Kamienica przy ul. Ofiar Oświęcimia 10 w Szczecinie

V Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Szczecinie – publiczna szkoła ponadpodstawowa.

Parafia pod wezwaniem Bożego Ciała w Szczecinie – parafia rzymskokatolicka w Szczecinie, należąca do dekanatu Szczecin-Niebuszewo, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Została erygowana w 1987. Siedziba parafii mieści się przy ulicy Emilii Plater.

Floating Arena – kryty obiekt pływacki w Szczecinie, w Polsce. Został otwarty 6 listopada 2010 roku. Obiekt może pomieścić 1760 widzów. Kryty, 50-metrowy basen pływacki spełnia wszystkie normy klasy olimpijskiej. Basen wyposażony jest m.in. w ruchomy pomost, umożliwiający skrócenie długości torów. Wzdłuż basenu, po obu stronach, usytuowane są dwie trybuny mogące łącznie pomieścić 1760 widzów. Kryta pływalnia została wybudowana na terenie powstałego w latach 60. XX wieku kompleksu sportowego Szczeciński Dom Sportu („SDS”), w miejscu odkrytego basenu, który zlikwidowano w związku z budową nowego obiektu. Autorami projektu nowej pływalni byli Marek Orłowski i Marek Szymański wraz z zespołem (pracownia Orłowski Szymański Architekci). Umowę na budowę basenu podpisano 10 lutego 2009 roku z firmą Eiffage Budownictwo Mitex SA. 14 maja 2009 roku wmurowano kamień węgielny i złożono akt erekcyjny. Koszt budowy wyniósł 62 mln zł, a inwestycję sfinansowano ze środków publicznych. W październiku 2010 roku obiekt był gotowy w stanie surowym. 6 listopada 2010 roku dokonano uroczystego otwarcia basenu. Na inaugurację przygotowano m.in. zawody dla dzieci i młodzieży, widowisko z występem pływaczek synchronicznych wzbogaconym o pokaz świateł i laserów oraz mecz piłki wodnej Polska – Dania, zakończony wynikiem 13:13. Nazwę obiektu (Floating Arena) wyłoniono niedługo przed jego otwarciem, w drodze głosowania internetowego. W grudniu 2011 roku na obiekcie odbyły się mistrzostwa Europy w pływaniu na krótkim basenie. Na Floating arena ćwiczy klub piłki wodnej: Arkonia Szczecin. Ten basen już od wielu lat przyjmuje trzynastokrotnych zwycięzców mistrzostw Polski i jest jednym z największych basenów piłki wodnej ustępując tylko Termom Maltańskim w Poznaniu.

XIII Liceum Ogólnokształcące – szkoła ponadpodstawowa w Szczecinie, najlepsze liceum w Polsce w latach 2004–2010 oraz 2016–2018.

Wydział Biologii Uniwersytetu Szczecińskiego – dawny wydział Uniwersytetu Szczecińskiego (do 2012 roku nosił nazwę Wydział Nauk Przyrodniczych). Jego siedziba znajdowała się przy ulicy Wąskiej 13 w Szczecinie. Dnia 1 października 2019 r. wydział stał się częścią nowo utworzonego Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych.

Śródmieście-Północ – osiedle administracyjne Szczecina, będące jednostką pomocniczą miasta, położone w Śródmieściu. Osiedle ograniczone jest ulicami: Wielkopolską i Jacka Malczewskiego (od południa), Jana Matejki i Gontyny (od wschodu), Emilii Plater, Stanisława Staszica i Piotra Skargi (od północy) oraz Piotra Wawrzyniaka, fragmentem ul. A. Mickiewicza i 5 lipca (od zachodu). Według danych z 2022 na osiedlu mieszkało 10 460 osób. Ta część miasta została przyłączona do Szczecina w 1875. Najbardziej reprezentacyjną częścią osiedla jest plac Jasne Błonia. Budynki osiedla: Urząd Miasta Szczecin Sejmik Województwa Zachodniopomorskiego Powiatowy Urząd Pracy i II Urząd Skarbowy Szpitale: Rehabilitacyjny św. Karola Boromeusza i Wojskowy kamienica dawnych Zakładów Przemysłu Odzieżowego „Dana” budynek Zespołu Szkół Budowlanych przy ul. Niedziałkowskiego budynek oddziału szczecińskiego Telewizji Polskiej i Polskiego Radia część wydziałów Uniwersytetu Szczecińskiego i Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego konsulat Republiki Czeskiej (ul. Monte Cassino 27) kamienica przy ul. Ofiar Oświęcimia 10 Z osiedla Głębokie przez Park Kasprowicza oraz Jasne Błonia i al. Jana Pawła II w kierunku Starego Miasta prowadzi najdłuższa w mieście znakowana droga rowerowa.

Niebuszewo I – dawne osiedle administracyjne Szczecina, należące do dzielnicy Śródmieście. Istniało w latach 1955–1976. Według danych z 6 grudnia 1960 r. osiedle zamieszkiwało 18 586 osób. W 1990 r. przywrócono zlikwidowany w 1976 r. podział miasta na cztery dzielnice. Powołano wówczas nowe osiedle o nazwie Niebuszewo-Bolinko, które weszło w skład dzielnicy Śródmieście jako jedno z 10 osiedli.

Akademia Rolnicza w Szczecinie – akademicka państwowa szkoła wyższa działająca w latach 1954–2008

Kamienica przy ul. Świętych Cyryla i Metodego 29 – kamienica wznosząca się przy ulicy Świętych Cyryla i Metodego, na terenie osiedla Niebuszewo-Bolinko, w szczecińskiej dzielnicy Śródmieście. Jest to jedyny budynek, który ocalał z przedwojennej zabudowy kwartału ograniczonego ulicami Świętych Cyryla i Metodego, Kazimierza Królewicza oraz Świętego Marcina, a także jedyna zachowana kamienica z lewej pierzei ulicy Świętych Cyryla i Metodego.

Szczecin Niebuszewo (do 1945 r. niem. Stettin Zabelsdorf) – dworzec kolejowy położony przy ul. Elizy Orzeszkowej 28a przy granicy osiedla Niebuszewo-Bolinko z Niebuszewem w Szczecinie. Znajduje się na nieczynnej dla ruchu pasażerskiego linii do Trzebieży. W pobliżu wiaduktu ul. Z. Krasińskiego znajduje się nastawnia „SN”. Zespół budynków dworca wraz z placem przydworcowym jest wpisany do rejestru zabytków.

Niebuszewo-Bolinko – osiedle administracyjne Szczecina, będące jednostką pomocniczą miasta, położone w Śródmieściu. Według danych z 2022 r. na osiedlu mieszkało 19 016 osób. Osiedle składa się z części miasta Bolinko (niem. Grünhof) oraz południowej części Niebuszewa. Na terenie Bolinka znajduje się spółdzielcze osiedle Piastowskie. W latach 1955–1976 część obszaru dzisiejszego Niebuszewa-Bolinka zajmowało osiedle Niebuszewo I.

Zjednoczenie Gospodarki Rybnej – funkcjonujący w latach 1960–1983 branżowy organ zarządzania z siedzibą w Szczecinie. ZGR powołano na bazie utworzonego w 1951 Centralnego Zarządu Rybołówstwa Morskiego w Szczecinie, Centralnego Zarządu Przemysłu Rybnego w Warszawie, w 1957 Generalnego Inspektoratu Przemysłu Rybnego w Gdyni, w 1958 przekształconego w Departament Gospodarki Rybnej Ministerstwa Żeglugi i Gospodarki Wodnej w Warszawie (nadzorującego utworzone w 1957 Zjednoczenie Centrala Rybna w Warszawie, Zjednoczenie Zakłady Rybne w Gdyni oraz Radę Państwowych Przedsiębiorstw Rybołówstwa Morskiego w Gdyni).