Wyższa Szkoła Sztuk Pięknych w Amsterdamie

Rembrandthuis (niderl. Dom Rembrandta) – budynek przy Jodenbreestraat, w centrum Amsterdamu, gdzie mieszkał i malował holenderski malarz Rembrandt van Rijn w latach od 1639 do 1658 roku, aż do bankructwa i licytacji nieruchomości. Dom został zbudowany w 1606, w roku 1627 został znacznie przebudowany, a rekonstrukcji prawdopodobnie dokonał Jacob van Campen. W latach 1658 do 1911 kamienica zamieszkiwana była przez kilkanaście różnych rodzin. W roku 1906 dom był w katastrofalnym stanie i jedynie ze względu na słynnego byłego właściciela nie został rozebrany. W tej sytuacji podjęto akcję dla jego ratowania i 28 marca 1907 miasto Amsterdam wykupiło Het Rembrandthuis. Odrestaurowano go w latach 1907-1911. W 1911 zamieniony został w muzeum. Muzeum domu Rembrandta (Museum het Rembrandthuis) wystawia obrazy Rembrandta, znaczną kolekcję jego rysunków i miedziorytów oraz obrazy holenderskiego malarza Jozef Israëlsa. Wnętrza, w których Rembrandt mieszkał i pracował, zostały odtworzone między innymi na podstawie niektórych obrazów malarza lub jego uczniów.

Zuiderkerk (pol. Kościół południowy) – XVII-wieczny protestancki kościół w Amsterdamie, w dzielnicy Nieuwmarkt. Kościół ten odegrał ważną rolę w życiu Rembrandta, był też tematem w twórczości malarskiej Claude’a Moneta.

Nieuwmarkt – stacja metra w Amsterdamie, położona na linii 51 (pomarańczowej), 53 (czerwonej) i 54 (żółtej). Została otwarta 16 października 1977. Znajduje się w dzielnicy Centrum, pod placem o tej samej nazwie Nieuwmarkt.

Waterlooplein – stacja metra w Amsterdamie, położona na linii 51 (pomarańczowej), 53 (czerwonej) i 54 (żółtej). Została otwarta 16 października 1977. Znajduje się w dzielnicy Centrum, pod placem o tej samej nazwie Waterlooplein. Do ważniejszych budynków zlokalizowanych obok stacji należy Stopera.

Amsterdam – miasto i stolica konstytucyjna Holandii, w prowincji Holandia Północna. Większość instytucji rządowych oraz przedstawicielstw obcych państw znajduje się w Hadze.

Montelbaanstoren („wieża Montelbaan”) zbudowana została w 1516 roku i początkowo była jedną z licznych wież w średniowiecznych murach obronnych Amsterdamu. W 1606 roku wieża zmieniła swoją funkcję. Henryk de Keyser zaprojektował górne partie, które wzniesiono do roku 1610. W efekcie tego Montelbaanstoren osiągnęła 48 metrów wysokości. Nadbudowa wieży nawiązuje do wzniesionej czterdzieści lat wcześniej wieży Oude Kerk. W 1644 roku namalował ją Rembrandt (jednak bez struktury nadbudowanej przez De Keyser) i odtąd stała się jednym z ulubionych motywów malarzy. W 1852 roku zamierzano go rozebrać, w roku 1878 w środku wieży ulokowane zostały biura zarządu wód (Stadswaterkantoor). W roku 2006 zarząd wód został przeniesiony do innego miejsca, a wieża została całkowicie odrestaurowana. W roku 2007 obiekt nie był użytkowany, ponieważ miasto nie mogło znaleźć nikogo, kto byłby gotów płacić 9000 euro miesięcznie. Latem 2010 niższy poziom wynajęty został przez Stichting Secret Garden, organizację która skupia muzułmańskich homoseksualistów, biseksualistów i transseksualistów. Montelbaanstoren od lat cieszy się dużym zainteresowaniem turystów, jako jedna z atrakcji Amsterdamu.

Synagoga Portugalska w Amsterdamie (tzw. Esnoga) – XVII-wieczna sefardyjska synagoga, znajdująca się w Amsterdamie, przy placu Mr. Visserplein. 12 grudnia 1670 roku sefardyjska gmina żydowska z Amsterdamu nabyła działkę pod budowę nowej synagogi. 17 kwietnia 1671 roku rozpoczęły się prace budowlane pod kierownictwem architekta Eliasa Bouwmana. 2 sierpnia 1675 roku uroczyście otwarto synagogę. Wokół synagogi wybudowano również szereg mniejszych budynków, w których mieszczą się archiwa, biura zarządu gminą, domy rabinów, urzędników gminnych, biblioteka oraz tzw. „zimowa” synagoga, w której modlono się tylko w zimie, gdyż dawniej większa synagoga nie była ogrzewana. W latach 1955–1959 synagoga przeszła gruntowny remont. Wówczas na nowo zaprojektowano główną salę modlitewną i znacznie ją zmodernizowano, m.in. dodając elektryczne ogrzewanie. W synagodze podłoga jest pokryta specjalnym piaskiem, którego zadaniem jest pochłanianie kurzu i brudu z butów oraz tłumienie hałasu.

Parafia św. Marii Egipcjanki – parafia prawosławna w Amsterdamie, w jurysdykcji eparchii brytyjskiej i zachodnioeuropejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Jest to parafia etnicznie rosyjska.

De Wallen – największa i najbardziej znana dzielnica czerwonych latarni Amsterdamu, położona w północno-wschodniej, najstarszej części miasta. Jest jednym z jego najpopularniejszych miejsc turystycznych. Słynie głównie ze swojego rozrywkowego charakteru: licznych domów publicznych (słynnych z prostytutek stojących w oknach), coffee shopów, pubów i restauracji. W De Wallen znajduje się także gotycki kościół Oude Kerk – najstarszy kościół Amsterdamu.

Oude Kerk („stary kościół”) – najstarszy kościół parafialny w Amsterdamie, położony w De Wallen, dzielnicy czerwonych latarni.

Magere Brug (Chudy Most) jest mostem nad rzeką Amstel w Amsterdamie. Most łączy brzegi w pobliżu ulicy Kerkstraat pomiędzy kanałami Keizersgracht i Prinsengracht. Magere Brug jest mostem zwodzonym. Obecny most został wybudowany w 1934 Pierwszy most powstał w 1691. W 1871 z powodu złego stanu mostu postanowiono go rozebrać i przebudować. 50 lat później zdecydowano się na kolejną przebudowę.

Bazylika św. Mikołaja w Amsterdamie (hol. Basiliek van de H. Nicolaas ) – kościół rzymskokatolicki w Amsterdamie przy Prins Hendrikkade 76, zbudowany w latach 1884–1887. Położony w centrum Starego Miasta naprzeciwko głównego dworca kolejowego. Oficjalnie kościół nosił wezwanie św. Mikołaja Wewnątrz Murów (H. Nicolaas binnen de Veste), w nawiązaniu do najstarszej linii murów obronnych miasta. Jest on drugim kościołem Amsterdamu pod tym wezwaniem; pierwszym był do 1578 Oude Kerk, który po nadejściu reformacji został odebrany katolikom). Bazylika św. Mikołaja figuruje w rejestrze zabytków pod nr 4140.