Gaj (Wrocław)

Parafia greckokatolicka świętego Jerzego we Wrocławiu – parafia greckokatolicka we Wrocławiu, w dekanacie wrocławskim eparchii wrocławsko-koszalińskiej. Nabożeństwa odprawiane są w kaplicy przy kościele rzymskokatolickim pod wezwaniem świętego Franciszka.

Parafia św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu – parafia rzymskokatolicka w dekanacie Wrocław południe w archidiecezji wrocławskiej.

Wrocław Wojszyce – dawniej stacja kolejowa we Wrocławiu przy ulicy Przystankowej na osiedlu Wojszyce. Obecnie przystanek osobowy przy ul. Grota-Roweckiego. Budynek stacyjny, parterowy, nakryty dachem dwuspadowym powstał w końcu XIX wieku i został wytyczony na planie prostokąta. Budynek otrzymał skromną, ceglaną dekorację architektoniczną, którą obejmują zamknięte odcinkiem łuku obramowania otworów okiennych i wejściowych (w obecnej chwili budynek jest pokryty tynkiem). Z boku dostawiono, również parterowy budynek gospodarczy. Od momentu zakończenia II wojny światowej linia przechodząca przez stację w wyniku rozbiórki dokonanej przez Armię Czerwoną jest linią jednotorową. W ramach ukończonej w 2022 r. rewitalizacji przesunięto przystanek w pobliże ul. Grota-Roweckiego. Po 22 latach przerwy przystanek rozpoczął ponownie obsługiwać ruch pasażerski 12 czerwca 2022.

Kościół św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu – kościół parafialny znajdujący się na wrocławskim osiedlu Gaj przy ul. Borowskiej. Jest świątynią parafii św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu.

Wzgórze Gajowe – sztucznie usypane wzgórze położone na osiedlu Gaj we Wrocławiu o wysokości 155,4 m n.p.m., popularnie zwane przez okolicznych mieszkańców „Wysypem”. Określenie to związane jest z genezą wzgórza, która wiąże się głównie z odgruzowywaniem miasta po zniszczeniach wojennych. Wysokość względna Wzgórza Gajowego wynosi 31,5 m. Najwyższy punkt tego wzniesienia znajduje się w południowo-wschodnim narożniku wzgórza. Jest to drugi pod względem wysokości punkt terenowy we Wrocławiu (wyższe jest Wzgórze Maślickie). Powierzchnia zajęta przez usypisko wynosi 8 ha.

KZ Dürrgoy − niemiecki obóz koncentracyjny położony w południowej części Wrocławia, przy Strehlener Chaussee czyli Szosie Strzelińskiej (dzisiejsza ul. Bardzka), na osiedlu Dürrgoy (Tarnogaj), naprzeciw Cmentarza Ducha Świętego.

Ulica Bardzka – ulica w byłej dzielnicy Krzyki we Wrocławiu, stanowiąca jeden z ważniejszych szlaków komunikacyjnych w południowej części miasta.

Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Analityki Medycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu – jednostka naukowo-dydaktyczna, która powstała w 1946 roku i będąca jednym z trzech wydziałów Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Jego siedziba znajduje się przy ul. Borowskiej 211 we Wrocławiu.

Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Jana Mikulicza-Radeckiego we Wrocławiu – wielospecjalistyczny szpital kliniczny Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, utworzony w 2002 w wyniku połączenia trzech uniwersyteckich szpitali klinicznych; szpital nosi imię Jana Mikulicza-Radeckiego, jednego z twórców nowoczesnej chirurgii, od 1890 profesora Królewskiego Uniwersytetu we Wrocławiu. Uniwersytecki Szpital Kliniczny to kompleks szpitalny składający się z 25 klinik, 29 oddziałów, bloków operacyjnych, gabinetów zabiegowych, laboratoriów, 30 poradni i 15 pracowni dla pacjentów. Placówka udziela świadczenia zdrowotne z zakresu podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej, wykonując zadania badawczo-naukowe, uczestnicząc w przygotowaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształcenia osób wykonujących zawody medyczne. W 2011 oddano do użytku całodobowe sanitarne lądowisko dla śmigłowców.

Cmentarz Bożego Ciała (niem. Friedhof St. Corpus Christi) – nieistniejący dziś cmentarz we Wrocławiu założony w roku 1715, nieużytkowany po 1870, a ostatecznie zlikwidowany w 1963 roku. Już pod koniec XIX wieku odnotowano, że nagrobki na tym cmentarzu są uszkodzone, zaś podczas oblężenia Festung Breslau w 1945 r. uległ on zniszczeniu. Zlokalizowany był na południe od dzisiejszej ulicy Kamiennej (niem. Steinstraße), przy zlikwidowanym już przedłużeniu Gallestraße, dzisiejszej Wapiennej. Nie miał kaplicy; otoczony był murem wysokości około 2,5 m. Najstarsza część cmentarza znajdowała się na niewielkiej działce położonej (w przybliżeniu równoleżnikowo) wzdłuż Steinstraße; w drugiej dekadzie XIX wieku przyłączono do niego drugą (większą) działkę, położoną (w przybliżeniu południkowo) wzdłuż przedłużenia Gallestraße, przez co cmentarz ten na planie miasta miał kształt podobny do odwróconej litery „L”.

Cmentarz Żołnierzy Radzieckich na Skowroniej Górze – wrocławska wojenna nekropolia żołnierzy Armii Czerwonej poległych lub zmarłych w wyniku ran i chorób w czasie oblężenia Wrocławia w 1945 roku. Pochowano tu około 7,5 tysiąca żołnierzy, pochodzących głównie z 6. Armii I Frontu Ukraińskiego pod dowództwem generała Władimira Głuzdowskiego. W roku 1945 w tym miejscu położonym w sąsiedztwie kompleksu cmentarzy katolickich i ewangelickich znajdowało się pole tymczasowego pochówku poległych czerwonoarmistów, jedno z ośmiu takich pól grzebalnych we Wrocławiu i najbliższych okolicach. W latach 1947–48 w ramach akcji porządkowania mogił poległych żołnierzy cmentarz na Skowroniej Górze wybrano jako miejsce docelowe pochówku wszystkich poległych w czasie oblężenia Wrocławia. Szczątki pochowanych z pozostałych siedmiu miejsc ekshumowano i przenoszono na ten cmentarz powiększony uprzednio do powierzchni 4 hektarów. W latach 1965–67 dokonano przebudowy nekropolii, nadając jej kształt który przetrwał do dziś. Cmentarz jest podzielony na cztery pola złożone z trzydziestu kwater, każda z nich składa się z dwunastu mogił zbiorowych. Na niektórych mogiłach znajdują się umieszczone przez rodziny i najbliższych tabliczki upamiętniające pochowanych żołnierzy. W roku 1967 odsłonięto pomnik autorstwa Łucji Skomorowskiej wykonany z różnokolorowych odmian granitu, poszczególne elementy tworzące całość pomnika odnoszą się do kwater tworzących nekropolię – na każdym z nich wykute są nazwiska poległych oraz liczba nieznanych pochowanych w odpowiadającej mu kwaterze cmentarza.

Ulica Borowska – ulica Wrocławia, położona w południowej części miasta w miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się droga z Wrocławia do miejscowości Borów (powiat strzeliński), od której ma swoją tak współczesną polską, jak i niemiecką nazwę (do 1945 roku Bohrauerstraße).