Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny – polska państwowa instytucja kultury zlokalizowana w Warszawie, jednostka budżetowa podlegająca Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Powstała 29 kwietnia 1955 na mocy uchwały prezydium rządu nr 330/55. Do 1970 istniała pod nazwą Centralne Archiwum Filmowe, do 1987 jako Filmoteka Polska, a następnie jako Filmoteka Narodowa. Od 1 marca 2017, po połączeniu z Narodowym Instytutem Audiowizualnym, pod obecną nazwą.
Przedmiotem działania Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego jest:
gromadzenie, katalogowanie, zachowanie i restaurowanie oraz udostępnianie zbiorów oraz materiałów dokumentacyjnych, dotyczących narodowego dziedzictwa audiowizualnego,
współtworzenie, produkcja, rejestracja i promocja dzieł kultury o wysokim poziomie artystycznym w celu ich emisji w programach mediów publicznych i prywatnych,
produkcja materiałów audiowizualnych o wysokim poziomie artystycznym, dotycząca zagadnień związanych z kulturą, nauką, edukacją w celu ich emisji w programach mediów publicznych i prywatnych lub internecie albo rozpowszechniania w inny sposób,
prowadzenie działalności edukacyjnej, naukowej, wydawniczej i kulturalnej.
Od początku istnienia jest członkiem Międzynarodowej Federacji Archiwów Filmowych, organizacji zrzeszającej większość archiwów filmowych świata. Zbiory taśm filmowych i archiwaliów zgromadzone w instytucji należą do największych w Europie.
Instytucja jest operatorem programu Sieć Kin Studyjnych i Lokalnych.