Parafia św. Mikołaja w Skwierzynie

Parafia greckokatolicka pw. Świętego Włodzimierza i Olgi w Skwierzynie – parafia greckokatolicka w Skwierzynie. Parafia należy do eparchii wrocławsko-koszalińskiej i znajduje się na terenie dekanatu zielonogórskiego. Proboszczem jest ksiądz Jan Jadłowski z parafii w Gorzowie Wielkopolskim.

Sanktuarium Matki Bożej Klewańskiej w Skwierzynie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pw. św. Mikołaja w Skwierzynie, dekanatu Rokitno, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, zlokalizowany w Skwierzynie, w powiecie międzyrzeckim, w województwie lubuskim. Zbudowany w XIX wieku. Część murów jest jednak o wiele starsza - pochodzi z XV, a nawet z XIII wieku. Jedyna budowla, która zachowała się z pierwotnego, średniowiecznego układu urbanizacyjnego miasta. Świątynia jest jednym z jedenastu sanktuariów należących do diecezji zielonogórsko–gorzowskiej.

Ulica Władysława Jagiełły – ulica w centrum Skwierzyny, łukiem omijająca Rynek od strony wschodniej, na całej długości biegnie równolegle do ulicy Powstańców Wielkopolskich. Do XVIII wieku pomiędzy dzisiejszymi ulicami Powstańców Wielkopolskich i Władysława Jagiełły znajdowała się synagoga, która spłonęła w jednym z licznych pożarów miasta, obok niej znajdowały się inne budynki społeczności żydowskiej m.in. heder (szkoła religijna) i mykwa (łaźnia rytualna). Przy ulicy znajduje się kilka dobrze zachowanych kamienic z początku XX wieku. Wzdłuż jej zachodniej strony stoją bloki mieszkalne. W jej środkowej części, po zachodniej stronie znajduje się kościół p.w. św. Mikołaja, naprzeciwko stoi 2-kondygnacyjny budynek po byłej, przedwojennej szkole katolickiej, do lat 90. ub. wieku znajdowało się tam przedszkole. Obecnie budynek stoi pusty i niszczeje. Północny fragment ulicy zabudowany jest parterowymi domkami z początku XX wieku oraz współczesnymi budynkami jednorodzinnymi. Przed II wojną światową ulica nosiła nazwę Pfarrstraße.

Ulica Powstańców Wielkopolskich – ulica w centrum Skwierzyny, szerokim łukiem omijająca Rynek od strony wschodniej. Jej zwarta zabudowa to kilkanaście parterowych domów, wymagających remontu elewacji oraz nowe budownictwo ostatnich lat. Przed II wojną światową ulica nosiła nazwę Krumme Straße, po wyzwoleniu Skwierzyny zmieniono nazwę na obecną. Do XVIII wieku pomiędzy dzisiejszymi ulicami Powstańców Wielkopolskich i Władysława Jagiełły znajdowała się synagoga, która spłonęła w jednym z licznych pożarów miasta, obok niej znajdowały się inne budynki społeczności żydowskiej m.in. heder (szkoła religijna) i mykwa (łaźnia rytualna).

Ratusz w Skwierzynie – neorenesansowy budynek z pierwszej połowy XIX wieku; wybudowany na miejscu wcześniejszej, szesnastowiecznej konstrukcji. Odbudowany po wielkim pożarze z 21 września 1821 roku (dzień św. Mateusza), uroczyście oddany do użytku 15 października 1841 roku. Autorem projektu skwierzyńskiego ratusza był najprawdopodobniej Friedrich August Stüler z Berlina. Na początku XIX wieku był to jeden z najbardziej znanych i cenionych niemieckich architektów. W 1888 roku budynek był siedzibą powiatu skwierzyńskiego, urzędu stanu cywilnego, sądu okręgowego, komisarza policji, urzędu celnego i nadleśnictwa królewskiego. W 1945 roku, podczas II wojny światowej, do miasta wkroczyła Armia Czerwona. Walki prowadzone o miasto spowodowały zniszczenie większości budynków użyteczności publicznej i domów mieszkalnych. Ratusz ocalał, ponieważ żołnierze radzieccy urządzili w nim magazyn. Od 1975 roku w budynku znajduje się Urząd Miasta i Gminy, a od 1990 roku urzęduje w nim burmistrz Skwierzyny. W 2006 roku elewacja skwierzyńskiego ratusza została poddana gruntownej renowacji. Przedsięwzięcie to otrzymało wyróżnienie w XI Edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Modernizacja Roku 2006" w kategorii „Elewacje i Termorenowacje”. Wewnątrz zachowało się kilka zabytkowych mebli pochodzących z lat 30. XIX wieku, klasycystyczne: kredens, zegar, biurko i biblioteczka. Codziennie o godzinie 12:00 z wieży ratusza rozbrzmiewa hejnał Skwierzyny skomponowany przez Wiesława Markowskiego.

Ulica Marszałka Piłsudskiego – główna ulica w centrum Skwierzyny prowadząca bezpośrednio do Rynku, potocznie zwana ”deptakiem”. Przy ulicy zachowało się najwięcej zabytkowych kamienic, większość z nich pochodzi jednak z lat 20–30 XIX wieku, poprzednia zabudowa spłonęła w wielkim pożarze w 1821 roku, w którym zniszczona została południowa i wschodnia część miasta. Na rogu z dzisiejszą ul. Władysława Jagiełły mieściła się synagoga. Na rogu z dzisiejszą ul. Powstańców Wielkopolskich w roku 1867 otwarto sierociniec dla żydowskich chłopców. Na parterze znajdowało się mieszkanie nauczyciela, a na piętrze pokoje sierot. Budynek istnieje do dziś i jest to dom mieszkalny oraz kwiaciarnia. W latach 70. XIX wieku wraz z Rynkiem, dzisiejsza ulica Piłsudskiego oświetlona była jako jedyna w mieście lampami naftowymi osadzonymi na ścianach kamienic przy pomocy żelaznych ramion. 1907 r. przyniósł oświetlenie elektryczne i chodniki (za burmistrza Hugo Scholza). Nazwa ulicy wielokrotnie się zmieniała: XVIII w. – Richtstraße; XIX–XX w. – Poststraße; lata 30–40 XX – Adolf Hitler Straße; od 1945 – Marszałka Stalina; po 1948 – Obrońców Stalingradu; po 1956 – Marszałka Żymierskiego (nieoficjalnie); od 1992 – Marszałka Piłsudskiego.

Synagoga w Skwierzynie – synagoga zbudowana w 1841 roku przy ówczesnej ulicy Pfarrstraße, dzisiejszej ulicy Władysława Jagiełły. Swoją funkcję pełniła do czasów II wojny światowej, kiedy to podczas tzw. nocy kryształowej została zdewastowana przez hitlerowców. Spłonęła doszczętnie w 1945 roku.

Skwierzyna – gmina miejsko-wiejska w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie gorzowskim. Siedziba gminy to Skwierzyna. Według danych z 30 czerwca 2004 r. gminę zamieszkiwało 12 769 osób.

Pomnik Władysława Jagiełły w Skwierzynie – statua przedstawiająca króla polskiego Władysława II Jagiełłę znajdująca się w Skwierzynie, wzniesiona w 1970, autorstwa Tadeusza Dobosza.

Skwierzyna (niem. Schwerin an der Warthe) – miasto w zachodniej Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skwierzyna. Miasto jest położone na pograniczu Pojezierza Wielkopolskiego i Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, przy ujściu rzeki Obry do Warty. Miasto królewskie lokowane w 1312 roku, należące do starostwa międzyrzeckiego, pod koniec XVI wieku leżało w powiecie poznańskim województwa poznańskiego, a następnie w powiecie międzychodzkim. Skwierzyna uzyskała prawo składu w 1589 roku. Według danych GUS z 31 grudnia 2021 r. Skwierzyna liczyła 9356 mieszkańców.

Rondo Wojska Polskiego – rondo w centrum Skwierzyny, oddane do użytku w roku 2002. Do ronda dochodzą ulice: od północy: ul. Mostowa – w kierunku Santoka, będąca w ciągu drogi wojewódzkiej nr 159; od zachodu: ul. Stefana Batorego – biegnąca w stronę węzła z drogą ekspresową S3 Skwierzyna Zachód; od południa: ul. Międzyrzecka – biegnąca w stronę węzła z drogą ekspresową S3 Skwierzyna Południe; od południowego wschodu: ul. Poznańska – biegnąca w stronę drogi krajowej nr 24.

Wieża ciśnień w Skwierzynie – wieża ciśnień znajdująca się w północno-zachodniej części Skwierzyny przy Rondzie Wojska Polskiego, przy zbiegu ulic Międzyrzeckiej i Poznańskiej. Zbudowana w latach 1929-1930, obecnie nieczynna.