Ligota (niem. Ellgoth, Idaweiche) – część Katowic, położna w zachodnim rejonie miasta, w granicach dzielnic Ligota-Panewniki (część Starej Ligoty i Nowa Ligota) oraz Załęska Hałda-Brynów część zachodnia (Stara Ligota), nad Kłodnicą.
Ligota po raz pierwszy była wzmiankowana w 1360 roku jako wieś w księstwie pszczyńskim, rozwijając się pierwotnie w rejonie obecnej Starej Ligoty. Przez kilkaset lat była ona niezamieszkana aż do końca XVII wieku. W XIX wieku Ligota, wraz z doprowadzeniem kolei i powstaniu tutaj stacji kolejowej zaczęła się przekształcać w ośrodek przemysłowy, a także rozwijały się jej funkcje uzdrowiskowo-rekreacyjne. Na początku XX wieku ulica Franciszkańska stała się reprezentacyjną ulicą Ligoty, przy której powstały pensjonaty i restauracje. W 1924 roku Ligotę włączono do Katowic. W Nowej Ligocie w latach 30. XX wieku Urząd Wojewódzki wybudował kolonię urzędniczą, a w czasach Polski Ludowej wzniesiono w Ligocie kolejną zabudowę, w tym socrealistyczną w rejonie placu Miast Partnerskich. W okresie transformacji ustrojowej zlikwidowano większość zakładów przemysłowych, a tereny po nich w dużej części zrewitalizowano, tworząc m.in. Euro-Centrum Park Przemysłowy czy nowe osiedla mieszkaniowe: Książęce i Franciszkańskie.
Ligota ma przeważnie funkcję mieszkaniową przy udziale funkcji usługowej, głównie o zasięgu lokalnym. Z Miejskiego Domu Kultury „Ligota” w Katowicach, będącego jedną z najważniejszych instytucji kultury w Ligocie, wywodzą się takie grupy teatralne jak Kabaret Mumio czy Teatr Gry i Ludzie.
Do głównych tras przebiegających przez Ligotę należą ulice: T. Kościuszki (fragment DK81), Piotrowicka, Ligocka i Panewnicka. Położona w Ligocie stacja kolejowa Katowice Ligota jest jednym z większych węzłów kolejowych w Katowicach.
Czytaj dalej na Wikipedii 
