Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Przęsocinie

Przęsocin (do 1945 niem. Neuendorf) – wieś w Polsce położona na Płaskowzgórzu Przęsocińskim w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim w gminie Police przy granicy miasta Szczecin. Miejscowość jest usytuowana na Wzgórzach Warszewskich na skraju Puszczy Wkrzańskiej. W okolicy wsi płynie Przęsocińska Struga i Grzybnica.

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Wodozbiór” – zespół przyrodniczo-krajobrazowy o powierzchni 63,39 ha znajdujący się w Szczecinie w dzielnicy Północ, na pograniczu osiedli Warszewo i Bukowo. Powołany został Uchwałą Rady Miejskiej w Szczecinie nr L/708/94 z dn. 16 maja 1994 roku w celu ochrony i odtworzenia walorów krajobrazu naturalnego ze szczególnym uwzględnieniem ukształtowania terenu oraz cieków i zbiorników wodnych. Na obszarze zespołu leży Wysoki Staw, a swoje źródła mają cieki Gręziniec i Sienniczka.

Wysoki Staw (do 1945 niem. Weihenest Teich, pot. Murowaniec) – staw polodowcowy we Wzgórzach Warszewskich w Szczecinie w dzielnicy Północ (północno-wschodnie Warszewo przy granicy z Bukowem) na terenie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego "Wodozbiór". Pierwszy szczeciński drewniany wodociąg od 1578 roku doprowadzał wodę z Wysokiego Stawu dla mieszkańców Rossmarktu i ul. Wielkiej Tumskiej. Od samego początku jej istnienia (15 sierpnia 1732) zasilał także fontannę Orła Białego. Zniszczony został podczas wojen napoleońskich w 1813 roku. Około roku 1910 woda z Wysokiego Stawu ponownie zaopatrywała mieszkańców Szczecina. Zmienione zostało wówczas otoczenie stawu – otoczono go murem (stąd pochodzi nazwa potoczna) i wybudowano hydrosystem transportujący wodę; do 1914 roku wybudowano dwie zachowane do czasów współczesnych wieże ciśnień: na północno-wschodnim i południowym brzegu akwenu.

Goślicki Staw – niewielki staw w pobliżu nieistniejącej osady Goślice na Wieleckiej Górze.

Pomnik Poległych w I Wojnie Światowej Członków Towarzystwa Gimnastycznego (Pomnik Poległych Sportowców) – znajduje się na terenie Puszczy Wkrzańskiej, przy ul. Podbórzańskiej w Szczecinie (Warszewo).

Bukowo (do 1945 niem. Buchholz) – część miasta i osiedle administracyjne Szczecina, będące jednostką pomocniczą miasta, położone w rejonie Północ, na południowo-wschodniej części Wzgórz Warszewskich. Według danych z 2021 roku w osiedlu na pobyt stały zameldowanych było 4685 osób.

Goślice (do 1945 niem. Vogelsang) – opuszczona śródleśna osada na Wieleckiej Górze w Puszczy Wkrzańskiej na północ od Szczecina.

Wielecka Góra – najwyższy punkt Wzgórz Warszewskich o wysokości 130,9 m n.p.m. Znajduje się w rejonie dawnej, nieistniejącej obecnie, wsi Goślice (gmina Police), tuż przy północnej granicy Szczecina. Wzniesienie jest porośnięte lasem (Puszcza Wkrzańska). U jego podnóża znajduje się Czarcie Bagno, źródło Wieleckiego Potoku. Na Wielecką Górę można dotrzeć ulicą Podbórzańską ze Szczecina Warszewa szlakiem „Przez Las Arkoński i Wzgórza Warszewskie” ze Szczecina Osowa lub Szczecina-Skolwina szlakiem „Przez Las Arkoński i Wzgórza Warszewskie” z Przęsocina

Warszewo (do 1945 niem. Warsow) – część miasta i osiedle administracyjne Szczecina, będące jednostką pomocniczą miasta, część miasta położona w rejonie Północ. Warszewo jest położone na Wzgórzach Warszewskich na wysokości 110 m n.p.m. – częściowo na Płaskowzgórzu Warszewskim, o 85 metrów wyżej niż Śródmieście. Administracyjnie do Warszewa należą także sąsiednie osiedla: na południu – Stoki oraz Odolany i na północy – Podbórz. Północno-wschodnia część Warszewa jest niezabudowana. W północnej części osiedla – Puszcza Wkrzańska. Według danych z 2021 r. na osiedlu na pobyt stały zameldowane były 11 432 osoby.

Warszewo – dawne osiedle administracyjne Szczecina, należące do dzielnicy Nad Odrą. Istniało w latach 1955–1976. Według danych z 6 grudnia 1960 r. osiedle zamieszkiwało 2214 osób. W 1990 r. przywrócono zlikwidowany w 1976 r. podział miasta na cztery dzielnice. Powołano wówczas nowe osiedle o tej samej nazwie, które weszło w skład dzielnicy Północ jako jedno z 7 osiedli.

Siedlice (do 1945 niem. Zedlitzfelde) – wieś w Polsce w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Police przy granicy miasta Police. Leżą na Wzgórzach Warszewskich w Puszczy Wkrzańskiej nad Piwniczną Strugą z uchodzącym do niej strumieniami Wkrzanka i Wilcza.

Dąb Bogusława X – dąb szypułkowy (Quercus robur), pomnik przyrody o obwodzie pnia na wysokości 0,3 m wynoszącym 7,89 m (1,3–6,8 m), średnicy korony 24 m, wysokości 28 m, położony w Puszczy Wkrzańskiej w województwie zachodniopomorskim, przy drodze Warszewo-Leśno Górne. Wiek jego oceniany jest na ok. 600 lat. Nazwa dębu wiąże się m.in. z legendą, według której miał pod nim odpoczywać podczas wędrówek i polowań książę Bogusław X (1454–1523). Tablica znajdująca się przy dębie informuje, iż imię Bogusława X zostało mu nadane ze względu na cześć i jego historyczne zasługi w rozwoju księstwa pomorskiego. Pod koniec ubiegłego stulecia obok niego rósł drugi dąb o obwodzie pnia ok. 640 cm. Jednak zaczął obumierać, a w 1983 r. został zniszczony przez wichurę.