Ulica Jana Kilińskiego w Warszawie

Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie (AGAD) – centralne archiwum państwowe w Warszawie utworzone w 1808 roku przez księcia warszawskiego Fryderyka Augusta jako Archiwum Ogólne Krajowe. Od 1952 roku siedzibą AGAD jest pałac Raczyńskich. W latach 1816−1889 Archiwum Główne Królestwa Polskiego . Do 1918 roku Warszawskie Archiwum Główne Akt Dawnych Królestwa Polskiego i od 1918 roku Archiwum Główne Akt Dawnych. AGAD gromadzi ocalałe po zniszczeniach II wojny światowej archiwalia polskich i obcych (zaborczych) władz, urzędów, instytucji naczelnych i centralnych oraz prowincjonalnych, a także archiwa rodzin i osób o szczególnym znaczeniu z terenów: dawnej monarchicznej Polski (Korona, Litwa), Królestwa Prus (Prusy Południowe i Prusy Nowowschodnie w Zaborze pruskim), Cesarstwa Francuskiego (Księstwo Warszawskie), Cesarstwa Rosyjskiego (Królestwo Polskie) oraz z Austro-Węgier (z części Galicji w Zaborze austriackim).

Pałac Raczyńskich – pałac znajdujący się na Nowym Mieście w Warszawie przy ul. Długiej 7, położony pomiędzy ulicami: Długą, Kilińskiego, Podwale oraz budynkami dawnego klasztoru paulinów. Siedziba Archiwum Głównego Akt Dawnych.

Eksplozja „czołgu pułapki” na ulicy Kilińskiego w Warszawie – wybuch zdobytego przez powstańców warszawskich niemieckiego pojazdu specjalnego Sd.Kfz.301 (Borgward IV), do którego doszło 13 sierpnia 1944 przy ul. Jana Kilińskiego na Starym Mieście w Warszawie. W wyniku eksplozji zginęło ponad trzystu powstańców i cywilów, którzy zbiegli się podziwiać zdobyty „czołg”. W rzeczywistości pojazd nie był „czołgiem pułapką”, lecz ciężkim transporterem ładunków, którego pierwotnym przeznaczeniem było zniszczenie barykady na Podwalu, a jego wybuch był zasadniczo dziełem przypadku. Niektórzy świadkowie wskazywali jednak, że Niemcy prawdopodobnie celowo pozwolili powstańcom wprowadzić niebezpieczny pojazd w głąb Starówki. Wydarzenie to znane jest odtąd w polskiej historii jako „wybuch czołgu pułapki” i jest uznawane za jeden z najtragiczniejszych epizodów obrony Starego Miasta. Od 1992 rocznica wybuchu jest obchodzona jako Dzień Pamięci Starówki.

Konwikt Teatynów w Warszawie – konwikt księży teatynów, który znajdował się w Warszawie przy ul. Długiej do 1939 roku.

Kościół św. Ducha w Warszawie – kościół na Nowym Mieście w Warszawie przy ulicy Długiej 3.

Pomnik Małego Powstańca – pomnik znajdujący się przy ulicy Podwale u zbiegu z ulicą Wąski Dunaj, przy zewnętrznym murze obronnym Starego Miasta w Warszawie. Upamiętnia najmłodszych uczestników powstania warszawskiego.

Kamienica Dulfusa, także kamienica Dulfusowska – kamienica wzniesiona w 1525 r., znajdująca się przy ul. Freta nr 1 w Warszawie.

Kościół św. Jacka (oo. dominikanów) – kościół na Nowym Mieście w Warszawie w dzielnicy Śródmieście przy ul. Freta 8/10. Jest częścią zespołu klasztornego dominikanów. Według kościelnego podziału administracyjnego przynależy do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (ul. Przyrynek 2).

Katedra polowa Wojska Polskiego Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – kościół garnizonowy znajdujący się przy ul. Długiej 13/15 w Warszawie.

Kamienica Gaszyńskiego – zabytkowa kamienica, znajdująca się przy ul. Długiej 18/20 w Warszawie.

Wydział Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie – wydział Akademii Teatralnej. Wydział powstał w 1975 roku z inicjatywy ówczesnego rektora, Tadeusza Łomnickiego, i pierwszego dziekana, Jerzego Koeniga. Pomysłodawcą nazwy był Bohdan Korzeniewski.

Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie – muzeum biograficzne znajdujące się przy ul. Freta 16 w Warszawie. Mieści się w zrekonstruowanej kamienicy Łyszkiewicza, w której w 1867 urodziła się Maria Skłodowska-Curie.