place

Krze

Dzielnice i osiedla Trzebini

Krze – osiedle miasta Trzebinia, w powiecie chrzanowskim, w województwie małopolskim. W latach 1975–1998 była to odrębna miejscowość należąca do województwa katowickiego. Początki wsi Krze sięgają 1861 roku, kiedy wraz z otwarciem na tym terenie pierwszej kopalni Izabella-Nowa pracownicy zaczęli osiedlać się w jej okolicy. W 1912 roku, 3 km od kopalni, otwarte zostały zakłady Górka. Bliskość tych dwóch zakładów sprawiła, że po niedługim czasie obie grupy domów połączyły się. Obecnie osiedle nadal składa się z dwóch części oddzielonych od siebie niewielkim wniesieniem i ogródkami działkowymi. Jedna z tych części potocznie nazywana jest „Kopalnią”, z powodu znajdującej się tam nieczynnej Kopalni Węgla Kamiennego Siersza.

Fragment artykułu z Wikipedii Krze (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Krze
Rodzinna, gmina Trzebinia

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: KrzeCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.180833 ° E 19.460111 °
placePokaż na mapie

Adres

Rodzinna 16
32-540 gmina Trzebinia, Osiedle Krze
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół św. Barbary w Trzebini
Kościół św. Barbary w Trzebini

Kościół św. Barbary – rzymskokatolicki kościół parafialny oraz konwentualny felicjanek, znajdujący się przy ul. Tysiąclecia 51 w dzielnicy Wodna w Trzebini, w powiecie chrzanowskim województwa małopolskiego. Świątynia została ufundowana przez Andrzeja Kazimierza Potockiego, właściciela Hrabstwa Tenczyńskiego dla sióstr felicjanek. Prace budowlane rozpoczęły się w maju 1892 roku, natomiast w dniu 23 października tego samego roku został wmurowany kamień węgielny, poświęcony przez kardynała Albina Dunajewskiego. Kościół został zaprojektowany przez inżyniera Jacka Matusińskiego w stylu neogotyckim, posiada jedną nawę - obecnie jest to najstarszy budynek sakralny w gminie Trzebinia. Budowa była prowadzona przez Kazimierza Piotrowskiego z Krzeszowic i Jana Bartoneca z Sierszy. W dniu 15 października 1895 roku zostały poświęcone klasztor, szkoła oraz ochronka. Uroczysta konsekracja świątyni, pod wezwaniem świętej Barbary, miała miejsce 2 czerwca 1901 roku. W 1949 roku przy kościele została utworzona parafia. Świątynia nakryta jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym, wnętrze rozświetlają duże okna - ostrołukowe z maswerkami. W oknach są umieszczone witraże z postaciami św. Andrzeja i św. Krystyny, patronów fundatorów Andrzeja i Krystyny Potockich. Witraże wykonano ok 1895 r. w wiedeńskiej pracowni Carl Geyling’s Erben, projektant nieustalony. Chór świątyni jest podparty przez trzy ostrołukowe arkady. Jednolity charakter wnętrza jest zaakcentowany przez ołtarz w stylu neogotyckim z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Barbary. Należy do dekanatu Trzebinia archidiecezji krakowskiej.

Muzeum Regionalne w Trzebini
Muzeum Regionalne w Trzebini

Muzeum Regionalne w Trzebini – placówka wystawiennicza poświęcona historii rozwoju przemysłu w Trzebini. Otwarta została 25 sierpnia 2010 roku przy ul. Grunwaldzkiej 1 wraz z wydzielonym terenem szybu „Zbyszek” zlikwidowanej Kopalni Węgla Kamiennego „Siersza”, na którym znajduje się wieża szybowa oraz budynek z maszyną wyciągową. Od 1996 roku placówka funkcjonowała jako znacznie skromniejsze Muzeum Ziemi Trzebińskiej. Początkowo eksponaty, zgromadzone przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Trzebińskiej „COR”, wystawiano w dwóch pomieszczeniach na terenie Dworu Zieleniewskich w Trzebini. W 2004 r. władze Miasta Trzebini użyczyły Stowarzyszeniu obiekt dawnej łaźni górniczej na terenie nieczynnego szybu „Zbyszek” w Trzebini (ul. Grunwaldzka 1), gdzie wkrótce otwarto Stałą Wystawę Przemysłową. W budynku przeprowadzono prace remontowe i w 2006 r. uruchomiono wystawę poświęconą tematyce 200-lecia tradycji górniczej na Ziemi Trzebińskiej. Wśród eksponatów prezentowanych w muzeum można zobaczyć m.in. stare sztandary, proporce okolicznościowe, medale i odznaki, mapy górnicze i pozwolenia na prowadzenie eksploatacji górniczej. Roboczy i galowy strój górnika, zdjęcia ukazujące bogatą historię zlikwidowanej Kopalni Węgla Kamiennego „Siersza” i ZG „Trzebionka” oraz różnego rodzaju aparaty i urządzenia górnicze (pochłaniacze, lampy akumulatorowe, aparaty tlenowe i ucieczkowe, znaczki identyfikacyjne, metanomierze). Znajdują się tam również archiwalne książki i foldery poświęcone górnictwu, miniaturowe modele urządzeń górniczych m.in. przenośników, wagonów, szybów, obudów zmechanizowanych i drewnianych, wentylatorów, kołowrotów.