Kamienica Pod Bazyliszkiem w Warszawie

Kamienica Długoszowa, Długoszowska, Długoszewska, dom Hermanowski – kamienica wzniesiona w pierwszej połowie XV wieku, znajdująca się przy Rynku Starego Miasta nr 9 w Warszawie.

Kamienica Bornbachowska (Burbachowska), Winklerowska, Stary Konwikt – czterokondygnacyjna, trzytraktowa narożna kamienica o trójspadowym dachu znajdująca się przy Rynku Starego Miasta nr 2 w Warszawie (róg ul. Celnej). Obecnie w kamienicy znajduje się Staromiejski Dom Kultury.

Kamienica Pod Okrętem – kamienica przy ulicy Świętojańskiej 31 na warszawskim Starym Mieście. Swoją nazwę zawdzięcza płaskorzeźbie okrętu umieszczonej nad wejściem. Jej historia sięga XV wieku, a od 1645 roku była domem murowanym. Była bardzo dobrze znana wszystkim warszawiakom w czasach przedwojennych, a po odbudowie Starego Miasta na powrót stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych kamienic Starówki w Warszawie dzięki odrestaurowaniu charakterystycznej płaskorzeźby.

Kamienica Gizińska, także Martensowa, Martensowska lub Wachnicowska – kamienica z pierwszej połowy XV wieku znajdująca się przy Rynku Starego Miasta 6 w Warszawie.

Kamienica pod Fortuną – kamienica na warszawskim Rynku Starego Miasta pod numerem 22.

Ulica Jezuicka – ulica na warszawskim Starego Miasta, biegnąca od Rynku Starego Miasta do ul. Kanonia.

Kościół Matki Bożej Łaskawej (Patronki Warszawy), dawniej kościół klasztorny Narodzenia NMP i św. Ignacego Loyoli w Warszawie – kościół znajdujący się na Starym Mieście w Warszawie przy ul. Świętojańskiej 10. Mieści się tu sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, w której czci się intronizowany i koronowany obraz Matki Bożej Łaskawej.

Rynek Starego Miasta – prostokątny plac o wymiarach 90 na 73 metry na warszawskim Starym Mieście. Z rynku wychodzi osiem ulic (z każdego rogu po dwie, prostopadle do siebie): Celna, Jezuicka, Kamienne Schodki, Krzywe Koło, Nowomiejska, Wąski Dunaj, Zapiecek i Świętojańska.

Pomnik Syreny – monument znajdujący się na Rynku Starego Miasta w Warszawie.

Ulica Celna w Warszawie – ulica warszawskiego Starego Miasta, biegnąca od Rynku Starego Miasta i ul. Jezuickiej do ul. Brzozowej.

Galeria „Zapiecek” – galeria sztuki znajdująca się na niewielkim placu Zapiecek na Starym Mieście w Warszawie. Została założona w roku 1972 przez pierwszą marszand w powojennej Polsce Lucynę Kubica (1916-2006), która była potem wieloletnią szefową Galerii „Nowy Świat”, Galerii „Intraco II” oraz Galerii „N”, którą przejęła po niej córka, Ewa Bronikowska w ramach firmy Desa. Była pierwszą galerią w Polsce nastawioną na promocję i sprzedaż sztuki współczesnej. W 1991 przekształciła się z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę z o.o. Prezentuje malarstwo, grafikę, rzeźbę, tkaninę, biżuterię, szkło. Od września 1972 roku animatorką galerii jest Mirosława Arens. Dzięki jej staraniom wystawy w Galerii zaczęły skupiać prace wybitnych polskich artystów, między innymi Henryka Stażewskiego (abstrakcja geometryczna) i Tadeusza Brzozowskiego (abstrakcja typu informel). Za dobór wystaw i autorów „Zapiecek” otrzymał dwukrotnie nagrodę im. C. Norwida – za ekspozycje Jana Tarasina oraz Stasysa Eidrigevičiusa. Oba te pokazy dzięki inicjatywie Galerii, były prezentowane również poza jej siedzibą, w Londynie. Oprócz kierowniczki, Mirosławy Arens, do zespołu opiekującego się galeria należą: Ewa Bednarska, Wanda Borys, Elżbieta Leszczyńska, Mariola Trabulsje i Andrzej Waszczuk. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło w dniu 1 sierpnia 2013 r. uchwałę o likwidacji Spółki. Galeria Zapiecek zakończyła działalność w maju 2014 roku.

Centrum Interpretacji Zabytku – oddział Muzeum Warszawy znajdujący się przy ul. Brzozowej 11/13, prezentujący historię odbudowy warszawskiego Starego Miasta.