place

Zamek Królewski w Warszawie

Architektura I Rzeczypospolitej (województwo mazowieckie)Architektura barokowa w WarszawieHasła kanonu polskiej WikipediiLaureaci Nagrody Totus TuusMuzea w Warszawie
Polskie muzea rejestrowaneZabytki nieruchome w WarszawieZamek Królewski w WarszawieZamki i pałace królewskie I Rzeczypospolitej (województwo mazowieckie)Zamki i pałace starostów grodowych I RzeczypospolitejZamki królewskie w PolsceZamki w WarszawieZrekonstruowane obiekty budowlane w Warszawie
POL Warsaw Royal Castle 2008 (3)
POL Warsaw Royal Castle 2008 (3)

Zamek Królewski w Warszawie – barokowo-klasycystyczny zamek królewski znajdujący się w Warszawie przy placu Zamkowym 4. Pełni funkcje muzealne i reprezentacyjne. Pierwotnie rezydencja książąt mazowieckich, a od XVI wieku siedziba władz I Rzeczypospolitej: króla i Sejmu (Izby Poselskiej i Senatu). W swojej długiej historii Zamek Królewski był wielokrotnie grabiony i dewastowany przez wojska szwedzkie, brandenburskie, niemieckie i rosyjskie. W XIX wieku, po upadku powstania listopadowego, został przeznaczony na potrzeby administracji rosyjskiej. W okresie I wojny światowej rezydencja niemieckiego generalnego gubernatora. W latach 1920–1922 siedziba Naczelnika Państwa, w latach 1926–1939 rezydencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Spalony i ograbiony przez Niemców w 1939, doszczętnie zniszczony w 1944. W 1965 ocalałe fragmenty zamku oraz budynek Biblioteki Królewskiej, pałac Pod Blachą i Arkady Kubickiego wpisano do rejestru zabytków. Rekonstrukcją zamku przeprowadzoną w latach 1971–1984 kierował Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. W 1979 w zamku utworzono muzeum, powołując państwową instytucję kultury Zamek Królewski w Warszawie – Pomnik Historii i Kultury Narodowej, od 2014 działającej pod nazwą Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum. Rezydencja Królów i Rzeczypospolitej. W 1980 Zamek Królewski wraz ze Starym Miastem został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w 1994 wraz z historycznym zespołem miasta z Traktem Królewskim i Wilanowem Królewskim został uznany za pomnik historii.

Fragment artykułu z Wikipedii Zamek Królewski w Warszawie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Zamek Królewski w Warszawie
Plac Zamkowy, Warszawa Śródmieście

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Zamek Królewski w WarszawieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.247778 ° E 21.014167 °
placePokaż na mapie

Adres

Wieża Zegarowa

Plac Zamkowy
00-267 Warszawa, Śródmieście
województwo mazowieckie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

POL Warsaw Royal Castle 2008 (3)
POL Warsaw Royal Castle 2008 (3)
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Pomnik Stanisława Małachowskiego w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie
Pomnik Stanisława Małachowskiego w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie

Pomnik Stanisława Małachowskiego w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie – klasycystyczny pomnik ku czci marszałka Sejmu Czteroletniego i prezesa Senatu Księstwa Warszawskiego Stanisława Małachowskiego znajdujący się w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Wzniesiony w 1830 przez Henryka Marconiego. Wykonany w Rzymie według rysunku Bertela Thorvaldsena przez Francesca Massimiliana Laboureura, zwanego Cavaliere Massimiliano, prezesa Akademii Świętego Łukasza. Ufundowany przez rodzinę, kosztował ponad 100 000 złotych polskich. Projektowany z myślą postawienia w kościele św. Krzyża, gdzie pochowany jest Stanisław Małachowski, z powodu swych rozmiarów i braku odpowiedniego miejsca umieszczony został w katedrze. Podstawa pomnika wykonana jest z czarnego marmuru, na niej spoczywa druga wyższa z białego marmuru. Na podstawie umieszczona jest statua Stanisława Małachowskiego w rzymskiej todze senatorskiej, trzymającego w prawej ręce kartę konstytucyjną, w lewej laskę marszałkowską. U podnóża pomnika dwie postacie: niewiasta płacząca, wyobrażająca Ojczyznę, oparta na tarczy z herbem Polski i Litwy oraz rycerz w ubiorze rzymskim, trzymający znak batalionowy wojsk Księstwa Warszawskiego w postaci piki z osadzonym na niej złocistym orłem i tabliczką z napisem: „WOY.-POL.” (Woysko Polskie). Napis na marmurowej płycie głosi: czyli: Stanisławowi Dzierżykraj Nałęcz hrabiemu Małachowskiemu, prezesowi senatu, marszałkowi i moderatorowi Sejmu Czteroletniego, któremu przypadło być obroną i pomocną radą świeżo odrodzonej Ojczyzny, jak długo podobało się Fortunie, obywatelowi najzacniejszemu pośród najzacniejszych, zmarł dnia 29 grudnia roku 1809, wzniesiono, poświęcono i dedykowano w 1831. Pomnik został zniszczony w sierpniu 1944 podczas walk w powstaniu warszawskim, kiedy to za ścianą eksplodowała mina samobieżna. (Wmurowany w ścianę fragment gąsienicy, to w rzeczywistości gąsienica z "czołgu-pułapki" który eksplodował na ul. Kilińskiego 13 sierpnia 1944r). Rekonstrukcji rzeźby podjął się Józef Trenarowski. Pomnik powrócił na swoje miejsce w prawej nawie katedry w 1965.