Cmentarz Golęciński w Szczecinie

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Szczecinie – jeden z zabytkowych kościołów w Szczecinie. Mieści się na osiedlu Golęcino-Gocław. Należy do dekanatu Szczecin-Żelechowa archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Kościół zbudowany jest z cegły, o drewnianej konstrukcji dachowej. Kościół posiada wieżę znajdującą się od strony północnej. Wezwanie kościół odziedziczył po nieistniejącym już po II wojnie światowej kościele katolickim znajdującym się przy ulicy Grzymińskiej, a obsługiwanej przez oo. Oblatów, którzy już nie pracują w tutejszej diecezji.

Parafia pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Szczecinie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Szczecin-Żelechowo, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Została erygowana w 1946. Siedziba parafii mieści się w Szczecinie przy ulicy Strzałowskiej.

Klasztor karmelitanek bosych w Szczecinie – dom i wspólnota karmelitanek bosych położony w Szczecinie, w dzielnicy Golęcino, przy ul. Strzałowskiej . Posiada wezwanie Miłości Miłosiernej. Klasztor powstał staraniem biskupa Kazimierza Majdańskiego . Wznoszenie budynków klasztornych rozpoczęto w roku 1986 wg projektu inż. arch. Piotra Majewskiego z Warszawy oraz z inspiracji Sióstr Karmelitanek z Częstochowy .

Szczecin Golęcino – przystanek kolejowy położony przy ul. Świętojańskiej, kilka metrów za przejazdem kolejowo-drogowym, na osiedlu Golęcino. Znajduje się na nieczynnej dla ruchu pasażerskiego linii do Trzebieży.

Wzgórze Kupały (Wzgórze Elizy, niem. Elisenhöhe) - wzgórze w Szczecinie-Golęcinie między ul. Białogórską a ul. Marzanny. Wzgórze przecina przekop linii kolejowej nr 406 ze stalowo-drewnianą kładką łączącą obie strony. U podnóża przystanek kolejowy Szczecin Golęcino. Od południa dolina strumienia Gręziniec zajęta pod ogrody działkowe.

Gocław – dawne osiedle administracyjne Szczecina, należące do dzielnicy Nad Odrą. Istniało w latach 1955–1976. Według danych z 6 grudnia 1960 r. osiedle zamieszkiwało 800 osób; tym samym było to najsłabiej zaludnione osiedle dzielnicy. W 1990 r. przywrócono zlikwidowany w 1976 r. podział miasta na cztery dzielnice. Powołano wówczas nowe osiedle o nazwie Golęcino-Gocław, które weszło w skład dzielnicy Północ jako jedno z 7 osiedli.

Golęcino (do 1945 niem. Frauendorf, po 1945 Golęcin) – część miasta Szczecina na osiedlu Golęcino-Gocław, nad Odrą.

Golęcin – dawne osiedle administracyjne Szczecina, należące do dzielnicy Nad Odrą. Istniało w latach 1955–1976. Według danych z 6 grudnia 1960 r. osiedle zamieszkiwało 5851 osób. W 1990 r. przywrócono zlikwidowany w 1976 r. podział miasta na cztery dzielnice. Powołano wówczas nowe osiedle o nazwie Golęcino-Gocław, które weszło w skład dzielnicy Północ jako jedno z 7 osiedli.

Niebuszewo II – dawne osiedle administracyjne Szczecina, należące do dzielnicy Nad Odrą. Istniało w latach 1955–1976. Według danych z 6 grudnia 1960 r. osiedle zamieszkiwało 5355 osób. Graniczyło od południa z osiedlem Niebuszewo I. W 1990 r. przywrócono zlikwidowany w 1976 r. podział miasta na cztery dzielnice. Powołano wówczas nowe osiedle o nazwie Niebuszewo, które weszło w skład dzielnicy Północ jako jedno z 7 osiedli.

Zajezdnia Golęcin (1898–1945 niem. Depot Frauendorf) – najstarsza szczecińska zajezdnia tramwajowa pozostająca w eksploatacji, zlokalizowana przy ul. Wiszesława 18, na osiedlu Golęcino-Gocław, w dzielnicy Północ.

Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farmaceutycznego Cefarm Szczecin S.A. – podstawową działalnością firmy jest sprzedaż hurtowa i detaliczna wyrobów farmaceutycznych, medycznych, higienicznych i kosmetycznych. Przedmiotem sprzedaży są leki gotowe (w tym leki psychotropowe i narkotyki), środki homeopatyczne, parafarmaceutyki, zioła i preparaty ziołowe, materiały higieniczne i opatrunkowe, kosmetyki, substancje i materiały recepturowe, środki dezynfekujące, sprzęt medyczny, artykuły pomocnicze - komputerowe oraz leki nie zarejestrowane w Polsce, realizowane w trybie importu docelowego. PZF Cefarm Szczecin S.A. posiada 32 apteki na terenie województwa zachodniopomorskiego: 11 w Szczecinie, 3 w Koszalinie, 3 w Stargardzie, 2 w Świnoujściu oraz po jednej w Gryfinie, Kamieniu Pom., Nowogardzie, Lipianach, Trzcińsku-Zdroju, Łobzie, Gryficach, Trzebiatowie, Policach, Drawsku Pom., Złocieńcu, Gościnie i Goleniowie.

Leśne Wzgórze (wł. Leśne Wzgórza, niem. Julo Forst) - zespół wzniesień morenowych na terenie Uroczyska Kupały w Szczecinie-Gocławiu. Pokryte lasem bukowym z domieszką drzew i krzewów obcego pochodzenia. Pocięte licznymi jarami i wąwozami, w których płyną niewielkie strumienie - największym z nich jest Glinianka (dopływ Odry). Porządkowanie wzgórz i udostępnienie mieszkańcom rozpoczęto już w XIX wieku - w 1843 r. dzięki staraniom towarzystwa sportowo-krajoznawczego Julo-Verein zostały zakupione przez miasto za 4500 talarów. W efekcie przystosowano je do pełnienia funkcji naturalnego parku krajobrazowego z trasami wycieczkowymi i miejscami odpoczynku. Obecnie zachowały się ruiny schodów i ślady po restauracji. Przez wzgórza przechodzi Szlak Gocławski.