Frankfurter Judengasse

Synagoga Główna we Frankfurcie nad Menem (niem. Hauptsynagoge) – główna synagoga frankfurckiej reformowanej gminy żydowskiej, znajdująca się przy Börnestraße. Została zbudowana w 1860 roku na miejscu starej synagogi. Synagoga została spalona podczas nocy kryształowej w listopadzie 1938 roku. Ruiny synagogi zostały rozebrane w styczniu 1939 roku.

Frankfurt (Main) Konstablerwache – podziemna stacja kolejowa i stacja metra we Frankfurcie nad Menem, w kraju związkowym Hesja, w Niemczech. Korzysta z niej 191 000 pasażerów dziennie. Stacja znajduje się na wschodnim końcu pieszego odcinka ulicy Zeil w obszarze sklepów i jest wykorzystywana przez linie S-Bahn Rhein-Main S1-S6, S8 i S9 (tunel średnicowy) oraz linie metra U4 i U5 oraz U6 i U7. Oprócz tego na poziomie ulicy kursuje tędy najdłuższa linia tramwajowa Frankfurtu, nr 12. Konstablerwache stanowi też węzeł dla autobusów nocnych.

Synagoga Börneplatz we Frankfurcie nad Menem (niem. Börneplatzsynagoge) – największa synagoga frankfurckiej ortodoksyjnej gminy żydowskiej, znajdująca się przy Börneplatz. Została zbudowana w latach 1881–1882, według projektu Siegfrieda Kusnitzkiego. Synagoga została spalona podczas nocy kryształowej w listopadzie 1938 roku. Ruiny synagogi zostały rozebrane około1939 roku.

Zeil (niem. dosłownie: pierzeja, linia) – ulica w śródmieściu Frankfurtu nad Menem. Od końca XIX wieku należy do najbardziej znanych, a zarazem osiągających największe obroty ulic handlowych w Niemczech. Wcześniej znana była przede wszystkim z wytwornych zajazdów i pałacyków z epoki klasycyzmu. Zachodnia część ulicy stanowi od lat 70. XX wieku wraz z Freßgass główną część strefy pieszej i jest obustronnie zakończona rozległymi placami, An der Hauptwache na zachodzie i Konstablerwache na wschodzie. Wschodnia część ulicy, dawniej zwana Neue Zeil, stanowi połączenie Konstablerwache z Friedberger Anlage.

Katedra Cesarska Świętego Bartłomieja (niem. Kaiserdom St. Bartholomäus) – najstarszy, największy i najważniejszy obiekt sakralny we Frankfurcie nad Menem (Hesja, Niemcy). Kościół ma bardzo wczesną metrykę, jej początki sięgają czasów panowania Merowingów, kiedy to powstała kaplica przy palatium. W czasach karolińskich wzniesiono w tym miejscu dwie świątynie, druga była dedykowana Najświętszemu Salwatorowi. Obecny kościół poświęcony jest św. Bartłomiejowi apostołowi, ze względu na relikwie sprowadzone przed 1239. Stanowi jedną z siedmiu katedr cesarskich, od 1376 r. miejsce wyboru króla niemieckiego, w latach 1562–1792 miejsce koronacji cesarzy, jeden z najważniejszych przykładów architektury gotyckiej XIV i XV w. Kościół św. Bartłomieja nie stanowi ani nie stanowił katedry w ścisłym tego słowa znaczeniu, gdyż nigdy nie był głównym kościołem biskupa, był natomiast farą. W języku niemieckim określany jest jako Dom, co zwyczajowo oznacza niektóre znaczniejsze świątynie, niekoniecznie związane z siedzibą diecezji.

Frankfurt nad Menem (niem. Frankfurt am Main, [ˈfʁaŋkfʊɐt am ˈmaɪn], Frankfurt a. M.) – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, w rejencji Darmstadt, piąte pod względem liczby ludności miasto Niemiec (ponad 760 tys. mieszkańców pod koniec 2019 roku). Natomiast cała metropolia ma populację ponad 5 mln mieszkańców. Jest to jedna z najważniejszych metropolii finansowych świata, oraz znane centrum wystawiennicze i handlowe. Miasto jest ważnym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym, jak też turystycznym. Jest to centrum transportowe z ruchliwym węzłem kolejowym i największym lotniskiem w Niemczech. Frankfurt ma międzynarodową populację: ponad 40% jego obywateli to migranci lub deklaruje pochodzenie imigranckie, co czyni go najbardziej międzynarodowym miastem w Niemczech. Aglomerację zamieszkuje ponad 170 narodowości.

Związek Reński, Konfederacja Reńska (fr. États confédérés du Rhin, niem. Rheinbund) – konfederacja państw niemieckich, zależnych od I Cesarstwa Francuskiego, istniejąca w latach 1806–1813.

Wielkie Księstwo Frankfurtu (niem. Großherzogtum Frankfurt) – istniejące w latach 1810–1813 państwo satelickie Francji, powstałe z połączenia terytoriów arcybiskupstwa Moguncji (z księstwem Ratyzbony) i wolnego miasta Frankfurtu. Państwo zostało zlikwidowane w następstwie bitwy pod Lipskiem.

MyZeil – centrum handlowe w centrum Frankfurtu, zaprojektowane przez architekta Massimiliano Fuksasa. Jest częścią zespołów budynków PalaisQuartier i znajduje się przy ulicy handlowej Zeil. Centrum zostało oficjalnie otwarte 26 lutego 2009. W czasie publicznej prezentacji burmistrza Frankfurtu Petry Roth, centrum odwiedziło 120 000 osób w pierwszym dniu, według doniesień prasowych. Po dwóch tygodniach, liczba odwiedzających przekroczyła milion. MyZeil ma sześć pięter, z jednym z najdłuższych schodów ruchomych w Europie (46 m). Całkowita powierzchnia centrum wynosi 77 000 metrów kwadratowych. Powierzchnia handlowa na dolnych trzech piętrach wynosi 52 000 metrów kwadratowych. Wśród najemców można wyróżnić m.in. REWE-Markt (żywność), Anson (odzież męska z wieloma wiodącymi markami odzieżowymi), a także sklep Saturn (elektronika i sprzęt AGD). Na wyższych piętrach ulokowane są restauracje, klub fitness (Fitness First) oraz pomieszczenia do gier i opieki dla dzieci. W dniu otwarcia, z prawie 100 sklepów, około 97 procent zostało wynajęte.

Römerberg - publiczny plac ratuszowy we Frankfurcie nad Menem. Zniszczony w wyniku bombardowań aliantów, odbudowany po II wojnie światowej. Corocznie odbywa się tutaj Weihnachtsmarkt.

Wolne Miasto Frankfurt (niem. Freie Stadt Frankfurt) – miasto-państwo istniejące w latach 1815–1866. W 1815 roku, zgodnie z postanowieniami Kongresu wiedeńskiego, Frankfurt nad Menem stał się wolnym miastem. W wyniku wojny prusko-austriackiej Wolne Miasto Frankfurt zostało przyłączone do Królestwa Prus, tracąc status wolnego miasta.

Kościół Świętego Pawła (niem. Paulskirche) – były kościół ewangelicko-augsburski, położony w centrum Frankfurtu nad Menem przy Paulsplatz 11. Zaprojektowany przez architekta Johanna Friedricha Christiana Hessa jako neoklasycystyczna rotunda i zbudowany w latach 1789–1833. Uroczyście poświęcony 9 czerwca 1833. Stanowi wybitny przykład architektury klasycystycznej w Niemczech. Kościół Świętego Pawła był latach 1848–1849 miejscem obrad delegatów Zgromadzenia Narodowego we Frankfurcie, pierwszego wybranego w wolnych wyborach parlamentu niemieckiego, który jednak poniósł porażkę w konfrontacji z władzą panujących wówczas w Niemczech książąt. Do 1944 służył jako główny ewangelicko-augsburski kościół Frankfurtu. 18 i 22 marca 1944 kościół św. Pawła został zbombardowany, wskutek czego doszczętnie spłonął. Po wojnie został odbudowany. 18 maja 1948, w setną rocznicę Zgromadzenia Narodowego, został ponownie uroczyście otwarty. Od tamtego czasu ma status pomnika narodowego i jest używany do organizowania wystaw i imprez publicznych.