Baranówka (przystanek kolejowy)

Baranówka (Baranówka Luborzycka) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. Początki tej miejscowości sięgają XIX wieku. Najprawdopodobniej ziemie tworzące dzisiejszą Baranówkę zostały jako odrębna kolonia wydzielone z dóbr luborzyckich w wyniku carskiej reformy uwłaszczeniowej z 1864 roku. Jeszcze w ostatnich dekadach XIX wieku w zachowanych dokumentach nazwa Baranówka pisana jest łącznie z przymiotnikiem – Luborzycka. Baranówka jest jednym z najpóźniej powstałych sołectw tworzących Gminę Luborzyca, od 1973 roku Gmina Kocmyrzów-Luborzyca. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Dwór w Baranówce – w gminie Kocmyrzów-Luborzyca, w powiecie krakowskim, w Polsce. Budynek wraz z ogrodem oraz figurą Matki Bożej został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Wysiołek Luborzycki – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Integralne części miejscowości: Radwany, Rosja.

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Luborzycy – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Wawrzeńczyce archidiecezji krakowskiej. Parafia w Luborzycy powstała w 1222. Pierwszy, XIII-wieczny kościół został gruntownie przebudowany w 1433 przez Mikołaja Hińczowicza, rektora Akademii Krakowskiej. Odpust parafialny odbywa się 14 września w święto Podwyższenia Krzyża Świętego.

Łuczyce – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Integralna część miejscowości: Załuczek. Przebiega tędy linia kolejowa łącząca Kraków z Warszawą. Od 2007 roku wieś posiada aglomeracyjną linię autobusową nr 232 do Krakowa-Nowej Huty.

Maciejowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca.

Łuczyce – przystanek kolejowy w Łuczycach, w województwie małopolskim, w Polsce. Na przystanku zatrzymują się pociągi osobowe do Kielc i Krakowa.

Wola Luborzycka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. Wieś biskupstwa krakowskiego w powiecie proszowickim w województwie krakowskim w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. Integralna część miejscowości: Brzeziny.

Zespół dworski w Łuczycach – znajdujący się w Łuczycach, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca, w powiecie krakowskim. Obiekt, w skład którego wchodzi piwnica w wałach ogrodowych z XVIII w. oraz ogród z 2 poł. XIX w., został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Zabudowania dworskie nie zachowały się.

Legionówka Goszycka – kolonia w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Marszowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krakowskiego. Integralne części miejscowości: Góry, Podgoszcze, Podwilków, Stara Wieś, Zabłonie. W Marszowicach urodził się Stanisław Pałetko, żołnierz Batalionów Chłopskich, komendant obwodu Miechów BCh.

Kaplica św. Otylii i św. Łucji w Wilkowie – zabytkowa drewniana świątynia rzymskokatolicka. Kaplica znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. Kaplica została zbudowana w XVII wieku, kiedy to Wilków znajdował się w dobrach klasztornych zakonu benedyktynów z Tyńca. W latach 1977-1980 kaplica przeszła remont kapitalny. Jest to drewniana świątynia orientowana, wzniesiona z drewna na podmurówce z kamieni polnych, oszalowana i przykryta stromym gontowym dachem nad którym góruje sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę. We wnętrzu zwraca uwagę bogata dekoracja chóru muzycznego, z elementami snycerki chrząstkowej oraz rzeźbami puttów. Zachował się również portal o wykroju "oślego grzbietu" w przejściu prowadzącym do zakrystii. Ołtarz wykonany jest z drewna i pozłocony. Posiada cechy barokowe. W jego centralnej części umieszczony jest obraz przedstawiający św. Otylię i klęczącego przed nią zakonnika. Obraz ten został namalowany temperą na desce. Na wyposażeniu kościoła znajdują się również dwustronne skrzydła XVI-wiecznego tryptyku z wizerunkami świętych: św. Jana Chrzciciela, św. Doroty, św. Stanisława i św. Katarzyny oraz skrzydła niezachowanego manierystycznego ołtarza z wizerunkami św. Jana i św. Kolomana z przełomu XVI i XVII wieku. Można tu również zobaczyć dwa późnobarokowe posągi świętych.