kocurka według projektu Karola Gierlotki, poświęcony 24 grudnia 1957 roku przez Herberta Bednorza. Dom katechetyczny oddano do użytku z początkiem roku szkolnego 1982/1983. Na mocy dekretu z 20 lutego 1992 roku kuracja brynowska stała się samodzielną parafią. W 1996 przy kościele dobudowano wieże, w której zawisły dzwony; św. Wojciech, św. Barbara i św. Franciszek ufundowane przez Barbarę i Wojciecha Kilarów. 16 października 1999 roku kościół wzbogacił się o nowe organy – pierwszy instrument firmy Marcussen & Søn w Polsce. Instrument ten został skonstruowany w 1883 roku w kościele ewangelickim w Hamburgu-Steinbecku. Firma Marcussen & Søn z Aapenrade uważana jest za jedną z najlepszych w Europie, a za szczególnie cenne uważa się te instrumenty, które powstały w początkach jej działalności.

Stara Ligota – najstarsza część historycznej Ligoty położona w obrębie katowickich dzielnic Ligota-Panewniki i Załęska Hałda-Brynów część zachodnia. Obejmuje ona tereny od ulic Wincentego Pola i Dziewięciu z Wujka po ulicę Ligocką i Wodospady na wschodzie, Kłodnicę na południu i osiedle Kokociniec na zachodzie. Jej zabudowę tworzą głównie powstałe w XX wieku osiedla robotnicze, bloki i familoki.