Lądowisko Poznań-Szpital Wojewódzki

Szpital Wojewódzki w Poznaniu (dawniej: Wojewódzki Szpital Zespolony) – modernistyczne, rozległe założenie szpitalne, zlokalizowane w Poznaniu na Winiarach, przy ul. Juraszów 7/19, w sąsiedztwie Wielkopolskiego Centrum Pediatrii oraz (nieco dalej) Szpitala MSWiA.

Wielkopolskie Centrum Pediatrii (WCP), w 2022 Wielkopolskie Centrum Zdrowia Dziecka – zlokalizowany pomiędzy ulicami Wrzoska, Dojazd i Witosa na Winiarach w Poznaniu szpital pediatryczny, który jest najnowocześniejszym szpitalem dziecięcym w Polsce.

Szpital Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Poznaniu – modernistyczny kompleks szpitalny w formie punktowca, zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Adama Wrzoska (adres: ul. Dojazd 34), na Winiarach.

Rondo im. Edwarda Dembowskiego (pot. Obornickie) – zbudowane w latach 90. XX wieku rondo w Poznaniu, znajdujące się na granicy Winiar i Piątkowa. Nosi imię Edwarda Dembowskiego, polskiego działacza lewicy niepodległościowej z czasów zaborów. Mimo to, na oznakowaniu w ramach Systemu Informacji Miejskiej widnieje nazwa potoczna. Rondo pokrywa się z planowanym przebiegiem III ramy komunikacyjnej. Krzyżują się na nim następujące ulice: Obszar na północ od ronda Obornickiego należy do osiedla Piątkowo.

Osiedle Winiary – osiedle mieszkaniowe w Poznaniu, na terenie historycznych Winiar, na osiedlu samorządowym Winiary, składające się wyłącznie z bloków wielorodzinnych. Jądrem osiedla jest jeden z najdłuższych budynków w Poznaniu – tzw. Rogal oraz kilka punktowców.

Bonin – część osiedla Winiary w północno-zachodniej części Poznania, obecnie jednak utożsamiana z samodzielną jednostką osadniczą. Sama ulica Bonin nosiła dawniej nazwę Podgórna, ale po przyłączeniu Winiar i Bonina do Poznania w 1925 nazwę zmieniono na obecną (1926).

Winiary – część miasta Poznania, a zarazem jednostka obszarowa w Systemie Informacji Miejskiej, a także osiedle administracyjne w północnej części miasta.

Ulica Winiarska – ulica na poznańskich Winiarach. Wraz z ulicami Obornicką (obecną Piątkowską) i św. Leonarda stanowiła główną oś założenia wsi Winiary, a potem (od 1925) tej dzielnicy Poznania.

Ulica Piątkowska – ulica w Poznaniu, biegnąca od Winiar w kierunku północnym, do Trójpola i kończąca się na skraju Piątkowa. Dawniej stanowiła część ul. Obornickiej. Do 1918 nosiła nazwę Chaussee v.Obornik, 1918–1939: Obornicka, 1939–1945: Obornikerstrasse, Obersalzbergerallee, od 1945: Obornicka. Na całej długości posiada kategorię drogi powiatowej.

Zespół klasztorny Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej w Poznaniu – zabytkowy zespół klasztorny w Poznaniu, znajdujący się na terenie Winiar (w bezpośrednim sąsiedztwie Osiedla Powstańców Warszawy), przy ul. Piątkowskiej 148.

Ulica św. Leonarda – ulica na poznańskich Winiarach. Wraz z ulicami Obornicką (obecną Piątkowską) i Winiarską stanowiła główną oś założenia wsi Winiary, a potem (od 1925) tej dzielnicy Poznania. Upamiętnia pierwotną świątynię parafialną wsi Winiary.

Szkoła na Boninie – budynek szkolny zlokalizowany w Poznaniu, na Boninie, przy ul. Widnej 1. Na terenach w rejonie ulicy Widnej postanowiono w końcu lat 20. XX wieku stworzyć wzorcowy kompleks szkolno-wychowawczy, w oparciu o najnowsze tendencje pedagogiczne tamtego okresu. Plan takiego zespołu stworzył Kazimierz Ruciński. Zawarł w nim wieloobiektową wizję urbanistyczną, zawierającą dwuoodziałową szkołę powszechną, ochronkę, boiska i dwa domy nauczycielskie. Wszystko to spinać miał rozległy ogród francuski o kilku kwaterach. Do realizacji całości programu nigdy nie doszło. W latach 1928-1929 zbudowano tylko jeden budynek szkolny z łącznikiem i salę gimnastyczną. Była to pierwsza część symetrycznego założenia szkolnego. Druga już nie powstała. Początkowo uczyły się w niej wyłącznie dziewczęta (około 700 dzieci). Poświęcenia obiektu dokonał ksiądz Witold Żuchowski, a pierwszym dyrektorem była Helena Schneiderówna. Szkole towarzyszy park angielski (3 ha), na którego skraju w 1948 zbudowano harcówkę (w miejscu projektowanej ochronki). Obok stoi boniński pomnik harcerski. W 1945 szkoła znacznie ucierpiała podczas walk o Cytadelę. Naukę wznowiono 4 września 1945 bez zajęć w zniszczonej jeszcze wówczas sali gimnastycznej. Na trzy zmiany uczyło się tam wtedy 610 dzieci, a kierownikiem została Stefania Jasielska. Ponownego poświęcenia dokonał ksiądz Czesław Garstecki. Władze oświatowe zlikwidowały patronat nad szkołą Marii Konopnickiej. Imię Stefana Czarnieckiego nadano w 1975. Szkoła, zaraz po ukończeniu (1929) służyła jako hotel turystyczny dla gości odwiedzających PeWuKę. Obecnie mieści XXV LO (w 1992 szkołę podstawową przeniesiono do budynku wzniesionego na Osiedlu Winiary).