place

Wojkowice (województwo dolnośląskie)

Żórawina (gmina)
Wojkowice dolnoslaskie Poland
Wojkowice dolnoslaskie Poland

Wojkowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Żórawina. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Fragment artykułu z Wikipedii Wojkowice (województwo dolnośląskie) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Wojkowice (województwo dolnośląskie)
Wrocławska, gmina Żórawina

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Wojkowice (województwo dolnośląskie)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.980556 ° E 17.07 °
placePokaż na mapie

Adres

Wrocławska 33A
55-020 gmina Żórawina
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Wojkowice dolnoslaskie Poland
Wojkowice dolnoslaskie Poland
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Żórawinie

Kościół świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Żórawinie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Borów archidiecezji wrocławskiej). Świątynia został wzniesiona w 1913 roku jako zbór ewangelicki. Razem z budynkami, które pełniły funkcję plebanii i sal parafialnych, stanowi typowe założenie dla kościołów protestanckich. Po zakończeniu wojny świątynia została przebudowana i przystosowana do pełnienia funkcji kościoła rzymskokatolickiego. Kościół otrzymał także część wyposażenia z kościoła Świętej Trójcy w Żórawinie, m.in. manierystyczną chrzcielnicę znajdującą się w absydzie. Budowniczym świątyni oraz proboszczem gminy protestanckiej w Żórawinie był pastor dr Alfred Wiesenhütter autor słynnego leksykonu opisującego śląskie kościoły ewangelickie pod tytyłem „Der Evangelische Kirchbau Schlesiens” wydanego we Wrocławiu w 1926 roku, którego grób znajduje się na cmentarzu w Żórawinie W kościele znajdują się organy wybudowane przez firmę Schlag & Söhne w 1914 roku. Instrument posiada 15 głosów, 2 klawiatury oraz pneumatyczne: trakturę gry i trakturę rejestrów. Organy znajdują się na chórze naprzeciwko głównego ołtarza. Prospekt jest zwieńczony dwiema wieżami zbudowanymi z największych piszczałek. Organista gra, skierowany przodem w stronę prezbiterium.