place

Parafia św. Marcina w Świętem

Parafie archidiecezji wrocławskiejParafie pod wezwaniem św. MarcinaReligia w gminie Środa ŚląskaŚwięte (województwo dolnośląskie)
SM Święte kościół św Marcina (0) ID 597284
SM Święte kościół św Marcina (0) ID 597284

Parafia św. Marcina w Świętem − rzymskokatolicka parafia erygowana w XIV w. należąca do dekanatu Miękinia w archidiecezji wrocławskiej. Kościół parafialny św. Marcina znajduje się we wsi Święte, kościół filialny Podwyższenia Krzyża Świętego w Źródłach, natomiast kaplica mszalna Matki Bożej Bolesnej w Juszczynie. W tych trzech miejscowościach są także cmentarze należące do parafii. Odpust przypada 11 listopada (wspomnienie św. Marcina), 14 września (Podwyższenie Krzyża Świętego) i 15 września (wspomnienie Matki Bożej Bolesnej). Od 2003 roku proboszczem parafii jest ksiądz ks. mgr Krzysztof Bigoń EC.

Fragment artykułu z Wikipedii Parafia św. Marcina w Świętem (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Parafia św. Marcina w Świętem
gmina Środa Śląska

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Parafia św. Marcina w ŚwiętemCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.18216 ° E 16.65977 °
placePokaż na mapie

Adres

61
55-300 gmina Środa Śląska
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

SM Święte kościół św Marcina (0) ID 597284
SM Święte kościół św Marcina (0) ID 597284
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Rezerwat przyrody Zabór
Rezerwat przyrody Zabór

Rezerwat przyrody Zabór – leśny rezerwat przyrody, chroniący silnie podmokły las łęgowy. Zlokalizowany jest na Nizinie Śląskiej, w gminie Miękinia, pomiędzy Miękinią a Zaborem Wielkim, na wysokości około 110 m n.p.m. Rezerwat znajduje się w obrębie obszarów Natura 2000 PLB020008 i PLH020018 Łęgi Odrzańskie. Pierwotnie utworzony przez okręgowe władze niemieckie w czasie II wojny światowej, w 1941, w celu ochrony unikatowych, podmokłych lasów z dużym udziałem olszy czarnej. Ówczesny rezerwat był nieco większy i liczył 36,72 ha. Po wojnie założono rezerwat ponownie dopiero w 1959 na powierzchni 33,91 ha. W roku 2011 powiększono obszar rezerwatu do 35,23 ha. Zajmuje płaski, bagnisty teren, wzdłuż dopływów Czarnej Strugi. Dominuje tu las łęgowy o bogatym (139 gatunków) składzie gatunkowym z naturalnymi zespołami roślinności na piętrach dolnych. Planowane jest rozszerzenie terenów chronionych do około 200 ha. W rezerwacie rosną m.in.: olsza czarna, dąb szypułkowy, brzoza omszona i wierzba krucha, okrężnica bagienna, kosaciec żółty oraz chroniony wilczomlecz błotny. Ze zwierząt spotykamy, takie jak: zaskroniec, jaszczurka żyworodna, padalec, bóbr europejski, zając szarak, sarna, jeleń, dzik, gacek brunatny, dzięcioł krętogłów, pełzacz ogrodowy, bocian czarny i żuraw (te dwa ostatnie w pobliżu). Swoje jedyne stanowisko na terenie zachodniej części kraju posiada tutaj żaba dalmatyńska, jednak prawdopodobnie jest ono zanikłe wskutek powodzi z 1997 r.