place

Muzeum Powstania Warszawskiego

Artykuły z propozycjami tłumaczeńCzyste (Warszawa)Laureaci Nagrody Totus TuusMuzea historyczne w WarszawieMuzea odznaczone Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Obiekty nagrodzone Nagrodą Roku SARPOrganizacje odznaczone Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”Organizacje odznaczone Medalem Milito Pro ChristoOrganizacje odznaczone Medalem Pro MemoriaPolskie Państwo PodziemnePolskie muzea rejestrowanePowstanie warszawskieProjekty nagrodzone Nagrodą Architektoniczną Prezydenta m.st. WarszawySamorządowe instytucje kultury
Muzeum Powstania Warszawskiego 2023
Muzeum Powstania Warszawskiego 2023

Muzeum Powstania Warszawskiego – muzeum historyczne w Warszawie, samorządowa instytucja kultury m.st. Warszawy, utworzone w 1983 jako Muzeum i Archiwum Powstania Warszawskiego. Zostało otwarte 31 lipca 2004, w przeddzień 60. rocznicy wybuchu powstania. Mieści się w dawnej Elektrowni Tramwajowej przy ul. Grzybowskiej 79. Główne wejście do muzeum znajduje się od strony ul. Przyokopowej. Placówka dokumentuje historię powstania warszawskiego. Prowadzi działalność naukowo-badawczą oraz edukacyjną poświęconą dziejom powstania, a także historii i działalności Polskiego Państwa Podziemnego. Ma stanowić hołd wobec tych, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę i jej stolicę, pokazując następnym pokoleniom Polaków sens tamtych wydarzeń. Ekspozycja przedstawia walkę i codzienność powstania na tle okupacji, poprzez ukazanie złożonej sytuacji międzynarodowej, aż po powojenny terror komunistyczny i losy powstańców w PRL-u. Muzeum wykorzystuje nowoczesne techniki audiowizualne. Są one bardzo przydatne w dotarciu do jednego z głównych jego adresatów, jakim jest młodzież, pozwalają także w sposób inspirujący opowiadać o historii i patriotyzmie. Muzeum Powstania Warszawskiego zgromadziło ponad 30 tys. eksponatów. Przez pierwsze 10 lat działalności odwiedziło je ponad 4,6 mln osób. Dyrektorem instytucji od momentu jej powstania w 2004 jest Jan Ołdakowski.

Fragment artykułu z Wikipedii Muzeum Powstania Warszawskiego (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Muzeum Powstania Warszawskiego
Airport Boulevard, Pensacola

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Numer telefonu Strona internetowa Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Muzeum Powstania WarszawskiegoCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.232222 ° E 20.980833 °
placePokaż na mapie

Adres

Pensacola International Airport (Pensacola Gulf Coast Regional Airport)

Airport Boulevard 2430
32504 Pensacola
Florida, United States
mapOtwórz w Mapach Google

Numer telefonu
City of Pensacola

call+18504365000

Strona internetowa
flypensacola.com

linkOdwiedź stronę

Muzeum Powstania Warszawskiego 2023
Muzeum Powstania Warszawskiego 2023
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Konferencja Episkopatu Polski
Konferencja Episkopatu Polski

Konferencja Episkopatu Polski (w skrócie: KEP, łac. Conferentia Episcoporum Poloniae) – w Kościele katolickim w Polsce konferencja episkopatu zrzeszająca biskupów z Polski, mająca na celu koordynację prac biskupów i współpracę w rozwiązywaniu wspólnych problemów. Biskupi w Polsce zrzeszają się w konferencje od roku 1918. Konferencja episkopatu Kościoła katolickiego w Polsce posiada osobowość prawną z siedzibą w Warszawie. Od roku 1918 ogół biskupów polskich tworzy plenarną konferencję episkopatu. Powstanie krajowej Konferencji Episkopatu Polski zbiegło się w czasie z wejściem w życie kodeksu prawa kanonicznego. W okresie okupacji w latach 1939–1944 po wyjeździe do Rzymu (w porozumieniu z rządem i nuncjuszem apostolskim abp. Filippem Cortesim) prymasa kard. Augusta Hlonda we wrześniu 1939, faktyczną głową Kościoła w Polsce był kard. Adam Sapieha, który dwukrotnie doprowadził do konferencji plenarnych episkopatu Generalnego Gubernatorstwa, które odbyły się w Krakowie 5 maja 1942 i 8 czerwca 1943. Pomimo sprzeciwu rządu w Londynie, 20 lipca 1945 wrócił z emigracji do Poznania prymas kard. August Hlond. Na mocy uprawnień otrzymanych od Stolicy Apostolskiej 8 sierpnia 1945, kard. August Hlond zorganizował na tzw. Ziemiach Odzyskanych cztery odrębne jednostki administracyjne jako przyszłe diecezje katolickie, oraz mianował pięciu polskich administratorów ad nutum Sanctae Sedis. Od roku 1963 biskupi pomocniczy otrzymali takie same uprawnienia, jak biskupi diecezjalni.