place

Pawilon Cepelii w Warszawie

Architektura późnego modernizmu w WarszawieBudynki handlowo-usługowe w WarszawieBudynki przy ulicy Marszałkowskiej w WarszawieBudynki w Polsce oddane do użytku w 1966Zabytki nieruchome w Warszawie
Śródmieście Południowe
Pawilon Cepelii w Warszawie 2025
Pawilon Cepelii w Warszawie 2025

Pawilon Cepelii – późnomodernistyczny pawilon sklepu Cepelii znajdujący się w Warszawie u zbiegu ulic Marszałkowskiej i Nowogrodzkiej, przy rondzie Dmowskiego, ukończony w 1966 jako element Ściany Wschodniej.

Fragment artykułu z Wikipedii Pawilon Cepelii w Warszawie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Pawilon Cepelii w Warszawie
Marszałkowska, Warszawa Śródmieście

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Numer telefonu Strona internetowa Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Pawilon Cepelii w WarszawieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.229028 ° E 21.011667 °
placePokaż na mapie

Adres

Empik

Marszałkowska 99
00-693 Warszawa, Śródmieście
województwo mazowieckie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Numer telefonu

call224627252

Strona internetowa
empik.com

linkOdwiedź stronę

Pawilon Cepelii w Warszawie 2025
Pawilon Cepelii w Warszawie 2025
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

II Rzeczpospolita
II Rzeczpospolita

II Rzeczpospolita (II RP; nazwa oficjalna: Rzeczpospolita Polska) – historyczne państwo polskie istniejące w latach 1918–1945, tj. od odzyskania suwerenności (1918) do wycofania uznania międzynarodowego dla rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie (1945), które było konsekwencją wykonania porozumień zawartych na konferencji jałtańskiej (1945) między mocarstwami wielkiej trójki. Nazwa podkreśla ciągłość z I Rzeczpospolitą (1569–1795), zlikwidowaną traktatami rozbiorowymi zawartymi pomiędzy Austrią, Prusami i Rosją w drugiej połowie XVIII wieku (1772–1795). Podstawowy akt ustrojowy stanowiła Konstytucja marcowa, a następnie (od 1935) Konstytucja kwietniowa. Językiem urzędowym II Rzeczypospolitej był język polski, natomiast walutą najpierw marka polska, a dopiero od 1924 r. złoty polski. Ówczesna Polska była krajem niejednorodnym etnicznie (nieco ponad ⅔ ludności to Polacy), co stanowiło źródło problemów wewnętrznych. Największymi miastami (liczącymi ponad 200 tys. mieszkańców) były Warszawa (stolica Polski), Łódź, Lwów, Poznań, Kraków i Wilno, jednak zdecydowana większość ludności (70–75%) mieszkała na terenach wiejskich. II RP powstała na fragmentach terytoriów Niemiec, Austro-Węgier i Rosji (zarówno „Kongresówki”, jak i „ziem zabranych”); pierwsze lata jej istnienia upłynęły pod znakiem sporów i walk o przyszłe granice oraz wojny polsko-bolszewickiej. Państwo to było republiką, początkowo rządzoną w sposób demokratyczny, od zamachu stanu w 1926 r. dążącą ku autorytaryzmowi. W czasie II wojny światowej (1939–1945) terytorium państwowe II Rzeczypospolitej było okupowane przez Niemcy, ZSRR, Słowację i Litwę. II Rzeczpospolita zachowała suwerenność państwową, w stosunkach dyplomatycznych reprezentowana była przez rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie, który uzyskał schronienie w Paryżu i Angers (na zasadzie eksterytorialnej do czerwca 1940), a następnie w Londynie, gdzie przeniósł swą siedzibę po klęsce Francji. Jako że państwo polskie wciąż posiadało konstytucyjne organy władzy państwowej (w tym tajną administrację cywilną i sądownictwo na terenie okupowanego kraju – Polskie Państwo Podziemne) i siły zbrojne, działające równolegle w podziemiu (Armia Krajowa) i na uchodźstwie, de iure i de facto II Rzeczpospolita istniała do 5 lipca 1945. Większość terytorium państwowego II RP anektowanego przez ZSRR i Litwę w 1939 r. została w 1945 r. wcielona do Ukraińskiej SRR, Białoruskiej SRR i Litewskiej SRR. Obszary pozostałe przy Polsce stanowią większość terytorium współczesnego państwa polskiego, które w swojej Konstytucji wprost odwołuje się do najlepszych tradycji Drugiej Rzeczypospolitej.