Targowisko Banacha

XXI Liceum Ogólnokształcące im. Hugona Kołłątaja – ponadpodstawowa publiczna szkoła państwowa w Warszawie.

Obrona Ochoty i Woli (8–9 września 1939) – działania zbrojne prowadzone przez Wojsko Polskie 8–9 września 1939 roku, podczas kampanii wrześniowej, na terenie warszawskich dzielnic Ochota i Wola. Ich rezultatem było odparcie szturmu niemieckiej 4 Dywizji Pancernej (4 DPanc.) i tym samym udaremnienie niemieckiego planu szybkiego zdobycia polskiej stolicy. 8 września 1939 roku niemieckie czołgi dotarły na przedpola Warszawy. W przekonaniu, że sam ich widok złamie wolę walki obrońców, gen. Georg-Hans Reinhardt jeszcze tego samego popołudnia podjął próbę zdobycia miasta z marszu. Niemieckie czołgi, które nadjechały szosą krakowską, zostały jednak odparte ogniem polskiej artylerii i piechoty. Następnego dnia, po podciągnięciu artylerii oraz głównych sił 4 DPanc., Niemcy przystąpili do regularnego szturmu. Jego punkt ciężkości znajdował się na Ochocie, aczkolwiek po pewnym czasie walki wybuchły również na Woli oraz na Polu Mokotowskim. Polscy obrońcy zdołali odeprzeć nieprzyjacielskie natarcie, a 4 DPanc. okupiła nieudaną próbę zdobycia Warszawy czasowym unieruchomieniem nawet do 50% czołgów. Obrona Ochoty i Woli była największym sukcesem odniesionym przez Polaków podczas walk w obronie Warszawy we wrześniu 1939 roku. Odparcie ataku wpłynęło pozytywnie na nastroje żołnierzy i cywilów. W połączeniu z rozpoczętym w tym samym czasie polskim kontruderzeniem nad Bzurą zmusiło Niemców do chwilowego zaprzestania prób zdobycia Warszawy bezpośrednim szturmem.

Topola Obrońców – pomnikowa topola kanadyjska odmiany 'Serotina Aurea' (późna żółtolistna) rosnąca w warszawskiej dzielnicy Ochota przy ul. Grójeckiej 95, obok pomnika Barykada Września.

Pomnik Barykada Września – pomnik według projektu Juliana Pałki, znajdujący się w Warszawie w pobliżu skrzyżowania ul. Grójeckiej z ulicami Stefana Banacha i Bitwy Warszawskiej 1920 r., na wprost wylotu ul. Opaczewskiej.

Narodowe Archiwum Cyfrowe (w skrócie NAC) – centralne archiwum państwowe podległe Naczelnemu Dyrektorowi Archiwów Państwowych, utworzone 16 sierpnia 1955 w Warszawie jako Archiwum Dokumentacji Mechanicznej, obecną nazwę nosi od 8 marca 2008.

Archiwum Akt Nowych (AAN) – centralne archiwum państwowe w Warszawie utworzone w 1919 jako Archiwum Wojskowe przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego; od 1930 nosi obecną nazwę. Pierwszym dyrektorem archiwum był Andrzej Wojtkowski. Jest jednym z trzech polskich archiwów państwowych o charakterze centralnym obok Narodowego Archiwum Cyfrowego i Archiwum Głównego Akt Dawnych.

Głaz Marszałka Józefa Piłsudskiego – kamień pamiątkowy poświęcony Józefowi Piłsudskiemu znajdujący się w Warszawie przy ulicy Grójeckiej. Kamień jest głazem narzutowym – granitognejsem. Ma 215 cm wysokości i 585 cm obwodu. Znajduje się na Ochocie, przy ulicy Metrykantów, na działce ewidencyjnej nr 58 o adresie ulica Grójecka 93, w obrębie geodezyjnym 2-03-09. Jako głaz pamiątkowy został odsłonięty 5 czerwca 1936 roku w ramach otwarcia ogrodu jordanowskiego przy ulicy Opaczewskiej (wówczas lokalizacja pod numerem 1 tej ulicy). Otwarcie miało uroczysty charakter – oprócz prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego wzięły w nim udział pierwsza dama Polski – Maria Mościcka oraz Aleksandra i Wanda Piłsudskie. Na głazie, zgodnie z przeznaczeniem lokalizacji, umieszczono cytat z radiowego przemówienia Józefa Piłsudskiego „Niech się śmieją polskie dzieci śmiechem odrodzenia”. Aleksandra Piłsudska działała w komitecie organizującym ogród jordanowski przy ulicy Opaczewskiej. Głaz przetrwał wojnę. Po kilku latach z powodów politycznych głaz zakopano w pobliżu, skuwszy wcześniej inskrypcję. Po kilkudziesięciu latach mieszkaniec okolicy, Henryk Winczakowski, który znał świadków tego wydarzenia, przypomniał o nim władzom dzielnicy. Głaz udało się odnaleźć pod boiskiem liceum im. Kołłątaja i odkopać. Tablicę z napisem zrekonstruowano niekompletnie, aby zostawić świadectwo historyczne. Głaz ponownie odsłonięto w rocznicę pierwotnej odsłony – 5 czerwca 2012 roku. Nowa lokalizacja znajduje się w pobliżu poprzedniej, przed wejściem do liceum, któremu powierzono opiekę na głazem. W drugim odsłonięciu wzięła udział prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz i przedstawiciele środowisk związanych z Piłsudskim. Rok później głaz uznano za pomnik przyrody.

Ulica Grójecka – główna ulica warszawskiej dzielnicy Ochota, biegnąca od placu Artura Zawiszy do wiaduktu linii radomskiej na granicy z dzielnicą Włochy, gdzie przechodzi w al. Krakowską.

CLX Liceum Ogólnokształcące im. gen. dyw. Stefana Roweckiego „Grota” – jedno z warszawskich liceów, z tradycjami sięgającymi lat 60. XX wieku, uprzednio Gimnazjum nr 15 w Warszawie. Szkoła ta stosuje w swoim systemie oceniania ocenianie kształtujące. Uczniowie mogą też korzystać z tutoringu (metody polegającej na indywidualnych spotkaniach z nauczyciela z uczniami, podczas których nauczyciel przygotowuje ich do samodzielnych decyzji w zakresie ich rozwoju).

Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego PAN – instytut Polskiej Akademii Nauk zajmujący się badaniami w zakresie biologii medycznej oraz medycyny klinicznej.

Instytut Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk (IBB PAN) – jednostka naukowa Polskiej Akademii Nauk o statusie instytutu, z siedzibą w Warszawie. Prowadzi badania podstawowe w dziedzinie nauk biologicznych i chemicznych. Zakres badawczy obejmuje między innymi: biologię molekularną, biochemię, biofizykę, genomikę, proteomikę, transkryptomikę.

Bunkier „Krysia” – podziemny schron przy ul. Grójeckiej w Warszawie, w którym w okresie okupacji niemieckiej ukrywało się kilkadziesiąt osób narodowości żydowskiej. „Krysia” była największą i najdłużej istniejącą żydowską kryjówką „po aryjskiej stronie” okupowanej Warszawy. Ukrywał się tam m.in. historyk Emanuel Ringelblum wraz z żoną i synem. W marcu 1944 roku na skutek donosu schron został wykryty przez Niemców i „granatową policję”, a ukrywający się w nim Żydzi zostali zamordowani. Ich los podzieliło dwóch polskich opiekunów kryjówki.