Ambasada Nowej Zelandii w Warszawie

Kamienica Sukertów, także kamienica Bronisława Sukierta – kamienica w Warszawie znajdująca się przy ulicy Hożej 1 róg ul. Mokotowskiej, przy placu Trzech Krzyży.

Ośrodek Rozwoju Edukacji w Warszawie (ORE) – publiczna placówka doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym, prowadzona przez Ministra Edukacji. Siedziba ORE znajduje się w Al. Ujazdowskich 28 w Warszawie. Do Ośrodka należy także Centrum Szkoleniowe w Sulejówku. Ośrodek został utworzony 1 stycznia 2010 r. na podstawie Zarządzenia nr 19 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 grudnia 2009 r. w sprawie połączenia Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie i Centrum Metodycznego Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Warszawie w Ośrodek Rozwoju Edukacji w Warszawie. W lipcu 2016 r. do ORE włączono Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej. Celem ORE jest podejmowanie i realizacja działań na rzecz doskonalenia systemu oświaty i podnoszenia jakości edukacji zgodnie z polityką oświatową państwa w obszarze wychowania oraz kształcenia ogólnego, specjalnego, zawodowego i ustawicznego.

Kamienica pod Gigantami (nazwana także Domem pod Atlantami, kamienicą Strzałeckiego lub Domem pod Gigantami) – kamienica znajdująca się w Warszawie w Alejach Ujazdowskich pod nr 24 (dawniej 22, a w okresie międzywojennym pod nr 36). Kamienica została wzniesiona w latach 1904–1907 według projektu Władysława Marconiego.

Fundacja EFC pełna nazwa: Edukacyjna Fundacja im. Romana Czerneckiego – niezależna, niedochodowa organizacja pozarządowa, działająca na rzecz budowy silnej demokratycznej wspólnoty. Realizuje tę misję, wspierając finansowo i organizacyjnie rozwój sektora społecznego w Europie Środkowowschodniej oraz promując edukację humanistyczną, kulturalną i obywatelską.

Ambasada Czarnogóry w Warszawie (czarnogórski Ambasada Crne Gore u Poljskoj) – czarnogórska placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie w kamienicy Ignacego Bernsteina w Alejach Ujazdowskich 41. Ambasador Czarnogóry w Warszawie akredytowany jest także w Republice Estońskiej i Republice Łotewskiej.

Pomnik Wandy Tazbir – pomnik w formie kamiennej ławki, umieszczony na dziedzińcu Instytutu Głuchoniemych w Warszawie przy pl. Trzech Krzyży 4/6, upamiętniający harcmistrzynię Wandę Tazbir (ur. 1920, zm. 2006) – instruktorkę Związku Harcerstwa Polskiego, uczestniczkę powstania warszawskiego. Został odsłonięty 21 października 2007.

Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy (CKF) − samorządową instytucja kultury m.st. Warszawy. Przedmiotem działania CKF jest prowadzenie działalności kulturalnej w zakresie filmu, sztuki, edukacji filmowej i kulturalnej, prezentowania twórczości filmowej, upowszechniania kultury, budowania świadomości dziedzictwa kulturowego, zainteresowania i uznania dla sztuki i osiągnieć naukowych w dziedzinie filmu. Jest twórcą i operatorem miejskiej platformy VOD Warszawa.

Edipresse Polska S.A. – polska filia międzynarodowego szwajcarskiego koncernu mediowego Edipresse istniejąca od 1995 r. z siedzibą w Warszawie. Od 2000 r. ma status spółki akcyjnej ze 100-procentowym udziałem kapitału szwajcarskiego. Edipresse Polska to firma mediowa, zajmująca według badań Gemius/PBI 15 pozycję wśród największych w Polsce wydawców internetowych. W portfolio Spółki wchodzą największe serwisy dla kobiet Polki.pl oraz Wizaz.pl, serwisy o życiu gwiazd - party.pl, viva.pl oraz serwisy skierowane do rodziców np. mamotoja.pl czy niania.pl. Ponadto Edipresse wydaje też tytuły prasowe będące w większości liderami w swoich kategoriach - Viva!, Party.Życie Gwiazd, Uroda Życia, Przyjaciółka, oraz czasopisma dla rodziców Mamo to ja oraz Twoje Dziecko. Edipresse Polska jest organizatorem prestiżowego konkursu VIVA! Photo Awards oraz pokazu mody w Polsce Flesz Fashion Night.

Instytut Głuchoniemych im. Jakuba Falkowskiego – placówka szkolno-wychowawcza dla dzieci i młodzieży z wadami słuchu i mowy założona w 1817 roku. Mieści się przy placu Trzech Krzyży 4/6 w Warszawie. Wniosła duży wkład do powstania i rozwoju polskiego języka migowego i edukacji osób głuchych.

Budynek Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego – gmach znajdujący się w Warszawie przy placu Trzech Krzyży 3/5. Siedziba Ministerstwa Rozwoju i Technologii. Gmach został wzniesiony w latach 1947–1949 według projektu architektów Stanisława Bieńkuńskiego i Stanisława Rychłowskiego z przeznaczeniem na siedzibę Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (PKPG).

Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii – polski zniesiony urząd administracji rządowej obsługujący ministra właściwego do spraw działu administracji rządowej gospodarka. Ministerstwo zostało utworzone 12 stycznia 2018 r. (z mocą obowiązującą od dnia 9 stycznia 2018 r.) po wydzieleniu części komórek z dotychczasowego Ministerstwa Rozwoju. Ministerstwo zostało zlikwidowane 15 listopada 2019 roku w dniu powołania drugiego rządu Mateusza Morawieckiego. 19 listopada 2019 roku z mocą obowiązującą od dnia 15 listopada 2019 roku weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 listopada 2019 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Rozwoju, które uchyliło przepisy o utworzeniu Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii.

Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego (PKPG) – polska instytucja istniejąca w latach 1949–1956, która przejęła kompetencje zlikwidowanego poprzedniego, pierwszego organu planowania gospodarczego w Polsce Centralnego Urzędu Planowania działającego w latach 1945–1949, Głównego Urzędu Planowania Przestrzennego oraz częściowo Ministerstwa Przemysłu i Handlu. Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego utworzona została 22 kwietnia 1949. Była organem nadrzędnym wobec ministerstw gospodarczych – „superministerstwem”. Zakresem działania obejmowała politykę gospodarczą państwa, w tym opracowywanie narodowych planów gospodarczych i kontrolę nad ich realizacją, nadzór nad systemem planowania, koordynowanie działalności resortów gospodarczych, rozdzielnictwo materiałów i wyrobów gotowych, przestrzenne zagospodarowanie kraju, kształtowanie cen i taryf, organizację przedsiębiorstw, oddziaływanie na sektor prywatny. Komisja odpowiadała za opracowanie i realizację planu sześcioletniego. Przewodniczący PKPG sprawował nadzór m.in. nad: Głównym Urzędem Statystycznym, Urzędem Patentowym, Głównym Urzędem Miar, Polskim Komitetem Normalizacyjnym, Instytutem Ekonomiki i Organizacji Przemysłu. PKPG była głównym organem kierującym gospodarką państwa i kształtującym jego politykę ekonomiczną. Jej powołanie istotnie przyczyniło się do centralizacji zarządzania gospodarką i ograniczania samodzielności poszczególnych szczebli zarządzania. PKPG, bazując na sowieckich rozwiązaniach, zwiększała liczbę wskaźników ustalanych centralnie kosztem inicjatywy przedsiębiorstw i jednostek administracji terenowej. PKPG rozwiązano 15 listopada 1956 ze względu na zmiany polityczne. Została zastąpiona przez Komisję Planowania przy Radzie Ministrów.