Politechnika Warszawska

Gmach Główny Politechniki Warszawskiej – zabytkowy budynek Politechniki Warszawskiej znajdujący się przy placu Politechniki 1 w Warszawie.

Wydział Administracji i Nauk Społecznych Politechniki Warszawskiej − wydział Politechniki Warszawskiej. Ma siedzibę w Gmachu Głównym uczelni przy placu Politechniki 1. Wydział powstał w 2008. Prowadzi studia licencjackie i magisterskie na kierunku administracja zarządcza , a także organizuje i realizuje działalność dydaktyczną i naukową w zakresie nauk ekonomiczno-społecznych i humanistycznych na innych wydziałach Politechniki Warszawskiej. Wysoka jakość kształcenia na studiach I i II stopnia o profilu ogólnoakademickim potwierdzana jest ocenami Państwowej Komisji Akredytacyjnej, która po raz kolejny w 2017 roku uznała, że wszystkie kryteria jakościowe oceny programowej zasługują na ocenę w pełni pozytywną.

Wydział Geodezji i Kartografii (WGiK, GiK) – wydział Politechniki Warszawskiej. Geodezyjna akademicka placówka naukowo-dydaktyczna, obok Politechniki Gdańskiej i Politechniki Wrocławskiej jedna z najstarszych w Polsce – Wydział Mierniczy rozpoczął samodzielną działalność w Politechnice Warszawskiej z dniem 1 września 1921 roku.

Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej – drugi pod względem wielkości wydział Politechniki Warszawskiej. Początki historii wydziału sięgają „Katedry Elektrotechnicznej” utworzonej w 1898 roku na Wydziale Mechanicznym. Dawne nazwy: „Wydział Budowy Maszyn i Elektrotechniczny” (od 1915 do 1921), „Wydział Elektrotechniczny” (do 1924), „Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej” do chwili obecnej. Mieści się w kilku gmachach znajdujących się na Terenie Centralnym Politechniki Warszawskiej. Władze wydziału oraz dziekanat mieszczą się w Gmachu Głównym przy placu Politechniki 1. Z tego wydziału w 1966 wyłonił się późniejszy Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.

Centrum Edukacji Obywatelskiej – fundacja zarejestrowana w Polsce w 1994. Instytucja oświatowa i organizacja pozarządowa posiadająca status organizacji pożytku publicznego. Jej głównym celem jest poprawa jakości systemu oświaty, upowszechnianie wiedzy obywatelskiej oraz promowanie praktycznych umiejętności i postaw niezbędnych do budowania demokratycznego państwa prawa i społeczeństwa obywatelskiego. Działania prowadzone przez Fundację mają zasięg ogólnopolski, corocznie bierze w nich udział kilka tysięcy szkół oraz kilkanaście tysięcy nauczycieli i uczniów. Programy Fundacji obejmują szeroki zakres tematyczny – od doskonalenia zawodowego nauczycieli (CEO promuje tzw. ocenianie kształtujące jako metodę pracy z uczniami) przez programy edukacji społecznej i politycznej (organizowane przy okazji każdych wyborów młodzieżowe prawybory „Młodzi głosują”, obejmujące od 1000 do kilku tysięcy szkół), edukacji kulturowej, historycznej, ekonomicznej, edukacji globalnej i ekologicznej, program wspierający samorządność uczniowską, programy edukacji medialnej. Większość programów opiera się na założeniu, że w rozwoju człowieka fundamentalne jest pozytywne doświadczenie twórczej aktywności. Osoby, które w trakcie swojej szkolnej edukacji miały tego typu doświadczenia, mają większe poczucie sprawczości, pewności siebie, współodpowiedzialności za swoje środowisko. Realizowanie przez uczniów projektów społecznych umożliwia im nabycie tego typu doświadczeń i rozwinięcie postawy obywatelskiej, a także zdobycie praktycznych umiejętności współpracy i pracy projektowej. Dlatego komponent uczniowskiego projektu społecznego pojawia się w większości programów Fundacji. Metody realizacji programów to przede wszystkim kursy e-coachingowe, stacjonarne szkolenia, warsztaty i konferencje, indywidualny kontakt koordynatorów z uczestnikami i szkołami, narzędzia internetowe (platforma blogowa, baza materiałów edukacyjnych edutuba.pl, strona www z dużą ilością materiałów pomocniczych na licencji CC), działalność wydawnicza (przede wszystkim podręcznik do wiedzy o społeczeństwie dla gimnazjum – KOSS). Fundacja CEO przy realizacji programów współpracuje z Ministerstwem Edukacji Narodowej, Ministerstwem Kultury, Ministerstwem Środowiska, Kancelarią Sejmu RP, Instytutem Pamięci Narodowej, Muzeum Powstania Warszawskiego, kuratoriami wojewódzkimi, licznymi organizacjami pozarządowymi (członek koalicji „Masz głos, masz wybór”, „Razem '89", „Koalicja na rzecz otwartej edukacji”)

Kamienica Salomona Peretza, także Kamienica Rubinlichta – kamienica znajdująca się przy ul. Stanisława Noakowskiego 4 w Warszawie.

Ulica Stanisława Noakowskiego – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Kamienica Oppenheimów i Regirerów – modernistyczna kamienica z licznymi elementami secesji wewnątrz budynku i w przejeździe bramnym wzniesiona w roku 1913 na polecenie Arona Oppenheima. Budynek podpiwniczony, siedmiokondygnacyjny. Gmach zlokalizowany jest w ścisłym centrum Warszawy w sąsiedztwie Placu Politechniki.

Towarzystwo Urbanistów Polskich (oficjalny skrót: TUP) – ogólnopolskie stowarzyszenie społeczno-naukowo-zawodowe urbanistów z siedzibą w Warszawie przy ulicy Lwowskiej 5/100.

Plac Politechniki – plac w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Instytut Informatyki Politechniki Warszawskiej (II PW) – instytut naukowy i dydaktyczny Politechniki Warszawskiej, składa się z zakładów prowadzących działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną. Instytut wchodzi w skład Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych; mieści się w Warszawie przy ulicy Nowowiejskiej w gmachu im. prof. Janusza Groszkowskiego (vis-à-vis Gmachu Głównego Politechniki).

Instytut Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej (IRE PW) – instytut naukowy i dydaktyczny Politechniki Warszawskiej, składa się z zakładów prowadzących działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną. Instytut wchodzi w skład Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych; mieści się w Warszawie przy placu Politechniki w gmachu im. prof. Janusza Groszkowskiego.