Strażnica pożarowa przy ul. Grunwaldzkiej w Poznaniu

Hotel Polonia w Poznaniu – okazały, zabytkowy gmach dawnego hotelu, o klasycznych formach, zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Grunwaldzkiej 16-18 (róg Stolarskiej). Po wybudowaniu był największym hotelem w Polsce pod względem liczby łóżek. W latach 1945–2012 mieścił się w nim szpital wojskowy, a obecnie Szpital Kliniczny UM.

Kościół św. Michała Archanioła w Poznaniu – zabytkowa świątynia znajdująca się na poznańskim Grunwaldzie (Osiedle Św. Łazarz) przy ul. Stolarskiej 7. Od 2017 r. wielkopostny kościół stacyjny.

Szpital przy ul. Grunwaldzkiej w Poznaniu – szpital specjalistyczny działający w budynku dawnego Hotelu Polonia w Poznaniu. Najpierw funkcjonował jako okręgowy, a następnie rejonowy szpital wojskowy. W latach 1945–2011 podlegał Ministerstwu Obrony Narodowej jako 111 Szpital Wojskowy w Poznaniu. Od 2012 roku w strukturach Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, początkowo jako samodzielny Specjalistyczny Szpital Kliniczny, a obecnie jako część Szpitala Klinicznego im. Heliodora Święcickiego.

Wystawa Zdobyczy Wojennych w Poznaniu (niem. Kriegsbeute-Ausstellung Posen) – wystawa zorganizowana w 1917 na terenie ogrodu i restauracji tzw. établissement „Friedrichspark” (Park Fryderykowski), którego właścicielem od 1908 był żydowski przemysłowiec Artur Kronthal, który z kolei dzierżawił obiekt Gustavowi Gaumerowi. Położony był przy ówczesnej Auguste-Victoria-Straße (obecnie ul. Grunwaldzkiej) w Poznaniu.

Willa Flora (także: Willa Nova) – neorenesansowa willa w Poznaniu, zlokalizowana przy ul. Grunwaldzkiej 3 (dawniej Augusty Wiktorii), na Grunwaldzie, na osiedlu administracyjnym Św. Łazarz.

Parafia pw. Świętego Michała Archanioła w Poznaniu – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji poznańskiej w dekanacie Poznań-Jeżyce. Erygowana w 1932. Mieści się przy ulicy Stolarskiej.

Kamienica Bolesława Richelieu – zabytkowa kamienica zlokalizowana w Poznaniu, przy ul. Grunwaldzkiej 20a (róg Stolarskiej) na Grunwaldzie (Osiedle Św. Łazarz), w bezpośrednim sąsiedztwie dawnego hotelu Polonia. Budynek wpisany do rejestru zabytków pod nr A 469 w dniu 14 czerwca 2002 roku. Obiekt wzniesiono w latach 1901-1902, według projektu Paula Pitta dla Bolesława Richelieu – sztukatora, z którym Paul Pitt ściśle współpracował. Kamienica wykonana została w stylu secesyjnym. Wybudowana na rzucie litery „L” jest czterokondygnacyjna, z wysokim, wielospadowym dachem, kryjącym użytkowe poddasze. Bryłę budynku wzbogaca narożna wieżyczka zwieńczona hełmem. Elewacje posiadają bogaty wystrój architektoniczno-rzeźbiarski, ozdobione są balkonami i szczytami. Wśród dekoracji sztukatorskich wykonanych przez Bolesława Richelieu wyróżniają się przedstawienia fantastycznych zwierząt i roślin, takie jak wizerunek smoka wieńczący portal, fantastyczne węże zdobiące fryz między trzecią a czwartą kondygnacją kamienicy oraz dominujące w elewacji przedstawienie drzewa w centralnej części czwartej kondygnacji. Przy głównym wejściu do budynku zachowała się sygnatura architekta.

Miejska Szkoła Handlowa (obecnie: Zespół Szkół Handlowych im. Bohaterów Poznańskiego Czerwca '56) – kompleks edukacyjny zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Śniadeckich 54/58 na Grunwaldzie (Osiedle Św. Łazarz).

Dom oficerski przy ul. Szylinga – dom mieszkalny dla oficerów Wojska Polskiego, zbudowany w początkach lat 30. XX wieku w Poznaniu, przy ul. Szylinga 6/10, na Grunwaldzie na osiedlu administracyjnym Św. Łazarz.

Pomnik 6. Pułku Grenadierów w Poznaniu (niem. Denkmal des Grenadier-Regiments Graf Kleist von Nollendorf Nr. 6) – pomnik 6. Pułku Grenadierów im. Hrabiego Kleista von Nollendorfa w Poznaniu. Usytuowany był na terenie koszar 6. Pułku Grenadierów, pośrodku placu strzelniczego piechoty przy obecnej ul. Arnolda Szylinga w Poznaniu. Upamiętniał żołnierzy 6. pułku grenadierów poległych podczas wojny z Austrią w 1866 oraz wojny z Francją w 1870–1871. Usunięty pod koniec lat 70. XX wieku.

Kasyno 6. Pułku Grenadierów – neobarokowy budynek restauracyjny w Poznaniu, zlokalizowany przy ul. Bukowskiej 20, na granicy Grunwaldu (osiedle administracyjne Św. Łazarz) i Jeżyc.

I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego, wchodzące wraz z I Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych, a w latach 2001–2019 również Gimnazjum Dwujęzycznym im. Karola Marcinkowskiego, w skład Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 w Poznaniu – najstarsze państwowe liceum w Poznaniu, nazywane również Marcinkiem. Zajmuje neogotycki budynek przy ul. Bukowskiej 16, wzniesiony w latach 1901–1903 dla niemieckiego Królewskiego Gimnazjum im. Augusty Wiktorii, którego powołanie miało służyć germanizacji terenów Wielkopolski. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, 1 maja 1919 przemianowano je na polskie Państwowe Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego. W czasie II wojny światowej budynek zajmowały szpitale wojskowe, kolejno: niemiecki i radziecki. Z tego względu szkoła odzyskała swój gmach dopiero z końcem 1945 roku, choć lekcje wznowiono w innych budynkach jeszcze przed wyzwoleniem miasta. W latach 60. szkołę stowarzyszono w UNESCO i rozpoczęto w niej rozszerzone nauczanie języka francuskiego, od 1991 roku prowadzone przez sekcję dwujęzyczną. Od początku istnienia polskiej instytucji funkcjonuje przy niej szczep harcerski „Błękitna Czternastka”, a od 1989 również, pełniące funkcję pomocniczą Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. K. Marcinkowskiego. Na przestrzeni lat szkoła wydawała liczne czasopisma, jest również organizatorem ogólnopolskiego festiwalu teatralnego oraz lokalnych konferencji TED.