place

Feminist Majority Foundation

Fundacje w Stanach ZjednoczonychOrganizacje feministyczne w Stanach ZjednoczonychRuch pro-choice
Feminist majority foundation sarah stierch
Feminist majority foundation sarah stierch

Feminist Majority Foundation (FMF) – amerykańska feministyczna organizacja pozarządowa. Wśród jej głównych celów są równouprawnienie kobiet, działanie na rzecz praw reprodukcyjnych kobiet oraz przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet. Siedziba organizacji mieści się w Arlington w Wirginii. Nazwa fundacji pochodzi od sondażu Newsweeka przeprowadzonego w 1986 roku przez Instytut Gallupa, który wykazał, że większość Amerykanek określa się jako feministki. Założycielka i prezes fundacji Eleanor Smeal wybrała tę nazwę, by rozpowszechniać informację, że wśród kobiet w Stanach Zjednoczonych większość stanowią feministki.

Fragment artykułu z Wikipedii Feminist Majority Foundation (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Feminist Majority Foundation
Clarendon Boulevard, Arlington Rosslyn

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Strona internetowa Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Feminist Majority FoundationCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 38.893889 ° E -77.076944 °
placePokaż na mapie

Adres

Bennett Park Apartments

Clarendon Boulevard 1601
22209 Arlington, Rosslyn
Wirginia, Stany Zjednoczone
mapOtwórz w Mapach Google

Strona internetowa
bennettparkapts.com

linkOdwiedź stronę

Feminist majority foundation sarah stierch
Feminist majority foundation sarah stierch
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Cmentarz Narodowy w Arlington
Cmentarz Narodowy w Arlington

Cmentarz Narodowy w Arlington (ang. Arlington National Cemetery) – amerykański cmentarz wojskowy położony w Arlington, w stanie Wirginia na terenie Stanów Zjednoczonych. Cmentarz został założony podczas wojny secesyjnej poprzez wykupienie posiadłości Arlington House, należącej do Mary Ann Lee, żony generała wojsk konfederacji Roberta E. Lee. Na terenie nekropolii pochowanych jest ok. 400 000 zmarłych członków sił zbrojnych, weteranów z wszystkich wojen, w których brały udział Stany Zjednoczone w całej swej historii, począwszy od rewolucji amerykańskiej, oraz członkowie ich rodzin. Poza tym jest to miejsce pochówku niewielkiej liczby cywilów, którzy w jakiś sposób byli związani z armią lub polegli w czasie pełnienia obowiązków. Na cmentarzu w Arlington miały miejsce pogrzeby państwowe – William Taft, John F. Kennedy, Robert F. Kennedy oraz gen. John Pershing. Do roku 1992 na cmentarzu znajdował się grób Ignacego Jana Paderewskiego. Cmentarz jest położony na zachód od miasta Waszyngton, za rzeką Potomak. Tuż obok, po południowo-wschodniej stronie, znajduje się budynek Pentagonu. Główne obiekty cmentarza to amfiteatr oraz Grób Nieznanych Żołnierzy zawierający szczątki niezidentyfikowanych amerykańskich żołnierzy, ofiar I wojny światowej, II wojny światowej oraz wojny koreańskiej i wojny wietnamskiej, przy którym przez 24 godziny i 365 dni w roku utrzymywana jest warta honorowa. Inne często odwiedzane miejsca na terenie Narodowego Cmentarza w Arlington to grób prezydenta Stanów Zjednoczonych Johna F. Kennedy’ego i jego brata Roberta Kennedy’ego, monument poświęcony 266 marynarzom krążownika pancernego USS „Maine”, którzy zginęli w efekcie eksplozji i zatonięcia okrętu w 1898 roku oraz miejsce pamięci ofiar lotów promów kosmicznych Challenger i Columbia, które zakończyły się katastrofami.

Dumbarton Oaks
Dumbarton Oaks

Dumbarton Oaks − pałac w stylu federalnym wraz z przyległymi ogrodami zlokalizowany w waszyngtońskiej dzielnicy Georgetown, siedziba biblioteki Dumbarton Oaks Research Library and Collection, centrum bizantynologii, centrum studiów cywilizacji prekolumbijskich oraz ośrodek studiów architektury krajobrazu. Ośrodek naukowy wydaje własne czasopismo Dumbarton Oaks Papers i inne monografie dotyczące trzech wymienionych powyżej dziedzin. Willa była waszyngtońską siedzibą amerykańskiego senatora i wiceprezydenta Johna Caldwella Calhouna. W 1920 zakupił ją Robert Woods Bliss (1875-1962) wraz ze swoją żoną kolekcjonerką sztuki Mildred Bliss Barnes (1875-1969). W XX w. obiekt przekształcił architekt Philip Johnson. Małżeństwo Blissów wzbogaciło posiadłość w pokaźną bibliotekę i zbiory sztuki. W 1940 postanowili ofiarować dom wraz ze zbiorami na cele Dumbarton Oaks Research Library and Collection. Instytucja ta została również zabezpieczona przez nich finansowo. Odpowiedzialność za jej rozwój powierzono Uniwersytetowi Harvarda. Początkowo zakres działań badawczych obejmował tylko bizantologię. Księgozbiór Dumbarton Oaks liczy 100.000 woluminów. Część naukowców jest na stałe związana z ośrodkiem badawczym. Instytucja oferuje też stypendia. Z willą sąsiaduje czterohektarowy teren zielony, obejmujący ogrody i park. Zaprojektowała go w latach 1922-1947 Beatrix Farrand przy współpracy z Mildred Bliss. Ogrody zakładano na schodzących w kierunku strumienia tarasach za głównym budynkiem willowym. Część terenów celowo nie została zmodyfikowana przy projektowaniu architektury ogrodowej. Tereny ogrodowe otwarte są dla zwiedzających. Wyróżnia się następujące części ogrodów: Star Garden Green Garden Beech Terrace Urn Terrace Rose Garden Arbor Terrace Fountain Terrace Lover's Lane Pool Pebble Terrace Camellia Circle Prunus Walk Cherry Hill Crabapple Hill Forsythia Hill Fairview Hill W 1938 Igor Strawinski został poproszony o skomponowanie koncertu dla uczczenia trzydziestej rocznicy ślubu Blissów. Koncert ten popularnie nazywany jest "Dumbarton Oaks 8-v-1938" (Concerto in E-flat). W 1944 willa gościła międzynarodową konferencję, podczas której położono fundamenty ideologiczne pod przyszłą Organizację Narodów Zjednoczonych.