place

Ulica Organizacji WiN w Łodzi

Ghetto LitzmannstadtUlice w Łodzi
Wielka Szpera mural, Łódź 16 WiN Street
Wielka Szpera mural, Łódź 16 WiN Street

Ulica Organizacji WiN – ulica w Łodzi znajdująca się na osiedlu Bałuty-Doły. Dawniej dwie ulice: Dworska i Nowo-Dworska, następnie Dworska, a podczas okupacji niemieckiej Matrosengasse. Przy ulicy mieściło się wiele ważnych dla getta instytucji, np. zaopatrzeniowych. W budynku 74 był wtedy Dom Starców oraz Przytułek dla Bezdomnych, a po ich wywózce szpital, w którym pracował Arnold Mostowicz. W latach 1951–1990 ponownie dwie ulice: Włady Bytomskiej i Alfreda Lampego. Pod numerem 2a mieściła się kaplica ewangelicko-augsburska, a obecnie: Zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan „Woda Życia” w Łodzi Parafia Ewangelicko-Metodystyczna Opatrzności Bożej w Łodzi

Fragment artykułu z Wikipedii Ulica Organizacji WiN w Łodzi (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Ulica Organizacji WiN w Łodzi
Stefana Czarnieckiego, Łódź Łódź-Bałuty

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Ulica Organizacji WiN w ŁodziCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.788306 ° E 19.465167 °
placePokaż na mapie

Adres

Getto łódzkie / Litzmannstadt Ghetto

Stefana Czarnieckiego
91-837 Łódź, Łódź-Bałuty
województwo łódzkie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Wielka Szpera mural, Łódź 16 WiN Street
Wielka Szpera mural, Łódź 16 WiN Street
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół Dobrego Pasterza w Łodzi
Kościół Dobrego Pasterza w Łodzi

Kościół Dobrego Pasterza w Łodzi – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Łódź-Bałuty archidiecezji łódzkiej). Budowa świątyni została rozpoczęta w 1906 roku. Kościół został wzniesiony w stylu zakopiańskim, we wnętrzu znajdują się elementy ludowego wystroju łowickiego. Architektem budowli był Kazimierz Pomian-Sokołowski, absolwent Politechniki w Rydze, pochodzący ze wsi Sadlno na Kujawach. Był przyjacielem Tytusa Chałubińskiego i Jana Kasprowicza – piewcy Tatr – dlatego świątynia reprezentuje styl zakopiański. Budowa została zakończona w 1907 roku. Kościół został rozbudowany w latach 1979–1981 według projektu architekta Mirosława Rybaka. Do wyposażenia świątyni należą: ołtarz główny, wyrzeźbiony w dębie przez rzeźbiarza Denekę. W ołtarzu głównym jest umieszczony odnowiony w 2004 roku obraz Dobrego Pasterza pędzla nieznanego autora; obok ołtarza głównego znajdują się dwie figury wykonane z drewna lipowego, płaskorzeźby świętych Apostołów Piotra i Pawła. W 2004 roku zostały poddane renowacji, wtedy okazało się, że pokryte są polichromią, powrócono do oryginalnej formy. U góry umieszczony jest obraz Matki Bożej Bolesnej z siedmioma mieczami. Organy elektroniczne firmy Johannus zostały zakupione 30 maja 1993 roku. Dzwony o masie 250 i 125 kg zostały odlane w firmie Kraszewskiego w Wągrowcu. Konsekrował je arcybiskup Władysław Ziółek. Droga Krzyżowa została wykonana z gipsu zbrojonego, po II wojnie światowej, o barwie ciemnego brązu.