Lasek Chropaczowski

Kolonia Brzezina - dawna kolonia znajdująca się w Świętochłowicach. Obecnie nie istnieje, a znajdowała się na terenie dzisiejszego Chropaczowa. Kolonia usytuowana była na północ od dzisiejszego stawu Wąwóz (skrzyżowanie ul. Bytomskiej i Stawowej) i w okolicach dzisiejszego przystanku tramwajowego Chropaczów Osiedle Na Wzgórzu. Znajdowała się w niej jedna z trzech chropaczowskich karczm. Na terenie Brzeziny powstała w 1795 roku pierwsza na terenie dzisiejszego miasta szkoła, do której uczęszczały dzieci z Świętochłowic, Chropaczowa i Łagiewnik. Budynek szkoły w 1866 sprzedano karczmarzowi Goldmannowi. Kolonia Brzezina zniknęła na skutek szkód górniczych w 1909 roku. Od nazwy kolonii pochodzi oficjalna nazwa pobliskiego osiedla, wybudowanego w latach 80. XX wieku, aczkolwiek wśród mieszkańców nie przetrwała pamięć o dawnej kolonii. Brzezina, w czasach świetności, wielkością dorównywała sąsiednim koloniom, tj. Piaśnikom, czy Szarlocińcowi. Niemniej zabudowa była bardziej chaotyczna i przypadkowa, co ma uzasadnienie w nieprzemysłowym pochodzeniu kolonii. W pobliżu kolonii znajdowały się dwie cegielnie.

Chropaczów (niem. Chropaczow; 1909−1922, 1939−1945 Schlesiengrube) − dzielnica Świętochłowic. Od północy graniczy z Łagiewnikami, od zachodu z Lipinami, od południa z Piaśnikami i od wschodu Pniokami. Zachodnia część dzielnicy leży w Dolnie Górnej Bytomki, a pozostała na Wzgórzach Chropaczowskich, które na terenie Chropaczowa mają wzniesienia sięgające 309 m n.p.m. Leży na dziale wodnym dorzecza Odry − Bytomka i dorzecza Wisły − Rawa. Pierwotnie wieś, wzmiankowana w 1295 roku, od 1950 do 1951 roku samodzielne miasto, 1 kwietnia 1951 roku włączone do Świętochłowic.

Kopalnia Śląsk – dawna wąskotorowa kolejowa stacja towarowa w Świętochłowicach, w dzielnicy Chropaczów, w województwie śląskim, w Polsce. Stacja była zlokalizowana w przybliżeniu na kilometrze 4,9 linii z Pola Północnego do Pawła.

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Świętochłowicach-Piaśnikach – rzymskokatolicka parafia w dekanacie świętochłowickim, założona 1 lipca 1938 roku.

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa – kościół parafialny znajdujący się w Piaśnikach, dzielnicy Świętochłowic przy ul. Chorzowskiej 4.

Kamienny w Bytomiu – kamienna średniowieczna  rzeźba w Bytomiu-Łagiewnikach, wpisana do rejestru zabytków ruchomych województwa śląskiego . Ma 57 centymetrów wysokości, zdaniem dra Edwarda Głuchowskiego obiekt powstał z piaskowca z okolic Kłodzka (według innych źródeł materiałem miał być granit ), w formie litery T , przypominającej kowadło. Prawdopodobnie jest to jego pierwotna forma, jednak na jego powierzchni widnieją ukośne znaki krzyżyków (można je uznać zdaniem dra Janowskiego za znaki solarne, które bywały umieszczane na brzuchach rzeźb zwierząt, a nie na ich grzbietach), mogące sugerować pogańską proweniencję rzeźby i świadczyć o jej fragmentaryczności. Rzeźba, nazywana jest w niektórych publikacjach krzyżem pokutnym  czyli postawionym jako jeden z elementów ugody zabójcy z rodziną zabitego. Nazwa taka stosowana jest często do wszystkich istniejących kamiennych krzyży i stała się wręcz nieuprawnionym ich synonimem. W przypadku łagiewnickiego krzyża nieznana jest przyczyna jego postawienia. Niezależnie od przyczyny powstania to prawdopodobnie najstarszy zabytek Bytomia. Rzeźba jest umieszczona na murowanym postumencie, w 1997 roku umieszczono na nim tablicę z napisem: KAMIENNY KRZYŻ POKUTNY Z WCZESNEGO ŚREDNIOWIECZA, / ZNAK WIARY POKOLEŃ, W TRADYCJI LUDU, / PAMIĄTKA APOSTOŁÓW SŁOWIAN / CYRYLA I METODEGO . Treść napisu odwołuje się do tradycyjnych przekonań ludowych, gdyż rzeźba powstała prawdopodobnie później (chociaż dr Janowski sugeruje nawet IV wiek jako datę jej powstania). Legenda ludowa wiąże rzeźbę z osobami świętych Cyryla i Metodego. Nie ma jednakże żadnych informacji o obecności tychże świętych w Łagiewnikach . W lipcu 2011 roku dokonano dewastacji obiektu poprzez oblanie go żółtą farbą , w tym samym roku krzyż został oczyszczony .

Ulica Bytomska − jedna z głównych ulic Świętochłowic przebiegająca przez dzielnice Chropaczów, Piaśniki i Centrum. Została zbudowana w XIX wieku i łączyła osadę Świętochłowice z Bytomiem. Przy ulicy znajduje się Ośrodek Sportu i Rekreacji "Skałka". Przebiega ona nad Drogową Trasą Średnicową, gdzie znajduje się jedno z ważniejszych skrzyżowań na jej całym odcinku. W dzielnicy Centrum przy ulicy znajdują się kamienice z XIX i początku XX wieku. Wzdłuż prawie całej ulicy (99%) przebiegają tory linii tramwajowej ZTM 7 oraz 17.

Ulica Łagiewnicka − jedna z głównych ulic Świętochłowic, przebiegająca przez dzielnicę Chropaczów. Została zbudowana w końcu XIX wieku i łączyła osadę Bytom z Chebziem, nazywała się wówczas Beuthener Strasse. Przy ulicy znajduje się chropaczowski ratusz z 1911 oraz kamienice z XIX i początku XX wieku. W zachodniej części znajduje się stadion Naprzodu Lipiny Ulicą na całej swojej długości kursują tramwaje Zarządu Transportu Metropolitalnego (ZTM).

Ratusz w Chropaczowie – zabytkowy budynek mieszczący się przy ulicy Łagiewnickiej 34 w Świętochłowicach, w dzielnicy Chropaczów.

Pomnik Powstańca Śląskiego znajdował się w Świętochłowicach-Chropaczowie przy ulicy Łagiewnickiej, w miejscu dzisiejszego głazu-pomnika upamiętniającego powstańców śląskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, między innymi do Chropaczowa wjechało polskie wojsko pod dowództwem generała Kazimierza Horoszkiewicza. Na placu Wolności (dziś plac Tadeusza Zawadzkiego) przygotowano miejsce pod budowę pomnika. W tym to miejscu ważni ludzie z Chropaczowa przywitali w imieniu całej społeczności generała. Po powitaniu nastąpił akt wmurowania kamienia węgielnego pod przyszły pomnik – było to w czerwcu 1922. Pomnik ostatecznie odsłonięto 3 maja 1923. Pomnik przetrwał do wybuchu II wojny światowej. We wrześniu 1939 rozebrano go rękami pojmanych powstańców pod nadzorem niemieckiego okupanta. Po całym tym akcie uczestniczących w nim powstańców rozstrzelano. Prawdopodobnie zatopiono go w którejś z glinianek na tak zwanej Ajsce, czyli hałdach na północy Świętochłowic.

Głaz-pomnik w Chropaczowie – kamień pamiątkowy ku czci powstań śląskich w Świętochłowicach-Chropaczowie przy ulicy Łagiewnickiej, w miejscu, którym znajdował się kiedyś pomnik Powstańca Śląskiego. Głaz ten (głaz narzutowy) wykopano prawdopodobnie podczas budowy Huty Guidotto w Chropaczowie. Ponieważ teren, na którym budowano hutę zapadał się, zdecydowano się na bardzo głębokie fundamenty i wtedy też go wykopano. Latem 1938 ten polodowcowy eratyk był wieziony ulicą Kościelną na platformie, pod którą podkładane były pale. Platformę ciągnęły dwa traktory Lanz Buldog. Po wciągnięciu na górkę pozostawiono go na skwerku przy ulicy Łagiewnickiej 56. Ponieważ zbliżała się wojna mieszkańcy zbierali fundusze na doposażenie wojska i nie było już środków na dokończenie pomnika. Kamień pozostał w tamtym miejscu do 1940. Niemieckie władze postanowiły rozkruszyć pomnik, jednak gdy im się to nie udawało postanowiono wywieźć go na teren ogrodu jordanowskiego. W 1959 decyzją władz Polski Ludowej kamień załadowano na platformę i przyciągnięto spychaczem na miejsce docelowe, gdzie stoi po dzień dzisiejszy. Miejsce to ozdobiono stosownie i w dniu 1 maja 1960 uroczyście odsłonięto.

Kaplica Szpitalna pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Świętochłowicach – kaplica filialna należąca do parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, znajdująca się w budynku Szpitala Powiatowego w Świętochłowicach. Kaplica znajduje się w rejestrze zabytków nr A/245/09 z 25 maja 2009 r.