Kamienica Izaaka Rothberga w Warszawie

Zamach na Aleksieja Lizariewa – zamach wykonany w Warszawie 4 maja 1928 r. na szefa misji handlowej ZSRR.

Dom Pisarzy – nieformalne określenie bloku mieszkalnego, znajdującego się przy ulicy Marszałkowskiej 68/70 (róg ulicy ks. I. Skorupki 2) w Warszawie.

Ulica Wilcza – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Parafia Miłosierdzia Bożego w Warszawie – parafia Kościoła Polskokatolickiego w RP, w dekanacie warszawsko-łódzkim diecezji warszawskiej.

Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Polskokatolickiego w Warszawie – jedyne seminarium duchowne Kościoła Polskokatolickiego w RP, założone w początkach 1960 przez bp. dra Maksymiliana Rodego, ale mające swoją genezę w okresie XX-lecia międzywojennego. Seminarium kształci przyszłych księży polskokatolickich oraz świeckich pracujących w przyszłości dla dobra wspólnoty, według własnego programu metodyczno-wychowawczego. Wyższe Seminarium Duchowne Kościoła Polskokatolickiego w Warszawie jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii starokatolickiej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe. Seminarzyści kształcący się w seminarium zdobywają wykształcenie na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.

Kamienica Taubenhausa – zabytkowa neogotycka kamienica znajdująca się przy ulicy Marszałkowskiej 72 w Warszawie.

Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG) – instytucja gwarantująca depozyty banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w Polsce. Realizuje także działalność pomocową w stosunku do instytucji bankowych zagrożonych upadłością. Powstała na mocy ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym z dnia 14 grudnia 1994 Od 9 października 2016 jego funkcjonowanie reguluje ustawa z dnia 10 czerwca 2016 o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz.U. z 2025 r. poz. 643). BFG ma siedzibę przy ul. ks. Ignacego Jana Skorupki 4 w Warszawie.

Dworek Wojciecha Grabowskiego – murowany dworek w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej wzniesiony ok. 1835, będący niemal dokładną, ale zmniejszoną repliką XVIII-wiecznego dworku „Pod filarkami”. Był parterowy i dwutraktowy. Miał dziewięcioosiową elewację frontową, którą akcentował usytuowany pośrodku ganek wsparty na dwóch szeroko rozstawionych parach okrągłych filarów. W nim mieściło się wejście i dwa flankujące go owalne okna (pozostałe były prostokątne). W łamanym dachu ceramicznym znajdowały się lukarny, środkową usytuowano na osi ganku. Pod koniec XIX wieku W. Adamski otworzył tu restaurację „Pod nowymi filarami”, nazywając ją przez sentyment do nieistniejącego już dworku „Pod filarkami”, którego był ostatnim restauratorem. Na miejscu dworku w latach 1895–1897 wybudowano kamienicę Wiktoryna Kosmowskiego.

Kamienica Wiktoryna Kosmowskiego (nazywana także kamienicą Józefa Rotbarda) – eklektyczna kamienica znajdująca się przy ul. Marszałkowskiej 62 w Warszawie.

Włoski Instytut Kultury (wł.: Istituto Italiano di Cultura di Varsavia) – włoska instytucja promocji kultury mieszcząca się w Warszawie w kamienicy Taubenhausa przy ul. Marszałkowskiej 72. Instytut powstał w 1934 i od tego czasu działa jako sekcja kulturalna włoskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Do jego zadań należy m.in.: organizowanie osobom spoza Włoch zapisów do włoskich szkół i uczelni, prowadzenie kursów językowych, udzielanie stypendiów, organizowanie wyjazdów w celach naukowych. Instytut zajmuje się także promocją kultury włoskiej poza granicami kraju, informacją; prowadzi również bibliotekę. Organizuje, samodzielnie lub we współpracy z polskimi instytutami, różnego rodzaju spotkania, imprezy kulturalne.

Budynek Centrali Ogrodniczej, także Biurowiec Centrali Ogrodniczej i Metrobudowy – pierwotna nazwa budynku biurowego w Warszawie, usytuowanego na rogu ulic: Marszałkowskiej i Wilczej.

Kamienica przy ul. Marszałkowskiej 60 – budynek mieszkalny w Warszawie.