Delecta

Czarny Spichrz – zabytkowy, drewniany spichlerz zbożowy we Włocławku.

Przystań wodna na Wiśle im. Jerzego Bojańczyka we Włocławku – przystań znajduje się na lewym brzegu Wisły, za ujściem rzeki Zgłowiączki, w okolicy ulicy Piwnej we Włocławku. Jest bazą treningową dla Włocławskiego Towarzystwa Wioślarskiego. Znajdują się tutaj również pomieszczenia WOPR.

Włocławskie Towarzystwo Wioślarskie – wioślarski klub sportowy, założony w 1886 roku we Włocławku. Członek założyciel Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. W latach 1921–1939 funkcjonował pod nazwą „Towarzystwo Wioślarskie we Włocławku”, a w latach 1945–1949 „Towarzystwo Wioślarskie”.

Pałac Biskupi we Włocławku – klasycystyczny pałac będący miejscem zamieszkania biskupów włocławskich oraz siedzibą kurii diecezjalnej. Zlokalizowany jest przy ujściu Zgłowiączki do Wisły, przy bulwarach im. marszałka Józefa Piłsudskiego.

Park im. Henryka Sienkiewicza we Włocławku – jeden z najstarszych parków miejskich w Polsce.

Parafia Katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku – rzymskokatolicka parafia we Włocławku, należąca do diecezji włocławskiej i dekanatu włocławskiego I. Założona w 1947 roku przez biskupa Karola Radońskiego. Obsługiwana przez księży diecezjalnych. Od 2015 roku funkcję proboszcza pełni ks. prał. mgr lic. Michał Krygier.

Diecezja włocławska (łac. Dioecesis vladislaviensis) – jedna z trzech diecezji obrządku łacińskiego w metropolii gnieźnieńskiej w Polsce. Ustanowiona w XII wieku, jako jedna z pierwszych na ziemiach polskich.

Bazylika katedralna Wniebowzięcia NMP we Włocławku – budowla gotycka wznoszona od 1340 r. (poświęcenie kamienia węgielnego), konsekrowana w 1411 r. po ukończeniu korpusu nawowego. Budowa kontynuowana jeszcze w ciągu XV i na pocz. XVI w., do 1526 (ukończenie wieży północnej). W latach 1883–1901 poważnie regotyzowana, z wymianą detali i podwyższeniem obu wież. Jest to świątynia trzynawowa z węższym i znacznie niższym prezbiterium. Ze znajdujących się wewnątrz zabytków na szczególną uwagę zasługują: witraże z 1360 roku, nagrobek bpa Piotra z Bnina z 1494, drewniana figura Matki Bożej z początku XV w. oraz obraz Wniebowzięcia NMP, Jana Wielkiego z ok. 1480.

Pomnik świętego Jana Nepomucena – pomnik, który znajdował się we Włocławku, na placu im. Mikołaja Kopernika w pobliżu bazyliki katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku. Zburzony podczas II wojny światowej, był to najstarszy z włocławskich pomników.

Pomnik Stefana Wyszyńskiego – znajdujący się na terenie Placu Kopernika we Włocławku pomnik poświęcony kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu.

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Włocławskiej we Włocławku im. bł. Stefana Wyszyńskiego – rzymskokatolickie seminarium duchowne działające w ramach struktur Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zostało erygowane 16 sierpnia 1569 r. przez ordynariusza kujawsko-pomorskiego bpa Stanisława Karnkowskiego. W momencie założenia było pierwszym seminarium duchownym w Królestwie Polskim.

Cerkiew na placu im. Mikołaja Kopernika – cerkiew prawosławna, która znajdowała się we Włocławku przy placu im. Mikołaja Kopernika nr 6, w sąsiedztwie katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i dawnego XVIII-wiecznego budynku Kolegium Wikariuszy (późniejsze Muzeum Diecezjalne). Rozebrana po 1898 roku. Była pierwszą cerkwią powstałą we Włocławku.