place

Rezerwat przyrody Parów Sójek

Rezerwaty przyrody w Podkowie LeśnejSzablony cytowania – problemy – cytuj – commons
Rezerwat Parów Sójek (Podkowa Leśna) 4
Rezerwat Parów Sójek (Podkowa Leśna) 4

Parów Sójek – leśny rezerwat przyrody znajdujący się na terenie miasta Podkowa Leśna, w powiecie grodziskim, w województwie mazowieckim. Leży w obrębie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Chojnów, ale poza jego gruntami. Zajmuje powierzchnię 3,84 ha. Celem ochrony jest zachowanie lasów liściastych z przewagą dębu i grabu o charakterze naturalnym z bogatym runem charakterystycznym dla żyznych siedlisk grądowych. Rezerwat obejmuje resztki naturalnych lasów grądowych i łęgowych w obrębie zabudowy miejskiej. Rosną tu liczące 130 lat dęby szypułkowe, a oprócz nich lipy, graby, jesiony i wiązy. W runie występują: kopytnik pospolity, miodunka ćma, czyściec leśny, niecierpek i chmiel zwyczajny. Żyje tu wiele gatunków ptaków, w tym sójki. Według informacji z tablicy na granicy rezerwatu, można go oglądać wyłącznie z dróg publicznych, a wchodzenie na jego obszar jest zabronione.

Fragment artykułu z Wikipedii Rezerwat przyrody Parów Sójek (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Rezerwat przyrody Parów Sójek
Sokola,

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Rezerwat przyrody Parów SójekCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.124167 ° E 20.714444 °
placePokaż na mapie

Adres

Rezerwat Parów Sójek

Sokola
05-807
województwo mazowieckie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

linkWikiData (Q9309114)
linkOpenStreetMap (158703279)

Rezerwat Parów Sójek (Podkowa Leśna) 4
Rezerwat Parów Sójek (Podkowa Leśna) 4
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Willa „Krychów”

Willa „Krychów” – willa w Podkowie Leśnej zbudowana w latach 1930-31 według projektu Lucjusza Jana Szperlinga, dla Tadeusza Baniewicza. Na cześć swojej córki Krystyny, nowo powstała willa nazwana została „Krychów”. Posiadała centralne ogrzewanie, windę towarową łączącą kuchnię z pokojami i oranżerię. Architektura budynku to harmonijne połączenie kubicznej bryły z historyzującymi detalami architektonicznymi, takimi jak narożne boniowania, lizeny i ryzality. Po powstaniu warszawskim, kiedy spalony został Szpital Wolski, mieścił się w „Krychowie” oddział chirurgiczny. Filia Szpitala Wolskiego funkcjonowała od 16 sierpnia 1944 do marca 1945. Od października 1944 uzyskała status centrali ewakuowanego szpitala. Kierownikiem placówki była dr med. Janina Misiewicz. Liczba personelu wynosiła ok. 30 osób. Wśród nich jako sanitariuszki była Krystyna, córka Tadeusza Baniewicza oraz Irena Lorentz – córka profesora Stanisława Lorentza. Po zakończeniu wojny do 1950 parter willi zajmowały biura EKD, ponieważ warszawski gmach dyrekcji spłonął w czasie powstania. Przez kolejnych parę lat w willi „Krychów” mieszkał prof. Jerzy Kulczycki z żoną Anną. Profesor Kazimierz Michałowski ożenił się z córką właściciela willi „Krychów” – Krystyną Baniewicz i dla młodych było to miejsce na sobotnie wyjazdy z Warszawy. W 1971 zamieszkali w Podkowie Leśnej na stałe. W latach 1962–97 mieściła się w willi pracownia dokumentacji Zakładu Archeologii Śródziemnomorskiej PAN.