Kościół św. Aleksandra w Warszawie

Atelier Amaro – restauracja w Warszawie, działająca w latach 2011–2020. Jej założycielem i szefem kuchni był Wojciech Modest Amaro. Była pierwszą restauracją w Polsce posiadająca gwiazdkę Michelin, uzyskaną wiosną 2013. Utrzymała ją przez kolejne pięć lat.

Plac Trzech Krzyży – zabytkowy plac w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, w ciągu Traktu Królewskiego, położony między wylotami ulic: Nowego Światu, Książęcej, Bolesława Prusa, Wiejskiej, Alej Ujazdowskich, Mokotowskiej, Hożej, Żurawiej i Brackiej. Został ukształtowany w XVIII wieku.

Parafia św. Aleksandra w Warszawie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu śródmiejskiego, archidiecezji warszawskiej, metropolii warszawskiej Kościoła katolickiego, w Warszawie. Obsługiwana przez księży diecezjalnych.

Budynek Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego – gmach znajdujący się w Warszawie przy placu Trzech Krzyży 3/5. Siedziba Ministerstwa Rozwoju i Technologii. Gmach został wzniesiony w latach 1947–1949 według projektu architektów Stanisława Bieńkuńskiego i Stanisława Rychłowskiego z przeznaczeniem na siedzibę Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (PKPG).

Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii – polski zniesiony urząd administracji rządowej obsługujący ministra właściwego do spraw działu administracji rządowej gospodarka. Ministerstwo zostało utworzone 12 stycznia 2018 r. (z mocą obowiązującą od dnia 9 stycznia 2018 r.) po wydzieleniu części komórek z dotychczasowego Ministerstwa Rozwoju. Ministerstwo zostało zlikwidowane 15 listopada 2019 roku w dniu powołania drugiego rządu Mateusza Morawieckiego. 19 listopada 2019 roku z mocą obowiązującą od dnia 15 listopada 2019 roku weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2019 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Rozwoju, które uchyliło przepisy o utworzeniu Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii.

Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego (PKPG) – polska instytucja istniejąca w latach 1949–1956, która przejęła kompetencje zlikwidowanego poprzedniego, pierwszego organu planowania gospodarczego w Polsce Centralnego Urzędu Planowania działającego w latach 1945–1949, Głównego Urzędu Planowania Przestrzennego oraz częściowo Ministerstwa Przemysłu i Handlu. Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego utworzona została 22 kwietnia 1949. Była organem nadrzędnym wobec ministerstw gospodarczych – „superministerstwem”. Zakresem działania obejmowała politykę gospodarczą państwa, w tym opracowywanie narodowych planów gospodarczych i kontrolę nad ich realizacją, nadzór nad systemem planowania, koordynowanie działalności resortów gospodarczych, rozdzielnictwo materiałów i wyrobów gotowych, przestrzenne zagospodarowanie kraju, kształtowanie cen i taryf, organizację przedsiębiorstw, oddziaływanie na sektor prywatny. Komisja odpowiadała za opracowanie i realizację planu sześcioletniego. Przewodniczący PKPG sprawował nadzór m.in. nad: Głównym Urzędem Statystycznym, Urzędem Patentowym, Głównym Urzędem Miar, Polskim Komitetem Normalizacyjnym, Instytutem Ekonomiki i Organizacji Przemysłu. PKPG była głównym organem kierującym gospodarką państwa i kształtującym jego politykę ekonomiczną. Jej powołanie istotnie przyczyniło się do centralizacji zarządzania gospodarką i ograniczania samodzielności poszczególnych szczebli zarządzania. PKPG, bazując na sowieckich rozwiązaniach, zwiększała liczbę wskaźników ustalanych centralnie kosztem inicjatywy przedsiębiorstw i jednostek administracji terenowej. PKPG rozwiązano 15 listopada 1956 ze względu na zmiany polityczne. Została zastąpiona przez Komisję Planowania przy Radzie Ministrów.

Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej – polski zniesiony urząd administracji rządowej obsługujący ministra właściwego do spraw działu administracji rządowej: gospodarka, praca, rozwój regionalny, turystyka, zabezpieczenie społeczne. Ministerstwo zostało utworzone rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 stycznia 2003 r. (wchodzącym w życie dzień później z mocą obowiązującą następnego dnia). Zniesione zostało rozporządzeniem Rady Ministrów z 2 maja 2004 r., komórki organizacyjne włączono w nowe Ministerstwo Gospodarki i Pracy.

Ministerstwo Gospodarki i Pracy – polski zniesiony urząd administracji rządowej obsługujący ministra właściwego do spraw działów administracji rządowej: gospodarka, praca, rozwój regionalny, turystyka. Ministerstwo zostało utworzone rozporządzeniem Rady Ministrów z 2 maja 2004 r. (wchodzącym w życie dzień później z mocą obowiązującą 4 maja 2004 r.). Zniesione zostało rozporządzeniem Rady Ministrów z 31 października 2005 r., komórki organizacyjne włączono w nowe Ministerstwo Gospodarki.

Ministerstwo Gospodarki – polski zniesiony urząd administracji rządowej obsługujący ministra właściwego do spraw działu administracji rządowej gospodarka. Ministerstwo istniało w latach 1999–2003 oraz w latach 2005–2015. W latach 2015–2018 zadania obsługi działu gospodarka wykonywało Ministerstwo Rozwoju, a od 2018 r. Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii. Ministerstwo zostało utworzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1999 r. (wchodzącym w życie dzień później z mocą obowiązującą 10 listopada 1999r.). Zniesione zostało rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 stycznia 2003 r., komórki organizacyjne włączono w nowe Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Ponownie Ministerstwo zostało utworzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. (wchodzącym w życie tego samego dnia). Zniesione zostało rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2015 r., komórki organizacyjne włączono w nowe Ministerstwo Rozwoju.

Kamienica Sukertów, także kamienica Bronisława Sukierta – kamienica w Warszawie znajdująca się przy ulicy Hożej 1 róg ul. Mokotowskiej, przy placu Trzech Krzyży.

Kamienica Andrzeja Strońskiego przy Nowym Świecie 1 – klasycystyczna kamienica pałacowa wzniesiona przez Andrzeja Strońskiego, znajdująca się przy ulicy Nowy Świat 1 w Warszawie, stykająca się z kamienicą stojącą na rogu Nowego Światu i placu Trzech Krzyży (plac Trzech Krzyży 16).

Pomnik Wandy Tazbir – pomnik w formie kamiennej ławki, umieszczony na dziedzińcu Instytutu Głuchoniemych w Warszawie przy pl. Trzech Krzyży 4/6, upamiętniający harcmistrzynię Wandę Tazbir (ur. 1920, zm. 2006) – instruktorkę Związku Harcerstwa Polskiego, uczestniczkę powstania warszawskiego. Został odsłonięty 21 października 2007.