Parafia św. Marii Magdaleny w Głogoczowie

Kościół św. Marii Magdaleny – zabytkowy rzymskokatolicki kościół, znajdujący się w Głogoczowie, w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice. Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Głogoczów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice.

Bęczarka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice.

Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Bęczarce – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Sułkowice. Została erygowana w 2008.

Krzyszkowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice.

Parafia Przenajświętszej Trójcy w Krzywaczce – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Sułkowice. Została erygowana w 1452.

Jawornik – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice. Zamieszkuje ją ponad 3412 mieszkańców (Dane z 2022 roku).

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Jaworniku – rzymskokatolicka parafia w archidiecezji krakowskiej, w dekanacie Myślenice, w Polsce.

Krzywaczka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Sułkowice, przy drodze krajowej nr 52. W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Krzywaczka, po jej zniesieniu w gromadzie Głogoczów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Rudnik – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Sułkowice. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Parafia św. Maksymiliana Kolbego w Rudniku – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Sułkowice. Została erygowana 14 kwietnia 1966.

Cmentarz choleryczny w Myślenicach − na stoku Dalinu znajduje się ukryty przez las mały cmentarz choleryczny. Jest już w bardzo kiepskim stanie, zachowało się tylko kilka kamiennych nagrobków. W XIX wieku służył jako miejsce pochówku dla ofiar epidemii cholery. Napis, widniejący na jednym z pomników, głosi: „To mieysce tyle razy łzą moją skropione, iż zwłoki mojey żony zostały złożone. Łaskawy czytelniku znay stratę moię. Za wieczny odpoczynek (po)święć modlitwę"