Probostwo Kościoła św. Krzyża w Krakowie

Parafia Świętego Krzyża w Krakowie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Kraków-Centrum archidiecezji krakowskiej na Starym Mieście przy ulicy Świętego Krzyża.

Kościół św. Scholastyki – XVII-wieczny kościół w Krakowie, na rogu dzisiejszych ulic św. Marka i św. Krzyża. Przekształcony w XIX wieku na dom mieszkalny.

Kościół Świętego Krzyża – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście przy placu św. Ducha 2, obok Teatru im. Juliusza Słowackiego.

Kamienica Krongoldów – zabytkowa kamienica, znajdująca się w Krakowie na rogu ulic: św. Krzyża 21a i św. Marka 33, na Starym Mieście.

Baszta Grzebieniarzy (nazywana również Basztą Grzebienników) – baszta w ciągu murów miejskich Krakowa, położona prawdopodobnie pomiędzy basztami Prochową II a Przekupników, czyli w miejscu dzisiejszego zaplecza kościoła św. Krzyża. Z powodu braku wiarygodnych źródeł ikonograficznych i historycznych istnienie owej baszty w opisach fortyfikacji miejskich Krakowa jest pomijane.

Cafe Gallery Zakopianka – kawiarnia znajdująca się w Krakowie przy ulicy św. Marka 34a, od strony Plant, w klasycystycznym budynku z lat 20. lub 30. XIX wieku, wzniesionym niedługo po założeniu Plant. Uznawana jest za najstarszą kawiarnię plantacyjną, działającą z przerwami od drugiej połowy lat 20. lub 30. XIX wieku. Sam budynek zalicza się do najbardziej udanych obiektów stylu neoklasycystycznego, jakie powstały w Krakowie w I połowie XIX stulecia. W jego pobliżu znajduje się także altana koncertowa, przeznaczona pierwotnie dla występów orkiestr.

Kamienica Zieleniewskich – zabytkowa kamienica, zlokalizowana na rogu ulic: św. Krzyża i św. Marka na krakowskim Starym Mieście.

Scena Miniatura – tzw. mała scena, znajdująca się przy budynku teatru im. Juliusza Słowackiego (na jego tyłach), przy placu św. Ducha 2 w Krakowie. Funkcję swoją (obok głównej sceny teatru) pełni od 27 marca 1976 roku.

Pomnik Michała Bałuckiego – pomnik znajdujący się w Krakowie na Plantach, na skwerze za Teatrem im. Juliusza Słowackiego i kościołem św. Krzyża. Inicjatorem powstania pomnika było krakowskie Koło Artystyczno-Literackie . Pomysł upamiętnienia dramatopisarza pojawił się zaraz po jego samobójczej śmierci na Błoniach 17 października 1901 roku. Początkowo planowano ulokować popiersie w bardziej reprezentacyjnym miejscu, przed teatrem, jednak pomysł ten spotkał się z protestem ze strony konserwatywnych kręgów krakowskich. Miejsce za teatrem, obok kościoła św. Krzyża, wskazała w 1910 r. Komisja Plantacyjna. Ostatecznie do odsłonięcia pomnika doszło w 1911 roku, w 10. rocznicę śmierci Bałuckiego. Popiersie jest autorstwa Tadeusza Błotnickiego, zaś podstawę pomnika wykonał Piotr Cekiera. W uroczystości odsłonięcia pomnika brali udział m.in. rodzina zmarłego, August Sokołowski, przewodniczący komitetu budowy pomnika oraz prezydent Juliusz Leo. Zarówno miejsce postawienia popiersia, jak i sam jego wygląd, wzbudzały z początku kontrowersje. Historyk sztuki i fotograf Franciszek Klein twierdził: Poddaje także krytyce decyzję komitetu budowy pomnika o zamówieniu popiersia i podstawy u dwu różnych artystów, co zresztą spotkało się z protestem samego Błotnickiego: Przez kilkanaście lat poprzedzających 2017 r. coraz większym zagrożeniem dla pomnika było rosnące nieopodal i pochylające się niebezpiecznie w jego kierunku drzewo. W pewnym momencie zaczęło ono wręcz dotykać popiersia i przechylać je. W związku z tym władze miejskie podjęły decyzję o odsunięciu pomnika o około metr od drzewa . Przy okazji przesuwania pomnika oraz konserwacji odkryto w jego strukturze ślad po kuli. Postrzał wgniótł blachę w okolicach piersi Bałuckiego. Do uszkodzenia doszło prawdopodobnie tuż po 1945 roku, a konserwatorzy postanowili pozostawić ślad po uprzedniemu jego odczyszczeniu i zabezpieczeniu .

Baszta Barchanników – baszta w Krakowie, która położona była w ciągu murów miejskich między basztami Przekupników i Czapników, pomiędzy ulicami św. Tomasza i św. Marka na skraju dzisiejszych Plant. Basztę zbudowano w drugiej połowie XIV wieku na planie kwadratu, była bardzo podobna do Baszty Pasamoników (zachowanej do dziś). Górna część baszty była półokrągła i zwieńczona dachem w kształcie stożka. Wokół baszty znajdowało się 6 otworów strzelniczych (podobnie jak w innych basztach krakowskich. Basztę zburzono w pierwszej połowie XIX wieku, a cegłę uzyskaną z rozbiórki sprzedano. Basztą opiekował się cech barchanników.

Dwór Kirchmajerów – dwór przy ul. św. Tomasza w Krakowie, przylegający do Plant. Zbudowany w latach 1827–1841, zburzony w pierwszej połowie XX wieku.

Ulica św. Krzyża – ulica w Krakowie na Starym Mieście. Łączy ul. Sienną z ul. Szpitalną. Pierwsza zabudowa tej ulicy jest datowana na okres sprzed lokacji miasta tj. przed 1257. Początkowo ulicę nazywano Szpitalną, Świńską, a na Planie Kołłątajowskim Świnią. W średniowieczu w rejonie tej ulicy znajdowała się większość miejskich browarów, których w Krakowie było wówczas przeszło 25. Hodowano tam też w dużej liczbie świnie. Dokuczliwość tej hodowli spowodowała, że już w 1405 r. władze miejskie usiłowały ograniczyć ich pogłowie. W 1468 r. wydano statut, na mocy którego każda świnia biegająca samopas miała zostać skonfiskowana, a jej właściciel ukarany grzywną w wysokości 12 groszy. W późniejszym czasie ulica nosiła nazwę Uliczki lub Kącika Świętego Krzyża, ulokowane były tu topnie wosku i łoju należące do uboższych mieszczan krakowskich.