Centra

Młyn Nadolnik w Poznaniu – nieistniejący młyn usytuowany na Głównej (pod zaborem niem. Glowno) w Poznaniu, przy ul. Nadolnik (pierwotnie ul. Młyńskiej, niem. Mühlenstrasse).

Amino – polski producent koncentratów obiadowych, zup błyskawicznych oraz przypraw z siedzibą w Poznaniu. Obecnie przedsiębiorstwo należy do międzynarodowego koncernu Unilever.

Główna – część miasta Poznania i jednocześnie jednostka obszarowa w Systemie Informacji Miejskiej (SIM), położona w dwóch jednostkach pomocniczych Osiedle Główna i Osiedle Warszawskie-Pomet-Maltańskie.

Park Nadolnik (Park im. ks. Tadeusza Kirschke) – park w Poznaniu, na terenie Nadolnika, pomiędzy ulicami Nadolnik, Mariacką i Hlonda. Park otwarto 25 czerwca 2014, jako zaplecze rekreacyjne dla Głównej. Powstał na zaniedbanym od dziesięcioleci terenie parkowym (pierwszy park powstał tu w latach 50. XX wieku), który uporządkowano, wytyczono ścieżki piesze i rowerowe oraz zlokalizowano plac zabaw dla dzieci i tor saneczkowy.

Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Poznaniu – parafia rzymskokatolicka archidiecezji poznańskiej przynależąca do dekanatu Poznań-Nowe Miasto. Siedziba parafii znajduje się przy ul. Mariackiej 15.

Rynek Wschodni – centralny plac poznańskiej dzielnicy Główna, znajdujący się w ciągu (po stronie północnej) ulicy Głównej.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej – zabytkowy kościół w Poznaniu znajdujący się na Głównej, przy ulicy Mariackiej 15.

Strażnica pożarowa przy Rynku Wschodnim - budynek w Poznaniu, przy Rynku Wschodnim pełniący niegdyś funkcje pożarnicze.

Nadolnik – północna część Głównej w Poznaniu, rozlokowana nad rzeką Główną, w jej dolnym biegu, niedaleko ujścia do Warty. Dzielnica posiada silne tradycje młynarskie.

Karolin – niewielka jednostka topograficzna, a zarazem obszar Systemu Informacji Miejskiej (SIM) w północno-wschodniej części Poznania, w obrębie Osiedla Główna.

Poznań Wschód – stacja węzłowa na międzynarodowej linii kolejowej E20 Berlin – Moskwa.

Cmentarzysko na Głównej – cmentarzysko lub zespół cmentarzysk zlokalizowany na Głównej w Poznaniu, po wschodniej stronie ulicy Smolnej. Pochodzi z wczesnej epoki żelaza (około 650-500 lat p.n.e.). Ślady pochówków odkryto po raz pierwszy w 1929 podczas sadzenia drzew na ogrodzie Franciszka Małeckiego przy ul. Smolnej 19. Jan Pietras wykopał na głębokości 20 cm grób popielnicowy obłożony kamieniami polnymi. Zachowały się tam dwa czerpaki na wodę wykonane z gliny i dwa przystawki, czyli niewielkie naczynia wkładane do grobów. Podjęto wówczas archeologiczne badania ratunkowe pod kierunkiem Aleksandry Karpińskiej (Muzeum Wielkopolskie). W ich trakcie odsłonięto kolejne trzy groby okryte kamieniami (ul. Smolna 19) oraz jeden na sąsiadującej posesji Tomczaka (ul. Smolna 17). Odnaleziono popielnice, kości ludzkie, węgiel drzewny, taśmę brązową, naczynia, przystawki, pierścienie brązowe i naczynie-kadzielnicę. Natrafiono też na skupisko kamieni, które mogło być magazynem materiałowym do budowy kolejnych grobów. W latach 1931-1932 na podwórku ochronki na ul. Smolnej 12c, a także w jego okolicach natrafiono na ułamki naczyń kultury łużyckiej, najprawdopodobniej związane z cmentarzyskiem, które wpisano wtedy do rejestru zabytków.