Rządowe Centrum Analiz

Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, KPRM, Kancelaria Premiera – aparat pomocniczy Prezesa Rady Ministrów. Powstała w wyniku reformy centrum administracji w 1997, przejmując część zadań Urzędu Rady Ministrów.

Komitet Społeczny Rady Ministrów – organ pomocniczy Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, zajmujący się sprawami społecznymi, działający w latach 2017–2024

Komitet do spraw Pożytku Publicznego – utworzony ustawą z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego (Dz.U. z 2023 r. poz. 1618) organ administracji rządowej właściwy w sprawach pożytku publicznego i wolontariatu, w tym programowania, koordynowania i organizowania współpracy organów administracji publicznej i podmiotów działających w sferze pożytku publicznego.

Gmach Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, pierwotnie gmach główny zespołu koszar Korpusu Kadetów im. Suworowa, później m.in. gmach Urzędu Rady Ministrów – budynek znajdujący się przy Alejach Ujazdowskich 1/3 w Warszawie, siedziba Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Powstał w 1900 roku z przeznaczeniem dla rosyjskiego korpusu kadetów. Po przebudowie w 1926 stał się siedzibą Szkoły Podchorążych Piechoty. Po zakończeniu II wojny światowej w gmachu mieściły się siedziba Rady Państwa oraz Urząd Rady Ministrów, który przeniósł się tam z obecnego Pałacu Prezydenckiego.

Rządowe Centrum Bezpieczeństwa – państwowa jednostka budżetowa podległa Prezesowi Rady Ministrów, zapewniająca obsługę Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego i ministra właściwego do spraw wewnętrznych w sprawach zarządzania kryzysowego oraz pełniąca funkcję krajowego centrum zarządzania kryzysowego. Na czele Rządowego Centrum Bezpieczeństwa stoi dyrektor powoływany przez Prezesa Rady Ministrów. Rządowe Centrum Bezpieczeństwa koordynuje proces zapobiegania kryzysom, a w razie ich wystąpienia koordynuje proces minimalizacji ich skutków. Dokonuje oceny ryzyka zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa - ujednolica postrzeganie zagrożeń przez poszczególne resorty, a tym samym podwyższa stopień zdolności radzenia sobie z trudnymi sytuacjami przez właściwe służby i organy administracji publicznej. Działa na poziomie ponadresortowym. Pracują tu eksperci cywilni, funkcjonariusze służb i żołnierze WP.

Pomnik Henryka Sienkiewicza – monument znajdujący się w Łazienkach Królewskich w Warszawie.

Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji – jednostka organizacyjna Policji działająca w obszarze kryminalistyki. Podlega Komendantowi Głównemu Policji, a do jej zadań należy nadzór nad stosowaniem technik kryminalistycznych przez tę formację oraz opracowywanie nowych technologii i procedur w tej kwestii.

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego (OA UW) – instytut znajdujący się w strukturze Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Polskie Towarzystwo Botaniczne (PTB) – towarzystwo naukowe założone w kwietniu 1922 roku na Zjeździe Botaników w Warszawie (pierwszym prezesem był Bolesław Hryniewiecki).

Fundacja Astronomii Polskiej im. Mikołaja Kopernika (ang. Copernicus Foundation for Polish Astronomy) – fundacja naukowa stawiającą sobie za cel wspieranie astronomii polskiej poprzez: tworzenie bazy materialnej, finansowanie prac badawczych, fundowanie stypendiów zagranicznych i krajowych, rozpowszechnianie wiedzy astronomicznej w społeczeństwie oraz aktywizowanie i konsolidację środowiska astronomicznego.

Aleja Jana Chrystiana Szucha – ulica w śródmieściu Warszawy, biegnąca od placu Unii Lubelskiej do placu Na Rozdrożu. Nazwa upamiętnia Jana Chrystiana Szucha, architekta projektującego warszawskie założenia krajobrazowe i ogrody królewskie Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Budynek Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego – późnoklasycystyczny budynek, w którym od początku mieści się Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego. Znajduje się na terenie Ogrodu Botanicznego UW, w Al. Ujazdowskich 4. Budynek zbudowany w latach 1820–1824, mocno przebudowany w latach 1870–1871, zniszczony w czasie powstania warszawskiego i odbudowany w latach 1948–1949 w formie zewnętrznej zbliżonej do pierwotnej.