Poświętne (województwo dolnośląskie)

Bronowiec – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Osiecznica.

Parowa (do 1945 niem. Tiefenfurt) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Osiecznica.

Parafia świętego Antoniego Padewskiego w Parowej – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w diecezji legnickiej, w dekanacie Bolesławiec Zachód.

Święte Jezioro – użytek ekologiczny położony w Borach Dolnośląskich ok. 2 km od miejscowości Parowa w gminie Osiecznica (powiat bolesławiecki, województwo dolnośląskie). Znajduje się na terenie Nadleśnictwa Świętoszów, w leśnictwie Głębokie. Istnieje od 1 stycznia 2004. Powołany został „Rozporządzeniem Wojewody Dolnośląskiego z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie uznania za użytki ekologiczne” (Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego Nr 236 poz. 3828 z dnia 17.12.2003). Kolejnym aktem prawnym regulującym jego funkcjonowanie jest „Uchwała Nr XXXVII/198/2013 Rady Gminy Osiecznica z dnia 10 maja 2013 r. w sprawie użytku ekologicznego „Święte Jezioro” w gminie Osiecznica” (Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego poz. 3572 z dnia 07.06.2013). Opieka i ochrona przyrodnicza obejmuje obszar o powierzchni ponad 157 hektarów śródleśnych podmokłych łąk, torfowisk i rozlewisk z rzadkimi gatunkami ptaków i roślin. Nad Świętym Jeziorem obserwowane są lęgi żurawia, czapli, cyraneczki i kszyka. Teren ten jest miejscem regularnych polowań bielika, błotniaków i kani rudej, stałych toków cietrzewia oraz miejscem bytowania (żeremia) i żerowania bobrów. Do użytku prowadzi ścieżka edukacyjno-przyrodnicza o długości ok. 300 m, przy której powstało kilka tablic informacyjnych i edukacyjnych oraz wieża widokowa.

Długokąty – nieoficjalna część wsi Parowa w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Osiecznica. Osada leży w Borach Dolnośląskich przy DW350. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Ołobok – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Osiecznica.

Piaski – część wsi Jagodzin w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Węgliniec. W latach 1975–1998 Piaski administracyjnie należały do województwa jeleniogórskiego. Piaski leżą w Borach Dolnośląskich.

Kieszków – część wsi Jagodzin w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Węgliniec. W latach 1975–1998 Kieszków administracyjnie należał do województwa jeleniogórskiego. Kieszków leży w Borach Dolnośląskich.

Luboszów – zamknięty w 1991 roku przystanek osobowy a dawniej stacja kolejowa w Luboszowie na linii kolejowej nr 283 Jelenia Góra – Żagań, w województwie dolnośląskim.

Rezerwat przyrody „Torfowisko pod Węglińcem” – rezerwat torfowiskowy położony na terenie powiatu zgorzeleckiego, w gminie Węgliniec. Jest to najmniejszy rezerwat przyrody w województwie dolnośląskim. Obszar chroniony utworzony został w roku 1959 w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych torfowiska przejściowego z pierwotną roślinnością oraz reliktowym stanowiskiem sosny błotnej Pinus x rhaetica. Sosna błotna uznawana jest obecnie za podgatunek sosny drzewokosej. Rezerwat położony jest w granicach dwóch obszarów Natura 2000: ostoi siedliskowej „Uroczyska Borów Dolnośląskich” i ostoi ptasiej „Bory Dolnośląskie”. Rezerwat obejmuje 1,35 ha zalesionego torfowiska położonego w południowej części Borów Dolnośląskich, około 350 m na północ od stacji kolejowej Węgliniec. Od momentu powołania rezerwatu jego szata roślinna uległa znacznej degradacji, ze względu na opadanie zwierciadła wód gruntowych. W latach 50. XX w. odnaleziono tu 208 osobników sosny błotnej, ale do końca wieku liczba ta spadła do 108 (w tym 10 drzew martwych). Zbiorowisko roślinne rezerwatu uległo przekształceniu z boru bagiennego na bór wilgotny z nielicznymi gatunkami bagiennymi (bagno zwyczajne, brzoza omszona i mchy torfowce). Spis flory terenu rezerwatu obejmuje (dane na rok 2017): 64 gatunki roślin naczyniowych oraz 11 gatunków mchów. Ochronie gatunkowej podlega 7 występujących tu gatunków: sosna drzewokosa, bagno zwyczajne, próchniczek błotny, rokietnik pospolity, płonnik pospolity, torfowiec frędzlowany i torfowiec ostrolistny. Rezerwat jest również miejscem występowania rzadkiego grzyba – gęstoporka cynobrowego. Dwa stanowiska sosny błotnej pod Węglińcem (jedno objęte ochroną w ramach rezerwatu przyrody) są jedynymi znanymi miejscami występowania sosny błotnej na niżu Polski. Stanowiskom tym, poza opadającym zwierciadłem wód gruntowych, zagraża również inwazyjny gatunek Borów Dolnośląskich – tawuła kutnerowata. Teren rezerwatu „Torfowisko pod Węglińcem” nie został bezpośrednio udostępniony do zwiedzania. W sąsiedztwie rezerwatu biegnie 25 km ścieżka dydaktyczna po Puszczy Zgorzeleckiej.

Luboszów Przystanek – zlikwidowany przystanek osobowy w Luboszowie na linii kolejowej nr 283 Jelenia Góra – Żagań, w województwie dolnośląskim.

Rezerwat przyrody „Wrzosiec koło Piasecznej” – rezerwat torfowiskowy położony na terenie powiatu zgorzeleckiego, w gminie Węgliniec (województwo dolnośląskie). Obszar chroniony utworzony został w 2006 r. w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych i dydaktycznych unikalnych torfowisk o charakterze atlantyckim w Borach Dolnośląskich, z kresowym stanowiskiem mszaru wrzoścowego oraz gatunkami roślin chronionych, rzadkich i zagrożonych wyginięciem. Rezerwat położony jest w granicach dwóch obszarów Natura 2000: ostoi siedliskowej „Uroczyska Borów Dolnośląskich” i ostoi ptasiej „Bory Dolnośląskie”. Rezerwat obejmuje torfowisko zlokalizowane wewnątrz kompleksu leśnego, pomiędzy miejscowościami Piaseczna i Stary Węgliniec, w sąsiedztwie stawu hodowlanego „Staw Dziczy”. Rezerwat liczy 40,16 ha powierzchni i posiada od strony północnej niewielką otulinę liczącą 10,27 ha. Na terenie rezerwatu zidentyfikowano 10 zbiorowisk roślinnych, w tym unikalny w kraju mszar wrzoścowy. Jest to zbiorowisko charakterystyczne dla atlantyckich wybrzeży Europy. Charakterystycznym gatunkiem dla tego mszaru jest objęty w Polsce ochroną wrzosiec bagienny, który zajmuje w rezerwacie jedno z nielicznych stanowisk w Europie Środkowej. Na terenie torfowiska występuje też mszar z przygiełką białą oraz szuwar trzcinowy, który od końca XX w. znacząco zwiększył swoją powierzchnię. Sąsiadujące z torfowiskiem tereny leśne zajmują trzy typy boru sosnowego: bór świeży, wilgotny i bagienny. Spis flory naczyniowej terenu rezerwatu obejmuje 178 gatunków, należących do 44 rodzin. Z tej liczby, poza wrzoścem bagiennym, ochronie gatunkowej podlegają występujące tu dwa rzadkie paprotniki: widłaczek torfowy i widłak goździsty, oraz trzy gatunki roślin mięsożernych: rosiczka okrągłolistna, rosiczka pośrednia i pływacz średni. Chronione gatunki reprezentowane są również przez inne rośliny bagienne – bagno zwyczajne i modrzewnicę zwyczajną. W rezerwacie występuje także związana z murawami napiaskowymi, borami i wrzosowiskami chroniona turzyca piaskowa. W warstwie mszystej stwierdzono m.in. chronionego torfowca brodawkowatego. Na terenie występuje również szereg rzadkich roślin nie objętych jednak ochroną gatunkową: siedmiopalecznik błotny, żurawina błotna, borówka bagienna, sit drobny, sit cienki, sit ostrokwiatowy i przygiełka biała. Stan rozpoznania fauny rezerwatu jest niewielki i zasadniczo dotyczy przede wszystkim ważek. Stwierdzono tu 20 gatunków tych owadów, obok chronionej zalotki większej, również bardziej pospolite gatunki, m.in. żagnicę rudą, miedziopierś żółtoplamą i szablaka przypłaszczonego. Na terenie rezerwatu gniazdują żurawie, a ze ssaków występuje tu m.in. bóbr europejski zasiedlający Staw Dziczy i jego okolice. Rezerwat leży na gruntach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Węgliniec. Nadzór sprawuje Regionalny Konserwator Przyrody we Wrocławiu. Teren rezerwatu nie został udostępniony do zwiedzania, położony jest z dala od szlaków turystycznych.