Zbiory Sztuki we Włocławku

Ulica Tumska – należy do najważniejszych ulic Śródmieścia we Włocławku. Biegnie od Placu Kopernika w kierunku wschodnim na Stary Rynek. Ma 180 m długości. Zabudowa ulicy to głównie dwupiętrowe kamienice. Ulica jest objęta Lokalnym Programem Rewitalizacji.

Muzeum Diecezjalne we Włocławku – prywatne muzeum diecezji włocławskiej, prezentujące zbiory sztuki sakralnej różnych epok, założone w 1995 roku.

Dzwonnica katedralna – zabytkowa dzwonnica z 1853 r. w stylu neogotyckim zaprojektowana przez Franciszka Tournelle'a znajdująca się na Placu Kopernika we Włocławku przy bazylice katedralnej i Muzeum Diecezjalnym.

Cerkiew na placu im. Mikołaja Kopernika – cerkiew prawosławna, która znajdowała się we Włocławku przy placu im. Mikołaja Kopernika nr 6, w sąsiedztwie katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i dawnego XVIII-wiecznego budynku Kolegium Wikariuszy (późniejsze Muzeum Diecezjalne). Rozebrana po 1898 roku. Była pierwszą cerkwią powstałą we Włocławku.

Barokowe kamienice na Starym Rynku we Włocławku – dwie kamienice usytuowane na Starym Rynku we Włocławku oznaczone numerami 14 i 15, zbudowane między XVI a XVIII wiekiem. Swoją nazwę zawdzięczają barokowym szczytom ujętym we faliste spływy. Są jednymi z nielicznych zachowanych we Włocławku budynków pochodzących z XVIII wieku oraz przykładów mieszczańskiej kamienicy barokowej. Obecnie, wraz z trzecią kamienicą przy ul. Szpichlernej 19 zbudowaną w latach 50. XIX wieku, stanowią siedzibę Muzeum Historii Włocławka, oddziału Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. 10 grudnia 1985 roku zostały wpisane do rejestru zabytków.

Późnogotycki kościół św. Jana Chrzciciela we Włocławku, dawna fara miejska, został zbudowany w 1538 r., na miejscu świątyni opisywanej w 1065 r. Budowla stoi nad Wisłą, przy Starym Rynku. Jest to jednonawowy kościół o dwuprzęsłowym prezbiterium zamkniętym pierwotnie prostą ścianą, a obecnie węższą i niższą od niego półkolistą apsydą. Nawa jest również dwuprzęsłowa, o takiej samej szerokości i wysokości co prezbiterium, oddzielona od niego ostrołukowym łukiem tęczowym. Od zachodu do nawy przylega przysadzista trójkondygnacyjna wieża zwieńczona barokowym hełmem baniastym z latarnią. Do wyposażenia wnętrza, utrzymanego w stylu późnobarokowym i rokokowym, należą m.in.: ołtarz główny z 1 połowy XVIII w., dwa ołtarze boczne z 3 ćwierci XVIII w., obraz Anioła Stróża (1635 r.), barokowa chrzcielnica (XVII w.) i rokokowa ambona z XVII w.

Bulwary im. Marszałka Józefa Piłsudskiego we Włocławku – ulica położona wzdłuż lewego brzegu rzeki Wisły z przylegającą do niej promenadą przekraczającą rzekę Zgłowiączkę. Dawniej nosiła nazwy: Nadbrzeżna (XIX wiek), Bulwarowa (XIX wiek-1945) i Bulwary Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1945–1989). W XIX wieku potocznie nazywany Bulwarkiem (narzędnik wyrazu Bulwark). Bulwary są miejscem odbywania się cyklicznych imprez: Dni Włocławka, Festiwalu Wisły oraz Bulwarów Sportu i Sztuki (w sezonie letnim), a także innych koncertów i eventów. Znajduje się tu m.in. plac zabaw dla dzieci i siłownia plenerowa, wytyczono ścieżki spacerowe i rowerowe, a także parking samochodowy na 30 miejsc. Wzdłuż całej promenady znajduje się 27 stojaków rowerowych. Wzdłuż promenady ustawiono 13 tarasów widokowych z posadzonymi nowymi drzewami i krzewami. Na jednym z nich leżącym naprzeciw Kościoła św. Jana Chrzciciela znajduje się herb miasta ułożony z kostki, a także odległości do najważniejszych miast Polski i świata i inne wzory, np. ryby (symbol chrześcijaństwa). Sezonowo pracuje tu stoisko sprzedające kawę i lody. Do promenady przymocowana jest Pływająca Scena na Wiśle, zaś naprzeciw niej postawiono krzesła dla widzów. Włocławskie Bulwary znajdują się na trasie Wiślanej Trasy Rowerowej.

Parafia Świętego Jana Chrzciciela we Włocławku – rzymskokatolicka parafia we Włocławku, należąca do diecezji włocławskiej i dekanatu włocławskiego I. Powołana w XI wieku przez księdza biskupa Jana Rzymianina. Obsługiwana przez księży diecezjalnych. Proboszczem jest ks. kan. dr Piotr Dykowski.

Bazylika katedralna Wniebowzięcia NMP we Włocławku – budowla gotycka wznoszona od 1340 r. (poświęcenie kamienia węgielnego), konsekrowana w 1411 r. po ukończeniu korpusu nawowego. Budowa kontynuowana jeszcze w ciągu XV i na pocz. XVI w., do 1526 (ukończenie wieży północnej). W latach 1883–1901 poważnie regotyzowana, z wymianą detali i podwyższeniem obu wież. Jest to świątynia trzynawowa z węższym i znacznie niższym prezbiterium. Ze znajdujących się wewnątrz zabytków na szczególną uwagę zasługują: witraże z 1360 roku, nagrobek bpa Piotra z Bnina z 1494, drewniana figura Matki Bożej z początku XV w. oraz obraz Wniebowzięcia NMP, Jana Wielkiego z ok. 1480.

Kamienica przy ul. Cyganka 26 we Włocławku − zabytkowa kamienica z oficynami zbudowana w 1913 roku. 15 lutego 1993 roku wraz z terenem działki nr 87 została wpisana do rejestru zabytków.

Pomnik świętego Jana Nepomucena – pomnik, który znajdował się we Włocławku, na placu im. Mikołaja Kopernika w pobliżu bazyliki katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku. Zburzony podczas II wojny światowej, był to najstarszy z włocławskich pomników.

Stary Rynek – jest jednym z najważniejszych placów Śródmieścia we Włocławku. Przeważająca część zabudowy stanowią kamienice pochodzące z XIX wieku. Plac objęty jest lokalnym programem rewitalizacji. Ma kształt prostokąta o wymiarach 150x70 metrów. Wpadają do niego ważniejsze ulice starego miasta jak: Tumska, 3 Maja, Łęgska, Zamcza, Szpichlerna.