Bitwy Warszawskiej Business Center

Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata, właśc. parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu ochockiego, archidiecezji warszawskiej, metropolii warszawskiej Kościoła katolickiego, w Warszawie. Obsługiwana przez księży archidiecezjalnych.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Wszechświata, także kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się przy ul. Opaczewskiej, w dzielnicy Ochota w Warszawie.

Pacyfikacja Ochoty – masowe mordy, gwałty, grabieże oraz podpalenia, których żołnierze różnych formacji niemieckich i kolaboracyjnych dopuścili się w warszawskiej dzielnicy Ochota w sierpniu 1944 roku, w czasie tłumienia powstania warszawskiego. Na Ochocie powstańcze wystąpienie w godzinie „W” zakończyło się niemal całkowitym niepowodzeniem, gdyż żołnierzom Armii Krajowej nie udało się zdobyć większości obsadzonych przez Niemców obiektów. W nocy z 1 na 2 sierpnia 1944 roku główne siły obwodu IV „Ochota” AK wycofały się w kierunku Lasów Sękocińskich. W dzielnicy pozostały tylko dwie odizolowane od siebie polskie reduty przy ulicach Kaliskiej i Wawelskiej. Tymczasem 4 lub 5 sierpnia na Ochotę przybył pułk zbiorczy ze składu kolaboracyjnej Brygady Szturmowej SS RONA. Jego żołnierze przystąpili do pacyfikacji dzielnicy, dokonując przy tym bardzo wielu mordów, gwałtów, rabunków i podpaleń. Symbolem okrucieństwa ronowców stało się targowisko Zieleniak, które w pierwszych dniach sierpnia przekształcono w punkt zborny dla wypędzanej ludności Warszawy. Żołnierze RONA popełnili ponadto wiele zbrodni w Instytucie Radowym przy ul. Wawelskiej, na terenie Kolonii Staszica oraz w innych miejscach na Ochocie. Niemieccy esesmani, policjanci i żołnierze, którzy stacjonowali na terenie dzielnicy, także dopuścili się licznych zbrodni na jeńcach i ludności cywilnej. 11 sierpnia upadł ostatni polski punkt oporu na Ochocie, tj. Reduta Wawelska. Pułk zbiorczy RONA przeszedł wtedy w rejon placu Starynkiewicza, gdzie jego żołnierze wraz z Niemcami również dopuścili się licznych mordów i gwałtów. Historycy szacują, że pacyfikacja Ochoty przyniosła około 10 tys. ofiar, z czego blisko tysiąc poniosło śmierć na Zieleniaku.

Warszawa Szczęśliwicka – stacja kolejowa w Warszawie zlikwidowana w 1975 roku. Została wybudowana w 1927 roku. Znajdowała się w dzielnicy Ochota przy obecnym skrzyżowaniu ul. Szczęśliwickiej i ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. (d. Wery-Kostrzewy). Dojeżdżały tam kolejki typu EN80.

Ulica Białobrzeska – ulica w dzielnicy Ochota w Warszawie.

Ulica Szczęśliwicka – ulica w dzielnicy Ochota w Warszawie.

Wydział Nauk Pedagogicznych Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie – jeden z dwóch wydziałów Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Jego siedziba znajduje się przy ul. Szczęśliwickiej 40 w Warszawie.

Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (APS) – publiczna uczelnia pedagogiczna w Warszawie, będąca najstarszą tego typu szkołą w Polsce. Założycielką i patronką uczelni jest Maria Grzegorzewska. Głównym celem uczelni było wówczas przygotowanie kadr pedagogicznych do pracy z osobami z niepełnosprawnością, wymagającymi specjalnej opieki i pomocy. Obecnie zakres ten znacznie poszerzono i uczelnia kształci w specjalnościach na kierunkach: pedagogika specjalna oraz pedagogika, psychologia, socjologia, edukacja artystyczna oraz na innych z zakresu nauk społecznych. Z działalnością edukacyjną APS związana jest aktywność naukowa oraz popularyzacja wiedzy z zakresu szeroko rozumianej pedagogiki specjalnej, pedagogiki, psychologii, socjologii, nauk o sztuce oraz nauk pokrewnych i wspomagających.

Wydział Stosowanych Nauk Społecznych Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie – jeden z dwóch wydziałów Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Jego siedziba znajduje się przy ul. Szczęśliwickiej 40 w Warszawie.

Obrona Ochoty i Woli (8–9 września 1939) – działania zbrojne prowadzone przez Wojsko Polskie 8–9 września 1939 roku, podczas kampanii wrześniowej, na terenie warszawskich dzielnic Ochota i Wola. Ich rezultatem było odparcie szturmu niemieckiej 4 Dywizji Pancernej (4 DPanc.) i tym samym udaremnienie niemieckiego planu szybkiego zdobycia polskiej stolicy. 8 września 1939 roku niemieckie czołgi dotarły na przedpola Warszawy. W przekonaniu, że sam ich widok złamie wolę walki obrońców, gen. Georg-Hans Reinhardt jeszcze tego samego popołudnia podjął próbę zdobycia miasta z marszu. Niemieckie czołgi, które nadjechały szosą krakowską, zostały jednak odparte ogniem polskiej artylerii i piechoty. Następnego dnia, po podciągnięciu artylerii oraz głównych sił 4 DPanc., Niemcy przystąpili do regularnego szturmu. Jego punkt ciężkości znajdował się na Ochocie, aczkolwiek po pewnym czasie walki wybuchły również na Woli oraz na Polu Mokotowskim. Polscy obrońcy zdołali odeprzeć nieprzyjacielskie natarcie, a 4 DPanc. okupiła nieudaną próbę zdobycia Warszawy czasowym unieruchomieniem nawet do 50% czołgów. Obrona Ochoty i Woli była największym sukcesem odniesionym przez Polaków podczas walk w obronie Warszawy we wrześniu 1939 roku. Odparcie ataku wpłynęło pozytywnie na nastroje żołnierzy i cywilów. W połączeniu z rozpoczętym w tym samym czasie polskim kontruderzeniem nad Bzurą zmusiło Niemców do chwilowego zaprzestania prób zdobycia Warszawy bezpośrednim szturmem.

Topola Obrońców – pomnikowa topola kanadyjska odmiany 'Serotina Aurea' (późna żółtolistna) rosnąca w warszawskiej dzielnicy Ochota przy ul. Grójeckiej 95, obok pomnika Barykada Września.

Pomnik Barykada Września – pomnik według projektu Juliana Pałki, znajdujący się w Warszawie w pobliżu skrzyżowania ul. Grójeckiej z ulicami Stefana Banacha i Bitwy Warszawskiej 1920 r., na wprost wylotu ul. Opaczewskiej.