place

Goszcza

GoszczaSzablon cytowania książki – brak numeru stronyWsie sufraganii krakowskiej (województwo krakowskie)Wsie w powiecie krakowskim
Goszcza, woj. małopolskie
Goszcza, woj. małopolskie

Goszcza – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. Integralne części miejscowości: Kielnik, Podporąbcze, Stara Wieś, Załęcze. Wieś sufraganii krakowskiej w powiecie proszowickim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Goszcza, po jej zniesieniu w gromadzie Luborzyca. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Goszcza położona jest ok. 20 km od Krakowa przy linii kolejowej Kraków – Warszawa. Prawie cała wieś położona jest w dolinie i otoczona jest licznymi wzniesieniami, których wysokość nad poziomem morza dochodzi do 300 m.

Fragment artykułu z Wikipedii Goszcza (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Goszcza
Mariana Langiewicza, gmina Kocmyrzów-Luborzyca

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: GoszczaCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.185556 ° E 20.071667 °
placePokaż na mapie

Adres

Mariana Langiewicza 56
32-010 gmina Kocmyrzów-Luborzyca
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Goszcza, woj. małopolskie
Goszcza, woj. małopolskie
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Żleb Szulakiewicza
Żleb Szulakiewicza

Żleb Szulakiewicza (niem. Sulakiewicz-Schlucht, słow. Sulakiewiczov žľab, węg. Sulakiewicz-folyosó) – żleb na północnych, opadających do Morskiego Oka ścianach Cubryny w Tatrach Wysokich. Opada z Przełączki za Turnią Zwornikową (ok. 1950 m) w kierunku północnym, tworząc zachodnie ograniczenie masywu Turni Zwornikowej. Na wysokości około 1740 m uchodzi do Mnichowego Żlebu jako jego orograficznie prawe odgałęzienie. Ujście to znajduje się nieco powyżej największej z want tkwiących w Mnichowym Żlebie. Żleb Szulakiewicza jest prosty, jego deniwelacja wynosi koło 210 m. Od orograficznie lewej strony na całej swojej długości jest nakryty przewieszonymi ściankami. Prawe zbocza żlebu to częściowo płyty, częściowo trawniki. Jest w nim kilka progów. Po dolnej, lewej (patrząc od dołu) stronie Żlebu Szulakiewicza znajduje się rozległy, mało stromy taras Liliowe. Nazwę żlebowi nadał Władysław Cywiński w 8 tomie przewodnika wspinaczkowego Tatry. Upamiętnił w ten sposób taternika Stanisława Szulakiewicza – autora kilku pierwszych przejść w Tatrach, w tym w skałach nad Morskim Okiem (zginął podczas wspinaczki na Małym Jaworowym Szczycie). Żlebem Szulakiewicza prowadzą drogi wspinaczkowe, m.in. droga wiodąca znad Morskiego Oka przez Nadspady, Mnichowy Żleb i Żleb Szulakiewicza na szczyt Turni Zwornikowej (Od północnego zachodu Żlebem Szulakiewicza). Ma II stopień trudności w skali tatrzańskiej. Pierwszego przejścia dokonali Józef Bizoń i Stanisław Szulakiewicz, 23 lipca 1907. Zimą zazwyczaj cały żleb pokryty jest śniegiem. Po raz pierwszy zjechano nim na nartach 22 kwietnia 2000. Decyzją dyrekcji Tatrzańskiego Parku Narodowego tereny nad Morskim Okiem udostępnione zostały do uprawiania skialpinizmu.