Wieża ratuszowa w Krakowie

Piwnica Świdnicka, zwana również Indiami – nieistniejąca już piwiarnia zlokalizowana w północno-wschodnim narożniku piwnic krakowskiego ratusza, z oknami wychodzącymi na Rynek, pod adresem Rynek Główny 1.

Ratusz w Krakowie (istniejący w latach ok. 1300–1820) – budowla wzniesiona na przełomie XIII i XIV wieku, dziś nieistniejąca, jedna z najstarszych w Polsce siedzib władz miejskich w średniowieczu i czasach nowożytnych. Budynek był położony w południowo-zachodniej części Rynku, prostopadle do Sukiennic, zburzony został w 1820 roku. Współczesna szczegółowa rekonstrukcja poza materiałem archeologicznym (wykopaliska prowadzone w latach 2005–2006), dokonana została w oparciu o plan miejski (nazywany "Planem Dominika Pucka") z 1787 roku, którego autorem był miejski geometra Dominik Pucek (1723–1789) oraz liczny materiał ikonograficzny (m.in. krakowski Rynek uwieczniony został na trzech obrazach Michała Stachowicza, z których dwa dotyczyły insurekcji kościuszkowskiej, a trzeci pochodu na Rynku w dniu składania homagium ks. Karolowi Auerspergowi 17 sierpnia 1796 roku), jak też archiwalia miejskie (np. Schmaus von Livonegg, dyrektor ck dyrekcji budownictwa w Krakowie, wykonał w roku 1802 inwentaryzację rysunkową i projekty przebudowy ratusza; poza tym liczne akta ławnicze, wójtowskie, radcowskie, księgi rachunkowe, rejestry podatkowe, księgi wiertelnicze i akta cechowe).

Teatr Satyry „Maszkaron” w Krakowie – teatr istniejący w latach 1983-1994 w Krakowie.

Piwnica Miejska – piwnica mieszcząca się pod budynkiem ratusza oraz spichlerzem miejskim pełniąca dawniej funkcje piwiarni oraz więziennego miejsca tortur. Częściowo wyburzona w czasie II wojny światowej. W zachowanej części pod wieżą ratuszową w 1967 otworzono kawiarnię a w 1987 scenę teatralną.

Międzynarodowe Centrum Kultury – instytucja kultury istniejąca od 1991 roku w kamienicy „Pod Kruki” przy Rynku Głównym w Krakowie. Jej działalność skupia się na wielowymiarowym podejściu do dziedzictwa kulturowego. Hasła wywoławcze instytucji to: dorobek cywilizacji europejskiej, wielokulturowość Europy Środkowej, tożsamość i pamięć historyczna, dialog kultur i społeczeństw, ochrona zabytków, polityka kulturalna, fenomen miasta historycznego, a także geneza i rozwój nowoczesnej sztuki.

Pomnik Piotra Skrzyneckiego – pomnik znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście, na Rynku Głównym 29 przed Kamienicą Pod Blachą. Piotr Skrzynecki twórca i kierownik artystyczny, reżyser i scenarzysta oraz konferansjer kabaretu Piwnica pod Baranami, siedzący przy stoliku, w ulubionym kącie ogródka drink baru Vis-à-Vis, w miejscu będącym nieformalnym biurem Piwnicy, tam gdzie spotykali się artyści z nią związani. Pomnik z brązu jest dziełem Krystyny Borkowskiej-Niemojewskiej i Łukasza Niemojewskiego. Ufundował go Zbigniew Preisner z Władysławem Bartoszewskim. Odsłonięty został 29 czerwca 2000 roku.

Kamienica Kromerowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 23, na Starym Mieście. W kamienicy znajduje się księgarnia. Pierwsza placówka tego typu powstała tu już w 1610 roku i od tej pory księgarnia istniała w tym miejscu przez 400 lat. Jest to zatem jedna z najstarszych istniejących księgarń w Europie, co upamiętnia tablica na froncie budynku. 7 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Vis-à-vis – bar znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście przy Rynku Głównym 29, w kamienicy „Pod Blachą”. Otwarty w roku 1978 w lokalu po byłym sklepie Centrali Rybnej. Zwany popularnie Zwis. Mieściło się tutaj całymi latami nieformalne biuro Piwnicy pod Baranami, miejsce stałych spotkań ludzi związanych z tym kabaretem. Przed wejściem znajduje się pomnik Piotra Skrzyneckiego, lidera i konferansjera kabaretu Piwnica pod Baranami, niegdyś stałego bywalca tej kawiarni. Fundatorem pomnika był kompozytor Zbigniew Preisner. Rzeźbę wykonali Grażyna Borkowska-Niemojewska i Łukasz Niemojewski. Stałymi bywalcami kawiarni nadal bywają głównie artyści: malarze, poeci, piosenkarze, rzeźbiarze, muzycy i aktorzy, fotograficy i filmowcy, oraz znane krakowskie postaci. Znani byli lub obecni bywalcy baru to m.in. poeta Marcin Świetlicki (który uwiecznił lokal w swoim wierszu Do Zwisu i z powrotem oraz kryminale Dwanaście), muzyk Andrzej Sikorowski, poeta Tadeusz Śliwiak, krytyk Paweł Głowacki, muzyk Leszek Wójtowicz, aktor Jan Nowicki. Kloszardem przesiadującym w Zwisie był słynny Szajbus Zbigniew Fijałkowski, bohater licznych incydentów i opowieści. Bywalcy baru od 2007 roku wydają gazetkę „Vis a vis”, dostępną w wydaniu papierowym, oraz w internecie. Ilustracje do niej tworzy Iwona Siwek-Front, są to codzienne historyjki o Babie lukrowanej z duszą nieczystą. W barze na stałe wisi komiks artystki, ilustrujący życie towarzyskie lokalnej społeczności i bywalców Vis-à-vis. Od wielu lat barmanem w Zwisie jest krakowski poeta Marek Wawrzyński, którego jeden z tomików – Na stronach – miał promocję w Piwnicy.

Kamienica „Pod Blachą” także Kamienica „Pod Miedzią” – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy Rynku Głównym 29, na Starym Mieście. W kamienicy znajduje się bar „Vis-à-vis” i Stowarzyszenie Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie wraz z galerią. Przed wejściem do baru znajduje się pomnik jego najbardziej znanego bywalca: Piotra Skrzyneckiego. W kamienicy znajduje się także posterunek Policji i Straży Miejskiej.

Pałac Małachowskich (Kamienica Cyglarowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 30, na rogu z ul. Szewską 2, na Starym Mieście. Pałac powstał z połączenia i przebudowy trzech kamienic, które niegdyś zajmowały narożnik Rynku Gł. i ul. Szewskiej. Były to następujące kamienice: Cyglarowska, Kortynowska i Ryntowska. Rezydencja wzniesiona została w drugiej połowie XVIII w. dla Piotra Małachowskiego, wojewody krakowskiego, który pochodził ze starego i wielce zasłużonego dla Polski rodu Małachowskich herbu Nałęcz. Na szczegółowym planie krakowskiego Rynku Głównego z września 1787 r. widoczny jest znaczny fragment nowego pałacu z obszerną sienią, klatką schodową i dużymi pomieszczeniami na parterze. Piętrowa i rozległa budowla posiadała reprezentacyjne wnętrza z odpowiednim wystrojem i luksusowymi sprzętami. Majestatu i powagi dodawały rezydencji dwa renesansowe portale w sieni oraz drewniane stropy z profilowanymi belkami z XVII w. Detale te były reliktami przebudowanych kamienic. Pewne wyobrażenie o wyglądzie dawnych pałacowych wnętrz mogą nam dać odkryte po II wojnie światowej XIX-wieczne malowidła tzw. pompejańskie. W ciągu XIX i XX w. pałac Małachowskich dosyć często zmieniał swoich właścicieli i przeznaczenie. Z biegiem lat budowla traciła swój reprezentacyjny charakter, aby w końcu przybrać dzisiejszy kształt. Część parterowa dawnej magnackiej rezydencji zaczęła służyć działalności gastronomicznej i handlowej. O dawnej świetności pałacu świadczy jeszcze tylko ozdobny barokowy portal wejściowy oraz zachowane w niektórych miejscach dekoracje klasycystyczne. 3 listopada 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Pod Ewangelistami (Waxmanowska, Fiauzerowska, Lanckorońskich) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 21, na rogu z ulicą Bracką 1, na Starym Mieście. Budynek został wzniesiony w XIV wieku. W XV wieku zyskała sobie układ wnętrz typowy dla krakowskiego domu mieszczańskiego. Murowana oficyna tylna powstała w XIV lub XV wieku, natomiast drewniane zabudowania południowo-zachodniej części działki dopiero w latach 30. XIX wieku (zostały one zastąpione murowaną oficyną). W drugiej połowie XVI wieku rozpoczął się proces przekształcania zabudowań na pałac miejski rodzin patrycjuszowskich (zakończony w pierwszej połowie XVII wieku). Powstała wówczas wczesnobarokowa parterowa galeria arkadowa na dziedzińcu. Na fasadzie kamienicy znajduje się tablica informacyjna z nazwą banku, a także tablica upamiętniająca śmierć Władysława Orkana w tymże budynku. 24 listopada 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Pod Kanarkiem (Czeczotczyńska, Bifińska, Węgrzynowiczowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 24, na Starym Mieście. Najstarsze partie jego pochodzą z końca XIII lub pierwszej ćwierci XIV w. Typowy układ kamienicy ustalił się w czasie jego rozbudowy w drugiej połowie XIV w. W XV w. wzniesiono oficynę tylną o nietypowym dwutraktowym układzie, a piętra obu budynków połączono gankiem na kamiennych wspornikach (jeden z nich został zachowany). Prawdopodobnie na początku XVII w. dokonano przebudowy późnorenesansowej i nadbudowano drugie piętro. Zabudowa ma charakter dziewiętnastowiecznej kamienicy czynszowej z nielicznymi elementami wcześniejszej dekoracji. 18 kwietnia 1968 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.