Brněnský velodrom

Targi Brneńskie (Veletrhy Brno) – czołowy organizator imprez targowych w Czechach. Przygotowania do budowy terenów wystawowych w Brnie datują się z czasów monarchii austro-węgierskiej, ale prace przerwał wybuch I wojny światowej. Po wyzwoleniu przyszła krótka recesja gospodarcza spowodowana utratą rynków Austro-Węgier. W sierpniu 1923 władze wojewódzkie podjęły decyzję o budowie terenów targowych. Od Wiktora Bauera zakupiono ziemię w dolinie rzeki Pisárky o powierzchni 58 ha. W tymże roku został ogłoszony konkurs architektoniczny, zaś w 1924 zwyciężył projekt architekta Josefa Kalouse z Pragi. Przy realizacji wykorzystano też plan urbanistyczny Brna architekta Emila Králíka. Budowę rozpoczęto w 1927 a 26 maja 1928 z okazji 10-lecia Republiki Czechosłowackiej otwarto pierwszą ekspozycję o nazwie "Wystawa Kultury Współczesnej w Czechosłowacji" (Výstava soudobé kultury v Československu). Brno zyskało jeden z najciekawszych kompleksów obiektów funkcjonalnych swojego okresu. Poszczególne pawilony były dziełem znanych architektów, np. Bohuslav Fuchs zaprojektował budynek targowej poczty. W czasie okupacji niemieckiej tereny użytkuje armia niemiecka. Pod koniec działań wojennych szereg obiektów zostało uszkodzonych. W 1947 rozpoczęto prace przy ich odbudowie. Prekursorem dzisiejszych targów maszynowych stały się organizowane od 1955 wystawy czechosłowackiego przemysłu maszynowego. W 1958 odbyły się pierwsze Międzynarodowe Targi Maszynowe (mezinárodní strojírenský veletrh). Budowane są nowe pawilony wystawowe. Najciekawszym architektonicznie jest budynek Z z samonośną stalową kopułą o średnicy 122 m. 28 grudnia 1990 powstała spółka akcyjna Targi Brno (Veletrhy Brno a.s.), w lipcu 1998 większościowym (73%) właścicielem targów stała się spółka Targi Düsseldorf (Messe Düsseldorf). W listopadzie 1999 utworzono też spółkę Targi w Brnie (Veletrhy Brno). Z dniem 24 października 2001 obie spółki połączyły się. Obecnie 61% udziałów w firmie posiada Messe Düsseldorf, 34% udziałów miasto Brno, 5% jest własnością drobnych akcjonariuszy.

Staré Brno (niem. Alt-Brünn) – miejska i katastralna części Brna, o powierzchni 168 ha. Leży na terenie gmin katastralnych Brno-střed.

Pisárky (niem. Schreibwald) – miejska i katastralna części Brna, o powierzchni około 466,83 ha. Leży na terenie trzech gmin katastralnych Brno-střed, Brno-Jundrov i Brno-Kohoutovice.

Willa Stiassny (także: Willa Stiassni, cz. Vila Stiassny) – modernistyczna willa, zlokalizowana w Brnie przy ul. Hroznovéj 14, zaprojektowana przez Ernsta Wiesnera. Ukończona w 1929. Zamawiającym był przemysłowiec tekstylny Alfred Stiassny, stąd nazwa.

Bohunice (niem. Bohonitz) – historyczna gmina, dzielnica i gmina katastralna, a od 24 listopada 1990 pod nazwą Brno-Bohunice również część miasta na południowo-zachodnich obrzeżach miasta Brna o powierzchni 301,71 ha. Zarejestrowanych jest tutaj 47 ulic i 1132 adresów.

Meczet w Brnie (czes.: Brněnská mešita) – meczet muzułmański w Brnie, znajdujący się w dzielnicy Štýřice, przy ul. Vídeňskéj 38a, pierwsza świątynia muzułmańska w Czechach. Muzułmanie w Brnie działają od roku 1992. Początkowo miejscem ich modlitw były domy prywatne. W 1994 powstała Wspólnota Muzułmańska w Brnie, która zabiegała o wybudowanie w mieście świątyni muzułmańskiej. Budowę rozpoczęto w lipcu 1997, a meczet rozpoczął działalność w lipcu 1998. Stało się tak mimo protestów mieszkańców dzielnicy Štýřice, którzy sprzeciwiali się budowie świątyni w tym miejscu. Ich petycja do władz miasta została odrzucona. Świątynia posiada minaret i jest miejscem modlitwy dla ok. stu muzułmanów mieszkających w Brnie. Służy także jako centrum kultury islamu. Świątynią zarządza Wspólnota Muzułmańska w Brnie (Islámská nadace v Brně).

Stránice – miejska i katastralna część Brna, o powierzchni 92,55 ha. Leży na terenie gmin katastralnych Brno-střed.

Zbiorniki wodne Žlutý Kopec w Brnie (cz. Vodojemy Žlutý Kopec) – zespół podziemnych zbiorników wodnych wybudowanych w latach 1874–1917 w rejonie ul. Tvrdého w Brnie, stanowiący część systemu wodociągowego Pisárky. Zbiorniki zostały uznane za zabytek kultury Republiki Czeskiej w 2019.

Štýřice – miejska i katastralna części Brna, o powierzchni 332,65 ha. Leży na terenie gmin katastralnych Brno-střed.

Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Brnie – jest to gotycki kościół w Brnie, mieście położonym na Morawach. Świątynię ufundowała podwójna królowa czeska i polska, księżniczka polska, jedyna córka króla polskiego Przemysła II i Ryksy szwedzkiej, Ryksa Elżbieta.

Kościół św. Augustyna w Brnie (czes. Kostel svatého Augustina) – parafialny kościół w Brnie wybudowany w latach 1930–1935 w stylu funkcjonalistycznym.

Brünn – niemiecki nazistowski podobóz Auschwitz-Birkenau, zlokalizowany w Brnie. Obóz znajdował się w budynku Akademii Technicznej SS i Policji w Brnie, na terenie ówczesnego Protektoratu Czech i Moraw i był najdalej oddalonym podobozem od Auschwitz. Z powodu niekompletnych zapisów obozowych nie ustalono kto zarządził utworzenie podobozu, jednakże byli więźniowie zeznawali, że 2 października 1943 na stację kolejową w Brnie przyjechał pierwszy transport więźniów, liczący 251 osób. Większość więźniów stanowili Polacy pochodzący z różnych miast, m.in. z Katowic, Krakowa, Lublina i Poznania. Podczas pierwszego dnia funkcjonowania obozu więźniowie zostali podzieleni na oddziały według specjalizacji na stolarzy, murarzy, szklarzy, ślusarzy oraz elektryków. Więźniowie pracowali przy pracach budowlanych, w ślusarni i kuźni, przy kopaniu fundamentów obiektów gospodarczych i przy wyładunku sprzętu laboratoryjnego. Wiosną 1944 utworzono oddział składający się z 20 więźniów skierowanych do pracy w pobliskiej posiadłości Einhorn. Kiedy prace budowlane zmierzały ku końcowi, więźniów zaczęło powoli odsyłać do Auschwitz. Ostatnia większa grupa więźniów opuściła Brünn w maju 1944 i została skierowana do podobozu Monowitz. Po tym w obozie pozostała grupa około 50 więźniów, z których część pracowała przy maszynie drukarskiej. W styczniu 1945 w obozie pozostało 37 więźniów, którzy w kwietniu 1945 zostali przewiezieni do Austrii. W obozie zginęła co najmniej jedna osoba. Z powodu braku kuchni jedzenie sprowadzano do obozu z pobliskiego więzienia Špilberk, a same racje żywnościowe były mniejsze niż racje w Auschwitz, śniadanie składało się tylko z kawy, na obiad więźniowie otrzymywali litr zupy na wodzie z dodatkiem jęczmienia lub ziemniaków, bardzo rzadko z dodatkiem tłuszczu lub mięsa. Raz w tygodniu więźniowie otrzymywali kromkę chleba oraz po kawałku kiełbasy z koniny. Więźniowie często chorowali na biegunkę oraz owrzodzenie. W obozie istniała tylko przychodnia lekarska, przez co więźniowie z poważniejszymi przypadkami chorób byli wysyłani do szpitala w Brnie. Po wojnie w budynku, w którym znajdował się podobóz powstało Gimnazjum Biskupie w Brnie (Biskupské Gymnasium Brno), w którym 4 października 2013 miała miejsce uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej podobóz. W celu upamiętnienia została również wydana dwujęzyczna publikacja autorstwa Bohdana Piętki i Markéty Tardy.