Instytut Kultury (przystanek kolejowy)

Instytut kultury (biał. Інстытут культуры; ros. Институт культуры, Institut kultury) – stacja mińskiego metra położona na linii Moskiewskiej. Otwarta została w dniu 6 czerwca 1984 roku. Wyjścia stacji prowadzą do Akademii Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi i do Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki, a także na perony przystanku kolejowego o tej samej nazwie, z którego odjeżdżają pociągi w kierunku Orszy.

Akademia Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi (biał. Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь, Akademija kirawannia pry Prezidencie Respubliki Biełaruś, ros. Академия управления при Президенте Республики Беларусь, Akadiemija uprawlenija pri Priezidientie Riespubliki Biełaruś) – państwowa uczelnia na Białorusi, główna placówka edukacyjna w kraju zajmująca się przygotowaniem, przekwalifikowaniem i podwyższaniem kwalifikacji kadr zarządzających i administracji publicznej. Uczelnia utworzona została 29 stycznia 1991 roku i podporządkowana jest Prezydentowi Republiki Białorusi. Koordynacja jej działalności prowadzona jest przez Administrację Prezydenta. Akademia otrzymała status prezydenckiej w 1995 roku. W skład akademii wchodzą 3 instytuty, w tym Instytut Teorii i Praktyki Administracji Państwowej, 6 wydziałów, 20 katedr, 9 centrów i 7 pododdziałów. Od kandydatów na studia wymagane jest zaliczenie centralizowanych egzaminów. Wydział Zarządzania dodatkowo wymaga odbycia rozmowy zawodowo-psychologicznej.

Plac Franciszka Bahuszewicza (biał. Плошча Францішка Багушэвіча) – plac w Mińsku, stolicy Białorusi. Jego nazwa upamiętnia Franciszka Bahuszewicza (1840–1900) – białoruskiego poetę, uczestnika powstania styczniowego, jednego z czołowych przedstawicieli nowoczesnej literatury białoruskiej. Plac jest w istocie węzłem komunikacyjnym stanowiącym połączenie ronda i podwójnego skrzyżowania. Zbiegają się na nim ulice: Klary Cetkin, Niemiga oraz Prospekt Feliksa Dzierżyńskiego. Od zachodu przylega do niego niewielka ulica Zaułek Północny z zabytkowymi, drewnianymi domami – jedno z ostatnich miejsc, gdzie można zobaczyć ślady dawnego Mińska. Na Prospekcie Dzierżyńskiego, na odcinku pomiędzy placem Bahuszewicza i wiaduktem kolejowym, wiosną 2006 r. doszło do jednego z najbardziej brutalnych przypadków rozpędzenia opozycyjnej demonstracji przez białoruską milicję. Wkrótce po marcowych wyborach prezydenckich jeden z kandydatów, Alaksandar Kazulin, wezwał demonstrantów protestujących przeciwko fałszerstwom do marszu na więzienie, gdzie przebywali wcześniej zatrzymani. W tym miejscu uczestnicy marszu zostali zaatakowani przez oddziały OMON-u pod dowództwem Dzimitra Pauliczenki. Ze względu na zagłębienie drogi, wysokich skarp i płotów po jej bokach, niemożliwa była ucieczka na boki. Wiele osób zostało wówczas silnie pobitych przez milicję; prawdopodobnie były także przypadki śmiertelne.

Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Tanka (biał. Беларускі Дзяржаўны Педагагічны Універсітэт імя Максіма Танка) – białoruska uczelnia w Mińsku, istniejąca od 1993 i kształcąca kadry nauczycielskie. Korzenie placówki sięgają 21 listopada 1914, gdy dokonano uroczystego otwarcia Instytutu Nauczycielskiego w Mińsku, mającego kształcić kadry nauczycielskie w guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego. Po rewolucji październikowej uczelnia została przekształcona w Miński Instytut Edukacji Ludowej (biał. Мінскі інстытут народнай адукацыі), po czym w 1920 wszedł on w skład nowo utworzonego Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego jako jego Wydział Pedagogiczny. 28 lipca 1931 placówkę ponownie wydzielono z BUP i przekształcono w niezależną jednostkę – Białoruski Wyższy Państwowy Instytut Pedagogiczny (biał. Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны інстытут). W 1936 uczelni nadano imię Maksima Gorkiego, w 1995 zmieniono patrona na Maksima Tanka. 8 września 1993 Instytut przekształcono w Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Gorkiego (od 1995: im. Maksima Tanka). Rektorem uczelni jest Piotr Kucharczyk. Uniwersytet składa się z 14 Wydziałów: Historycznego, Kultury i Filologii Białoruskiej, Filologii Rosyjskiej, Technik Społeczno-Pedagogicznych, Edukacji Przedszkolnej, Psychologii, Kultury Ludowej, Fizyki, Matematyki, Edukacji Początkowej, Muzyczno-Pedagogicznego, Edukacji Specjalnej, Wiedzy o Przyrodzie, Przygotowania do Studiów.

Płoszcza Lenina, Plac Lenina (biał. Плошча Леніна; ros. Площадь Ленина, Płoszczad´ Lenina) – stacja mińskiego metra położona na linii Moskiewskiej. Otwarta została w dniu 6 czerwca 1984 roku. Znajduje się w pobliżu głównego dworca kolejowego miasta: stacji Mińsk Osobowy. Stacja jest jedną z trzech w całej sieci metra, do której wejście zostało wybudowane w istniejącym budynku (stoi on przy placu Niepodległości). Pozostałe dwie to Kupałauskaja i Kastrycznickaja.

Białoruski Uniwersytet Państwowy (biał. Беларускі дзяржаўны універсітэт, ros. Белорусский государственный университет) – białoruski uniwersytet państwowy z siedzibą w Mińsku, założony w 1921 roku.

Pomnik Włodzimierza Lenina w Mińsku – miński pomnik Włodzimierza Lenina. Pomnik zaprojektowany został przez Matwieja Manizera i postawiony w 1933. Został usunięty po ataku Niemiec na ZSRR w 1941, jednak po II wojnie światowej został ponownie zainstalowany. Znajduje się na centralnym placu białoruskiej stolicy - Placu Niepodległości, przed monumentalnym Domem Rządu. Po rozpadzie ZSRR pomnik był kilkukrotnie dewastowany, m.in. w 2011 i 2012. Pojawiały się też głosy wzywające do jego rozbiórki.

Dom Rządowy Republiki Białorusi (biał. Дом урада Рэспублікі Беларусь) – monumentalny gmach w stylu radzieckiego modernizmu znajdujący się na pl. Niepodległości, jeden z bardziej charakterystycznych budynków Mińska, obecnie siedziba parlamentu Republiki Białorusi.

Mińsk Osobowy (biał. Мінск-Пасажырскі, ros. Минск-Пассажирский) – największa stacja kolejowa w Mińsku i zarazem na Białorusi.

Plac Niepodległości (biał. Пло́шча Незалежнасці, Płošča Niezaležnasci) – centralny i największy plac Mińska, stolicy Białorusi, położony w rejonie moskiewskim w Mińsku (nazwa rejonu administracyjnego w stolicy Białorusi). Wokół placu znajdują się ważne instytucje: Dom Rządowy, Miński Miejski Komitet Wykonawczy, Białoruski Uniwersytet Państwowy, Białoruski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Maksima Tanka, hotel „Mińsk”, Poczta Główna, zarząd Mińskiego Metra, a także Kościół św. Szymona i św. Heleny zwany Czerwonym Kościołem oraz pomnik Włodzimierza Lenina. W części podziemnej placu znajduje się 3-poziomowe centrum handlowe „Stolica” i 4-poziomowy parking na 500 stanowisk. Na placu znajduje się wyjście ze stacji metra „Plac Lenina”. Na placu znajduje się rzeźba „Architekt” autorstwa Uładzimira Żbanaua.

Ministerstwo Gospodarki Republiki Białorusi (biał. Міністэрства эканомікі Рэспублікі Беларусь; ros. Министерство экономики Республики Беларусь) – białoruski organ administracji państwowej odpowiedzialny za politykę gospodarczą.

Plac Przydworcowy (biał. Прывакзальная плошча) – plac w Mińsku, stolicy Białorusi, przylegający do głównego dworca kolejowego. Plac ma kształt prostokąta o dłuższym boku wzdłuż ul. Bobrujskiej. Nazywany jest placem trzech dworców, gdyż znajdują się na nim dworce kolejowe – dalekobieżny i podmiejski oraz Centralny Dworzec Autobusowy. Dominującym elementem placu jest znacznych rozmiarów szklana fasada nowego budynku dworca kolejowego. Naprzeciwko dworca znajduje się zespół budynków wzniesionych jako reprezentacyjny wjazd do miasta. Dwie jedenastopiętrowe wieże umieszczone na rogach symetrycznie rozmieszczonych, pięciopiętrowych domów mieszkalnych, tworzą „Wrota miasta”. Budynki zbudowano w stylu stalinowskiego socrealizmu według projektu leningradzkiego architekta Borysa Rubanienki. Na jednej z wież zainstalowany jest największy na Białorusi zegar, którego średnica tarczy wynosi ponad 3,5 m. Zegar zbudowano na przełomie XIX i XX w. w Niemczech i na Białoruś trafił po drugiej wojnie światowej jako trofeum wojenne. Na drugiej wieży, w analogicznym miejscu znajduje się godło Białoruskiej SRR.